Deschampsia erbitosa, znana również jako Migliarino maggiore, jest trawą ozdobną docenianą ze względu na eteryczne kwitnienie i łatwość uprawy w pełnym słońcu lub w cieniu w doniczkach oraz w ogrodach publicznych i prywatnych.
Ogólna charakterystyka Deschampsia coeritosa
Deschampsia Cesitosa to wieloletnia roślina zielna z rodziny Poaceae (Graminaceae) pochodząca z Ameryki Północnej, ale spontanicznie rozprzestrzeniona w całej Europie i we Włoszech, zwłaszcza na nieuprawianych glebach wapiennych oraz na opuszczonych pastwiskach pagórkowatych i górskich.
Roślina jest obdarzona mocnym i głęboko wiązanym korzeniem, który tworzy gęste krzewy o wysokości od 60 do 100 cm, zielono uformowane przez bogate ulistnienie.
odchodzi, głównie podstawne i około 10-35 cm długości, są wąskie, liniowe o gładkich brzegach i lekko zakrzywionych w dół wierzchołkach. Ciemnozielone liście w okresie jesienno-zimowym nabierają pięknego złocistożółtego koloru. Z liśćmi deschampsji należy obchodzić się w rękawiczkach ogrodniczych, ponieważ są one tak ostre jak ostre ostrza, ponieważ zawierają silikon.
TEN kwiaty zebrane w efektowne kwiatostany z bardzo ozdobnymi, pierzastymi wiechami, noszonymi na długich cylindrycznych szypułkach, które w okresie kwitnienia znacznie dominują w kępie liści. Kwiaty tworzące kwiatostany są pierzaste, bardzo jasne, a ich barwa zmienia się od zielonego do fioletowego, srebrnego i złotego zaraz po kwitnieniu. delikatnych kolorów. Suszone kwiatostany, jeśli nie są pocięte, utrzymują się na pędach do późnej zimy.
TEN posiew są podłużne i bardzo lekkie.
Rozkwit
Deschampsia Cesitosa to trawa o bardzo pięknym jesiennym kolorze i kwitnie latem, od czerwca do sierpnia.
Może Cię zainteresować: Schizachyrium scoparium - Schizachyrium
Uprawa Deschampsia tys
Narażenie
Jest to trawa, która preferując pełne słońce, dobrze i bezproblemowo rośnie nawet w miejscach częściowo zacienionych, zwłaszcza gdy klimat letni jest szczególnie gorący. Uprawiana w całkowitym cieniu emituje liście ze szkodą dla kwiatów. Bez problemu znosi zarówno wysokie, jak i niskie temperatury. Jest również odporny na mróz zimy.
Ziemia
Jest to roślina, która przystosowuje się do każdej gleby, nawet ubogiej, od zwykłego ogrodu po gliniastą lub piaszczystą, o ile jest luźna i dobrze osuszona. Jeśli gleba jest ciężka i słabo drenująca, aby ułatwić odprowadzenie wody deszczowej i nawadnianie, przed sadzeniem wskazane jest ułożenie na dnie dołka żwiru, kamyczków, keramzytu lub innego materiału drenażowego.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Podlewanie
Wymaga regularnych dostaw wody od wiosny do lata, zwłaszcza w pierwszym okresie po implantacji. Wtedy interweniujemy tylko w przypadku przedłużającej się suszy, aby gleba była ledwo wilgotna. Jesienią i zimą podlewanie należy ograniczyć lub całkowicie wstrzymać, zwłaszcza jeśli klimat jest wilgotny lub deszczowy. Rośliny uprawiane w doniczkach wymagają częstszego, ale umiarkowanego podlewania, ponieważ nadmiar wody powoduje gnicie korzeni.
Zapłodnienie
Jest to roślina, która jest zadowolona z ziemi, jak już wspomniano, ale aby zobaczyć ją wegetatywną i silną, na pewno skorzysta na corocznym nawożeniu, dlatego wiosną, gdy budzi się z zimowego odpoczynku, wystarczy podać garść nawozu trójskładnikowego do podstawy kępki krzewów ubogie w azot (N) i bogatsze w potas (K) i fosfor (P).
Deschampsia Cesitosa: uprawa w doniczkach
Ta wspaniała roślina dająca chmury zwiewnych i pełnych wdzięku kwiatów z łatwością rośnie w doniczkach na balkonach lub tarasach Twojego domu.
Pojemniki odpowiednie do harmonijnego rozwoju korzeni i krzewów liściastych muszą być pojemne i głębokie; można użyć dużych doniczek z terakoty lub plastiku, najlepiej wysokich i wąskich, aby lepiej podkreślić piękno i pionowość nadziemnych części roślin. Odpowiednia doniczka musi mieć średnicę nie mniejszą niż 20-25 cm, wypełniona ziemią zmieszaną z niewielką ilością piasku. Jak zawsze, na dno doniczki należy umieścić warstwę materiału drenującego, który izoluje korzenie od kapiącej wody z nawadniania.
Przesadzanie
Przesadzanie odbywa się zwykle co 3 lata lub gdy korzenie Deschampsia wychodzą z otworów drenażowych odprowadzanej wody. Używana jest większa doniczka niż poprzednia i nowa świeża i wilgotna gleba.
