Eriophyllum lanatum, potocznie nazywane włochaty słonecznik jest Słońce Oregonu, to roślina zielna nadająca się do uprawy na glebach luźnych, piaszczystych lub żwirowych.
Ogólna charakterystyka Eriophyllum lanatum
LEriophyllum lanatum to dzika bylina z rodziny Asteraceae lub Kompozyty pochodzi z Ameryki Północnej. Jest szeroko rozpowszechniony na preriach, w lasach dębowych, w wiecznie zielonych lasach od Stanów Zjednoczonych po północno-zachodni Meksyk. Jest to roślina endemiczna we wszystkich suchych, kamienistych i skalistych miejscach w Kalifornii.
Roślina słonecznika włochatego ma aparaturę rodnik kłączowo-pęczkowaty szeroki i głęboki. Część nadziemna, w pełnym rozwoju wegetatywnym, przekracza 60 cm wysokości i składa się z licznych, rozgałęzionych łodyg pokrytych licznymi siwymi włoskami, które w przypadku przedłużającej się suszy ograniczają utratę wody przez parowanie i pozwalają przetrwać roślinie nawet w ekstremalne warunki.
odchodzi, pokryte jak łodygi gęstym włosem, mają różne kształty: te umieszczone w dolnej części gałązek są cienkie, pierzaste i zaokrąglone, podczas gdy górne są liniowe i spiczaste. Kolor zielony przechodzący w szary.
TEN kwiaty, podobnie jak stokrotki lub topinambur, są zgrupowane na wierzchołkach pędów w efektowne kwiatostany skupione. Są to główki kwiatowe o szerokości około 5 cm, z koroną złożoną z płatków języczkowatych o ciemnożółtym kolorze, które otaczają liczne żółte pręciki środkowego krążka lub guzika. Zapylanie jest entomogamiczne.
TEN posiew są małe, jasne i ciemne. Są wyposażone w pappus i dlatego są rozpraszane przez wiatr z dala od miejsca produkcji.
Rozkwit
Słonecznik włochaty kwitnie od czerwca do sierpnia, a jeśli klimat jest odpowiedni dla jego potrzeb, kwitnienie trwa do października.
Uprawa słonecznika włochatego - Eriophyllum lanatum
Narażenie
Jest to roślina, która przez większość dnia uwielbia pełne słońce i ciepły klimat. W ogrodach powinien być uprawiany z dala od ścian, od cienia rzucanego przez drzewa, krzewy lub inne przedmioty. W rzeczywistości w miejscach o małym nasłonecznieniu nie kwitnie. Boi się wilgoci, ale jeśli jest chroniony, przetrwa zimowe mrozy.
Ziemia
Preferuje gleby luźne, żwirowe lub piaszczyste, o ile jest dobrze osuszone. W wilgotnych i zwięzłych glebach korzenie gniją i roślina obumiera.
Może Cię zainteresować: Dzika cykoria - Cichorium inthybus
Podlewanie
Słonecznik włochaty nie boi się suszy, a hodowany na otwartym terenie jest zadowolony z deszczu. Latem należy ją podlewać okazjonalnie i tylko wtedy, gdy gleba przeschła od kilku dni. W okresie jesienno-zimowym podlewanie należy całkowicie wstrzymać również dlatego, że roślina Eriophyllum lanatum wchodzi w stan spoczynku wegetatywnego.
Zapłodnienie
Jesienią lub wczesną wiosną podawać wolno działający nawóz granulowany, specyficzny dla roślin kwitnących, zbilansowany w makro i mikroelementy.
Słonecznik włochaty: uprawa w doniczkach
Eriophyllum lanatum to roślina nadająca się do uprawy w doniczkach, zwłaszcza w rejonach o surowym klimacie zimowym. W donicach, miskach i doniczkach zdobi balkony i tarasy wychodzące na południe.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Doniczka przeznaczona do pomieszczenia rośliny musi mieć odpowiednią do jej rozwoju wielkość, szeroka, ale niezbyt głęboka. Gleba musi być dobrze osuszona, aby zapobiec uduszeniu korzenia przez wodę do nawadniania. Po posadzeniu roślinę należy podlać, aby zachęcić do zakorzenienia się w nowym domu, a następnie nawozić minimalną ilością nawozu dla roślin kwitnących.
