Manettia luteorubra potocznie nazywana Manezia to egzotyczna roślina pnąca ceniona za piękno liści i charakterystyczne czerwone lub żółte kwiaty rurkowate.
Ogólna charakterystyka Manezii - Manettia luteorubra
Manettia luteorubra to roślina zielna z rodziny Rubiaceae, pochodząca z tropikalnych obszarów Ameryki Środkowej i Południowej, rozpowszechniona zwłaszcza w lasach tropikalnych Brazylii, Argentyny, Meksyku, Paragwaju, Urugwaju oraz na niektórych obszarach Indii Zachodnich. We Włoszech roślina jest sprzedawana do celów ozdobnych.
Jest to szybko rosnąca roślina pnąca, która w pełnym rozwoju wegetatywnym oraz w odpowiednich warunkach glebowo-klimatycznych może osiągać nawet 2-3 metry wysokości.
Nadziemną część rośliny tworzą długie, kanciaste pędy, lekko lepkie i czubate (obecność gęstego i miękkiego gęstego puchu), pokryte bogatym dekoracyjnym ulistnieniem o jasnozielonym lub ciemnozielonym kolorze. Dzięki włoskom wijące się pędy rośliny przylegają do każdego rodzaju podparcia, całkowicie je zakrywając.
odchodzi, mają zmienną długość od 3,5 do 10 centymetrów. Mają kształt jajowaty, szpiczasty wierzchołek, całe brzegi, błyszczącą i skórzastą blaszkę lekko szorstką, lepką w dotyku. Liście, takie jak łodygi i inne części rośliny, w tym kwiaty, są owłosione i utrzymują się na gałęziach Manettii nawet w miesiącach zimowych, jeśli lokalny klimat jest łagodny.
TEN kwiaty są samotne iw okresie kwitnienia pojawiają się w nasadzie kątów liści. Mają około 3 cm długości; mają bardzo szczególny rurkowaty kształt podobny do trąbki z lekko powiększoną podstawą jasnoczerwonego lub pomarańczowego koloru, żółtymi płatami i gardłem, wszystkie pokryte krótkim włosem. W krajach ojczystych kwiaty odwiedzają kolibry.
TEN owoce są to małe kapsułki zawierające maleńkie nasiona.
TEN posiew są bardzo lekkie i uskrzydlone i są sprzedawane rozproszone przez wiatr.
Rozkwit
Manezia kwitnie od późnej wiosny do jesieni, jeśli klimat jest łagodny. Kwiaty nie wyrastają, gdy temperatura zaczyna spadać.
Możesz być zainteresowany: Rośliny pnące balkonowe
Uprawa Manezii - Manettia luteorubra
Narażenie
Jest to roślina tropikalna i jako taka lubi dość wilgotne środowiska i miejsca półcieniste osłonięte od wiatru. Wystawione w pełnym słońcu, palące promienie letniego słońca w najgorętszych godzinach dnia mogą spowodować poważne oparzenia liści, które przedwcześnie wysychają, pozostawiając nagie łodygi. Boi się zimna, temperatur poniżej 5°C i powyżej 20°C. Nie lubi też nadmiernie suchego klimatu. Biorąc pod uwagę te czynniki ograniczające, Manettia musi być uprawiana zgodnie ze wszystkimi jej naturalnymi potrzebami pedoklimatycznymi: w regionach o bardzo gorącym lecie musi być umieszczona w miejscu półcienistym lub w cieniu rzucanym przez wysokie drzewo liściaste oraz w tych z surowy klimat najlepiej hodować w doniczkach, aby bez problemu mieścił się w domu, w szklarni, pod patio, a nawet w przedpokoju przy schodach.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Ziemia
Chociaż dopasowuje się do każdego rodzaju gleby, preferuje miękkie podłoże, bogate w składniki odżywcze, dobrze osuszone io lekko kwaśnym odczynie.
