✅ Rośliny medyczne

Jak stworzyć ogród z najlepszymi roślinami leczniczymi lub leczniczymi, a następnie wykorzystać je jako naturalne środki do zwalczania przeziębień, objawów grypy, zwalczania infekcji bakteryjnych lub wirusowych lub innych różnego rodzaju dolegliwości.

Tutaj jest jeden lista łatwych w uprawie roślin leczniczych w ogrodzie lub w donicach w pełnym słońcu, półcieniu lub nawet w cieniu wysokich drzew. Niektóre są ozdobne, a inne spontaniczne, ale wszystkie są bogate w składniki aktywne, które są dobre dla naszego zdrowia i wzmacniają obronę organiczną.

Rośliny do ogrodu leczniczego

Można je kupić już wyhodowane i przesadzić na stałe lub zacząć od wysiewu w osłoniętym rozsadniku lub na otwartym terenie, jeśli temperatura miejsca jest odpowiednia do kiełkowania nasion i całkowicie uniknie się ryzyka późnych przymrozków.

Echinacea

Jest to roślina o właściwościach przeciwbakteryjnych, przeciwwirusowych i bardzo przydatna jako ziołowy środek w profilaktyce chorób układu oddechowego, wzmacniający układ odpornościowy. W połączeniu z mącznicą lekarską jest doskonałym lekarstwem na infekcje dróg moczowych. Jest to bardzo dekoracyjna bylina ozdobna, którą łatwo uprawiać nawet w doniczkach na balkonach i tarasach na terenach o klimacie umiarkowanym. Preferując pełną ekspozycję, odpowiedni jest również odcień. Do celów leczniczych wykorzystywane są wszystkie części tej rośliny: kwiaty, liście i korzenie.

Kwiaty zebrane pod koniec lata oraz korzenie zebrane jesienią, po wyschnięciu, w miejscu osłoniętym od wilgoci i dobrze wentylowanym, rozdrabniać na gruboziarniste kawałki i przechowywać w słoikach lub papierowych torebkach w miejscu suchym i ciemnym do następnie używać ich w postaci naparów i wywarów przydatnych przy przeziębieniu i leczeniu grypy, w celu oczyszczenia organizmu z nagromadzonych toksyn oraz do użytku zewnętrznego jako okłady lub skuteczne masaże, aby tonizować, przeciwdziałać rozstępom, zmarszczkom lub promować gojenie drobnych ran i leczenie infekcji skórnych.

Odwar z echinacei stosuje się w szczególności na kaszel, przeziębienie, ból gardła i grypę. Przygotowuje się go gotując 1 łyżkę suszonego korzenia w 200 ml zimnej wody przez 5 minut. Wyłącz ogrzewanie i pozostaw do zaparzenia przez kolejne 10 minut, a następnie przefiltruj i spożywaj maksymalnie 2 filiżanki dziennie przez 15 dni.

W celu spożycia preparatów z tej rośliny zawsze zaleca się skonsultowanie opinii lekarza rodzinnego.

Arkusz upraw: Echinacea.

Korzystne właściwości Echinacei.

Artemizja

Bylica roczna uważana również za chwast jest aromatyczną rośliną, która rośnie spontanicznie wszędzie, od poboczy dróg po pagórkowate ścieżki. Jest również uprawiana w doniczkach i wymaga niewielkiej pielęgnacji i jest łatwa w uprawie nawet w doniczkach. Wymaga gleb przepuszczalnych i lekko zasadowych, ale ubogich na stanowiskach słonecznych.

Ta roślina ma właściwości lecznicze:

antybakteryjny, blokuje namnażanie się bakterii;
antyseptyczny, zapobiega lub spowalnia rozwój drobnoustrojów;
wiatropędny, pomaga wyeliminować gazy jelitowe;
trawienny, stymuluje powolne trawienie;
przeciwgorączkowe lub przeciwgorączkowe, obniża temperaturę ciała;
chemioterapii, jej aktywne składniki byłyby przydatne w niszczeniu komórek raka płuc.

W ziołolecznictwie polecany w postaci nalewki, pozyskiwanej ze świeżych górnych liści i młodych kwiatów.

Z kolei suszony lek stosuje się głównie do otrzymywania naparów o działaniu przeciwutleniającym.

Olejek eteryczny pozyskiwany z liści bylicy, podobnie jak inne z tego samego rodzaju, może dostarczać olejku eterycznego pozyskiwanego z liści i używanego jak absynt do aromatyzowania różnych napojów, w tym alkoholowych.

Arkusz upraw: Artemizja.