Przesadzanie
Przeprowadza się ją wiosną, gdy korzenie wychodzą z otworów drenażowych rynny lub gdy dostępna przestrzeń jest już niewystarczająca do jej wzrostu, zazwyczaj raz w roku. Roślinę należy przesadzić z glinianym chlebem i dodać nową ziemię zmieszaną z piaskiem, który należy delikatnie ugniatać rękami. Po przesadzeniu włochaty słonecznik należy podlać i umieścić w częściowo zacienionym miejscu, aż przyzwyczai się do nowego domu.
Rozmnożenie włochatego słonecznika
Roślina rozmnaża się przez nasiona wiosną, natomiast drogą agamiczną lub wegetatywną może być rozmnażana jesienią poprzez podział kępek.
Mnożenie przez ziarno
Siew odbywa się w rozsadnikach od lutego i bezpośrednio na otwartym terenie w maju.
Propagacja przez podział kępek
Jest praktykowany w okresie jesiennym, kiedy roślina przechodzi w stan spoczynku.
Sadzenie lub sadzenie
Rośliny słonecznika wełnianego sadzi się późną wiosną, kiedy całkowicie unika się okresu nocnych przymrozków. Aby stworzyć gęste i imponujące granice, rośliny muszą być oddalone od siebie o co najmniej 70 cm, aby ułatwić wentylację całego listowia i uniknąć przenoszenia pasożytniczych inwazji i chorób grzybowych. Ponieważ dorosłe rośliny mają tendencję do odrywania się w podstawowej części pędów, tracąc w ten sposób większość swojego piękna co 4 lata, zaleca się ich wymianę na nowe i młodsze.
Parowanie
W mieszanych granicach łączą się z innymi gatunkami stokrotek, takimi jak Arctotis lub innymi roślinami, które mają te same potrzeby pedoklimatyczne.
Przycinanie
Roślinę Eriophyllum uprawianą jako bylinę należy przycinać pod koniec kwitnienia. Używając dobrze naostrzonych i zdezynfekowanych płomieniowo nożyc lub wybielaczem, wszystkie pędy lub pędy są skracane, aby stymulować krzewienie następnej wiosny. Zwiędłe kwiaty należy przyciąć u nasady, aby uniknąć przeciążenia roślin i sprzyjać otwieraniu się nowych pąków.
Szkodniki i choroby słonecznika włochatego
Jest to roślina rustykalna, wrażliwa na gnicie korzeni, jeśli podłoże nie jest dobrze osuszone, a także na szarą pleśń, chorobę grzybiczą, która pojawia się, gdy powietrze jest pełne wilgoci. Jest odporny na atak łusek i mszyc.
Kuracje i zabiegi
Rośliny uprawiane w pomieszczeniach muszą być wolne od chwastów. Aby uniknąć zgnilizny korzeni, a także zapewnić odwodnione podłoże, zaleca się zawsze opróżniać spodek spływającą wodę. Zagrzybieniu należy przeciwdziałać opryskując roślinę określonymi środkami, które należy przeprowadzić wcześnie rano lub wieczorem, wybierając dzień słoneczny i nie wietrzny. Rośliny uprawiane jako byliny powinny być osłonięte przed chłodem zimy lekką ściółką ze słomy lub włókniną; z kolei te uprawiane w doniczkach należy przenieść w jasne, ale chronione miejsce.
Odmiana lub gatunek Eriophyllum
Eriophyllum lanosum
Znany pod nazwą biała wełniana stokrotka to gatunek małego słonecznika rozpowszechniony w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych (Kalifornia, Arizona, Nevada, Utah, Nowy Meksyk). Tworzą małe krzaki o wysokości nie większej niż 10 cm. Uprawiana jest jako roślina jednoroczna w ogrodach skalistych lub piaszczystych. Ma białe, wełniste łodygi i umiarkowanie wełniane liście. Wiosną ze środka kępy wyrastają kwiaty przypominające stokrotki. Każda główka ma 8-10 białych płatków z czerwonymi żyłkami otaczającymi 10-20 małych żółtych ozdób w kształcie dysków.
Zastosowania
Różne gatunki Eriophyllum są uprawiane do celów ozdobnych zarówno w ogrodzie, jak iw doniczkach. Ze względu na obfite i długotrwałe kwitnienie są idealnymi roślinami również na balkony i tarasy oraz idealnie nadają się do okrywania gleb skalistych lub piaszczystych.
W rodzimych miejscach gatunki Eriophyllum są źródłem pożywienia dla larw niektórych gatunków Lepidoptera, w tym Phymatopus californicus.
Ciekawość
Gatunki Eriophyllum są wykorzystywane jako rośliny pokarmowe przez larwy niektórych gatunków Lepidoptera, w tym Phymatopus californicus.
Galeria zdjęć Asteraceae