Mnożenie Deschampsia
Roślina jest na ogół rozmnażana wegetatywnie poprzez dzielenie kępek, co jest bardzo prostą techniką, która zapewnia okazy identyczne z matką.
- Na wiosnę najmocniejsze kępki, co najmniej trzyletnie, są wydobywane z ziemi lub z doniczki;
- następnie za pomocą dobrze naostrzonego narzędzia tnie się na kilka części, które nie są zbyt małe, upewniając się, że każda uzyskana porcja rośliny ma dobrze rozwinięte korzenie.
- długość korony zmniejsza się o dwie trzecie.
- każda porcja jest przesadzana, przykrywana ziemią i podlewana obficie i regularnie przynajmniej przez pierwszy sezon.
Sadzenie lub sadzenie
Rośliny Migliarino maggiore sadzi się w dobrze wypracowanych i przede wszystkim dobrze przepuszczalnych otworach w odległości nie mniejszej niż 50 - 60 cm od siebie. Są zakopywane po kołnierz i wypełniają puste przestrzenie większą ilością ziemi. Po posadzeniu glebę należy lekko zagęścić i obficie zwilżyć, aby ułatwić ukorzenienie korzeni w nowym domu.
Parowanie
Deschampsia Cesitosa może być również uprawiana z innymi roślinami ozdobnymi, takimi jak: Bergenia, Ligularia, Tradescantia, Aster, Boltonia, Eupatorium, Monarda, Heliopsis, Rudbeckia, Sedum, Veronica lub innymi gatunkami traw ozdobnych, np. Calamagrostis.
Przycinanie
Pierzaste i trwałe wiechy przez większą część zimy są pozostawiane na roślinie jako ozdoba i odcinane na krótko przed wznowieniem wegetacji.
Nawet złote liście zachowują swoją wartość ozdobną nawet jesienią i dlatego należy je ciąć na poziomie gruntu tylko wtedy, gdy zostaną uszkodzone przez wczesne przeziębienie. Ogólnie rzecz biorąc, przycinanie suchej roślinności odbywa się pod koniec zimy przed pojawieniem się nowych zielonych liści. Podczas wykonywania tej praktyki, aby chronić ręce przed możliwymi skaleczeniami, zaleca się noszenie rękawic ogrodniczych.
Pasożyty i choroby Deschampsia coeritosa
Jest to trawa bardzo rustykalna, odporna na ataki pospolitych pasożytów zwierzęcych, takich jak mszyce i koszenila. Wśród chorób grzybiczych lub kryptogamicznych jest wrażliwy jedynie na zgniliznę korzeni i rdzę liści.
Kuracje i zabiegi
Deschampsia jest rośliną mało wymagającą konserwacji i dlatego nie wymaga specjalnej pielęgnacji ani specjalnych zabiegów. Aby przeciwdziałać gniciu korzeni wystarczy zadbać o dobrze przepuszczalną glebę, a w przypadku uprawy w doniczkach wystarczy opróżnić spodek odpływającą wodę po 15-30 minutach. W regionach, w których klimat jest nadmiernie zimny lub obfite opady śniegu, kępki należy chronić za pomocą ściółki bazowej.
Odmiana Deschampsia tys
Deschampsia caespitosa Goldschleier
Jest to wiecznie zielona trawa, która w pełnym rozwoju wegetatywnym tworzy eleganckie krzewy o ciemnozielonych liściach, a latem od czerwca do lipca wytwarza wdzięczne żółto-złote kwiatostany, które kołyszą się przy najmniejszym podmuchu wiatru. Uprawiana jest na słońcu lub w półcieniu na każdej przepuszczalnej glebie.
Deschampsia caespitosa Goldtau
Jest to trawa o ciemnozielonych liściach i fioletowo-srebrzystych kwiatostanach. Uwielbia normalną glebę i jako ekspozycję preferuje pełne słońce. Okres kwitnienia to sierpień - październik i osiąga maksymalną wysokość 75 cm - 85 cm…
Deschampsia erbitosa Tauträger
Jest to trawa o wysokości 50-70 cm, bardzo dekoracyjna nawet zimą. Tworzy zielone krzewy zbudowane z wygiętych ku ziemi liści linijki. Od czerwca do sierpnia wytwarza wiechy złożone z żółtozielonych kwiatów, które utrzymują się do późnej jesieni. Rozmnaża się łatwo jak inne przez podział kępek.
Zastosowania
Deschampsia coeritosa jest idealna na rabaty kwiatowe. Nadaje się do uprawy jako roślina pojedyncza lub w małych grupach w ogrodach skalnych lub jako efektowne rabaty zielne w synergii z innymi różnymi grupami roślin. Piękno i wdzięk tej rośliny dodatkowo podkreśla podświetlenie.
Ciekawość
Deschampsia jest uważana przez wielu za roślinę inwazyjną, ponieważ latem łatwo się rozsiewa, dając życie wielu nowym roślinom. Liście, choć zielone, nie mają apetytu na wypas zwierząt, ponieważ są zbyt skórzaste ze względu na wysoką zawartość krzemu.
Galeria zdjęć Trawy