Astragalus

Nazywana również ziołem nieśmiertelności, jest to roślina wieloletnia, szeroko stosowana w tradycyjnej medycynie chińskiej i ajurwedyjskiej. Jest to wolno rosnąca roślina, której kwitnienie i pęcznienie korzeni zajmuje co najmniej 2,3 roku. Powinien być wysiewany na stanowiskach słonecznych.

Może Cię zainteresować: Rośliny niebezpieczne dla dzieci

Korzeń traganka wzmacnia układ odpornościowy poprzez stymulację produkcji przeciwciał i białych krwinek. Jest również bardzo przydatny w przypadku anemii.

W kuchni może służyć do wzbogacania zup i zup.

Salvia officinalis

Kolejnym korzystnym dla naszego zdrowia ziołem jest szałwia par excellence, roślina skuteczna w walce z każdą dolegliwością.

Szałwia to roślina wieloletnia, którą można łatwo uprawiać przez cały rok, w doniczkach, w ogrodzie i warzywniku w miejscach nasłonecznionych lub półcienistych, również w połączeniu z innymi aromatycznymi roślinami, które mają te same potrzeby kulturowe. Potrzebuje dobrze przepuszczalnej gleby, aby uniknąć gnicia korzeni. Wykorzystywane są zarówno liście zebrane przed kwitnieniem, które przypada na okres od maja do czerwca, jak i kwitnące wierzchołki, świeże lub suszone.

Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy

W celu konserwacji wycięte części należy wysuszyć w cieniu, w miejscu osłoniętym od wilgoci i dobrze wentylowanym, a następnie zamknąć w hermetycznych słoikach.

Arkusz upraw: Salvia officinalis.

Właściwości szałwii.

Mniszek lekarski

Tak kochany przez dzieci mniszek lub mniszek lekarski ma tak wiele dobroczynnych właściwości, że uważany jest za roślinę leczącą wszelkie dolegliwości. Rośnie samoistnie prawie wszędzie i może być uprawiana również w doniczkach. Rośnie prawie przez cały rok, a jej delikatniejsze liście o lekko gorzkim smaku są dobre na surowo w mieszanych sałatkach lub smażone jak szparagi lub brokuły.

Korzenie, zbierane zwłaszcza latem, od czerwca do września, są dokładnie myte; pociąć na kawałki; suszy się je czystą szmatką, a następnie pozostawia do wyschnięcia w suchym i dobrze wentylowanym miejscu. Kiedy korzenie są, trzymaj je w zamkniętym słoiku.

Za właściwości mniszka lekarskiego odpowiadają substancje oczyszczające, przeciwzapalne i detoksykujące, zwłaszcza w kierunku wątroby. Herbata ziołowa lub wywar z mniszka lekarskiego.

Arkusz upraw: Mniszek lekarski.

Właściwości mniszka lekarskiego.

Acmella oleracea

Roślina okrywowa pochodząca z Brazylii, nadająca się również do uprawy w doniczkach o skórzastych liściach o lekko pikantnym smaku. Uwielbia upał i boi się mrozu.

W fitoterapii roślina Acmella jest wykorzystywana ze względu na jej właściwości przeciwbólowe na ból zęba. Powoli przeżuwane liście wywołują korzystne odczucie znieczulenia, a ból zęba ustępuje.

W ziołolecznictwie nalewka ekstrahowana z młodych liści i kwiatów jest polecana ze względu na swoje właściwości przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne, bardzo przydatne i bardzo skuteczne we wzmacnianiu układu odpornościowego, które są dodatkowo wzmacniane w połączeniu z innymi podobnymi roślinami, takimi jak echinacea.

Laur

Roślina rozpowszechniona na wszystkich obszarach charakteryzujących się klimatem umiarkowanym, rozpowszechniona przede wszystkim w Azji, Europie i we Włoszech. Jest to roślina, która może być uprawiana jako krzew lub jako drzewo, doskonała jako żywopłot ogrodzeniowy i łatwa w uprawie nawet duże i głębokie zbiorniki. Wszystkie części tej rośliny pachną również gałęziami, ale w szczególności eliptycznymi i podłużnymi liśćmi, które można zbierać przez cały rok. Jej owoce to okrągłe, jadalne czarne jagody, które zbiera się jesienią, między październikiem a listopadem.

Liście, które mają być wysuszone w hermetycznie zamkniętych słoikach, są zbierane latem bez szypułki, a następnie odnawiane rok po roku.

Liście laurowe, zarówno świeże, jak i suszone, wykorzystywane są w kuchni do przyprawiania potraw. Z jagód powstaje doskonały likier na trawienie.

Wśród wielu właściwości Laurus nobilis nie możemy zapomnieć o tych, które pomagają uniknąć irytujących skutków gazów żołądkowo-jelitowych, które pojawiają się podczas spożywania roślin strączkowych, takich jak fasola. Olejek pozyskiwany z pestek laurowych jest cennym adiuwantem w leczeniu bólu stawów, a prosto przeżuwane liście są doskonałym lekarstwem na bóle menstruacyjne.

Wreszcie, z liści laurowych przygotowuje się również naturalne dezodoranty, które eliminują nieprzyjemne zapachy (smażenia) z domu, a dzięki dobrze splecionym gałązkom liściastym powstają wieńce laurowe, które zdobią głowy niedawnych absolwentów.

Arkusz upraw: Laur.

Własność laurowa.

Lawenda

Jest to roślina ozdobna uprawiana w wielu krajach ze względu na jej kwiatową esencję, używaną również w domu do perfumowania lnu, jako środek antyseptyczny i owadobójczy. Uprawia się ją również w doniczkach na balkonach i tarasach, które w okresie kwitnienia przyjemnie pachną.

Zbiór kłosów lub kwiatostanów musi odbywać się między czerwcem a lipcem, najlepiej we wczesnych godzinach dnia. Zebrane w pęczki związane sznurkiem, muszą być suszone do góry nogami w zacienionym i przewiewnym miejscu, aby zachować wszystkie swoje właściwości.

Arkusz upraw: Lawenda.

Melisa

Melisa lekarska Melissa officinalis to wieloletnia roślina zielna z rodziny Labiatae, która posiada dużą zdolność samosiewu zapewniając co roku wiele nowych roślin. Posiada liście podobne do pokrzywy, ale o przyjemnym cytrynowym aromacie oraz bogate w olejki eteryczne i składniki aktywne przydatne w leczeniu wielu dolegliwości. Jest to roślina o właściwościach przeciwskurczowych, przeciwzapalnych, wiatropędnych, trawiennych, przeciwnerwowych.

Spożywanie melisy powoduje również uspokojenie stanów niepokoju, stresu, nerwowości, bezsenności, bólów głowy, nudności, wzdęć, skurczów brzucha i zapalenia okrężnicy.

Herbatka ziołowa ze świeżych liści melisy, bogata w kwasy polifenolowe i polisacharydy, wykazuje silne działanie przeciwwirusowe, skuteczne również przeciwko opryszczce pospolitej.

Przygotować herbata z melisy to bardzo proste, oto jak.

1 płaska łyżka liści melisy,
1 szklanka wody.

Zagotuj wodę; wlej liście i wyłącz ogień.

Przykryj i pozostaw do zaparzenia na 10 min.

Przefiltruj napar i wypij go w razie potrzeby w przypadku skurczów brzucha, spastycznego zapalenia jelita grubego, nerwowości i nerwobólów lub po posiłkach jako środek trawienny i wieczorem przed snem, aby ułatwić zasypianie. Możesz też dosłodzić miodem.

Arkusz upraw: Melisa.

Właściwości melisy i przeciwwskazania.

Kurkuma

Znany również jako szafran indyjski, jest rośliną leczniczą uprawianą również jako roślina ozdobna.Jego mięsisty i mocny korzeń został uznany za właściwości przeciwutleniające, przeciwdrobnoustrojowe, przeciwbakteryjne, przeciwbólowe, lecznicze, hepatoprotekcyjne, kardioprotekcyjne. Wzmacnia układ odpornościowy, poprawia trawienie, a także łagodzi problemy z oddychaniem.

Uprawiana jest w doniczkach iw ziemi. W celach leczniczych korzeń jest używany, ponieważ jest bogaty w kurkuminę, żółtą substancję, która jest używana jako przyprawa do gotowania i jako baza do przygotowania curry.

Zbieranie korzeni kurkumy odbywa się zimą, ekstrapolując z ziemi tylko te najbardziej rozwinięte, natomiast mniejsze należy umieścić z powrotem w ziemi, aby móc uzyskać nowe w następnym sezonie, a tym samym inne korzenie.

Wyrwane korzenie należy oczyścić z ziemi szczoteczką do zębów, a następnie umyć pod strumieniem fontanny i dobrze wysuszyć. Można je spożywać na świeżo iw tym przypadku należy je przechowywać w lodówce nie dłużej niż 1 miesiąc, w przeciwnym razie suszy się je umieszczając w suchym i przewiewnym miejscu na około miesiąc.

Kiedy są bardzo suche i suche, zblenduj je na proszek. Otrzymany proszek umieszcza się w szklanych słoikach i przechowuje w spiżarni z dala od wilgoci oraz z dala od źródeł światła i ciepła.