Podlewanie
Nawet jeśli jest odporny na krótkie okresy suszy, powinien być regularnie podlewany przez cały cykl wegetacyjny. w szczególnie gorących miesiącach letnich, aby gleba była wilgotna, nawadnianie należy wykonywać również 2-3 razy dziennie, również w celu zapewnienia odpowiedniej wilgotności wymaganej przez roślinę. Niedobór wody spowalnia wzrost rośliny, a także powoduje zatrzymanie kwitnienia. Należy bezwzględnie unikać stagnacji wody w glebie, aby uniknąć pojawienia się szkodliwych chorób grzybiczych.
Zapłodnienie
Aby zapewnić niezbędne składniki odżywcze do energicznego rozwoju oraz obfitego i długotrwałego kwitnienia, co 20 dni podawać specjalny nawóz do kwitnących roślin zielonych rozcieńczony w wodzie do podlewania zgodnie z zalecanymi dawkami na opakowaniu producenta. Alternatywnie, co 3-4 miesiące rozprowadzaj nawóz granulowany lub granulowany o powolnym uwalnianiu u podnóża rośliny.
Jednak na innych obszarach Włoch Manettia jest zwykle uprawiana w doniczkach, a zimą przynoszona jest do domu; podobnie jak w przypadku innych roślin, nawet Manettia nie lubi przebywać całą zimę w miejscu o temperaturze powyżej 20°C, jak w rodzaju sztucznej wiosny; więc zamiast w domu postawmy go na lekko nagrzanej klatce schodowej, gdzie będzie osłonięty przed mrozem, ale jednocześnie będzie mógł wejść na wpół uśpiony, czekając na wiosnę.
Manettia: uprawa w doniczkach
Jest łatwą rośliną w uprawie nawet w doniczkach na balkonach i tarasach, jeśli ma dobre podpory.
- Najlepiej, aby doniczka była z terakoty odpowiedniej wielkości dla przyszłego rozwoju rośliny, zawierając uniwersalną glebę zmieszaną z perlitem lub innym materiałem drenującym.
- Najeżdża się na nią kładąc na dnie kawałki gliny pokryte dość grubą warstwą ziemi.
- Roślina jest wydobywana z doniczki skupu; umieszcza się go na środku wazonu, a chleb przysypuje się ziemią do wysokości kołnierza.
- Wszystkie szczeliny powietrzne są wypełnione dodatkiem innej gleby, którą należy skompresować rękami.
- Na koniec obficie podlewać i po 15 dniach podawać nawóz dla roślin kwitnących.
- Podlewanie musi być regularne, ale umiarkowane.
- W zimie roślina musi być osłonięta przed mrozem, a następnie przeniesiona w miejsce nieogrzewane, aby umożliwić jej wegetatywny pół-spokój do czasu regeneracji następnej wiosny.
Mnożenie Manettia luteorubra
Roślina rozmnaża się przez nasiona i przez wierzchołkowe sadzonki łodyg.
Sadzenie lub sadzenie
Sadzenie powinno odbywać się wiosną na miękkiej, próchnicznej, wilgotnej i dobrze przepuszczalnej glebie. Konieczne jest wykopanie dołka o długości około 40 cm, na którego dnie zostanie umieszczony nawóz organiczny zmieszany z popiołem, co zapobiega gniciu korzeni. Całość jest przykryta, dobrze kompresująca i przystępująca do obfitego nawadniania.
Przycinanie
Używając dobrze naostrzonych nożyc zdezynfekowanych nad płomieniem lub wybielaczem należy przycinać suche pędy, uszkodzone, aby nadać roślinie harmonię kształtu lub powstrzymać jej rozwój, zbyt długie skraca się.
Pasożyty i choroby Manettia luteorubra
Jest to roślina rzadko atakowana przez mszyce, łuski czy przędziorków. Z kolei przeciwko chorobom grzybiczym cierpi na zgniliznę korzeni spowodowaną stagnacją wody w glebie uprawnej lub w spodku.
Kuracje i zabiegi
W regionach charakteryzujących się surowym klimatem zimowym z temperaturami bliskimi zeru zaleca się ochronę systemu korzeniowego dobrą ściółką ze słomy lub suchymi liśćmi, jeśli roślina jest uprawiana na wolnym powietrzu w otwartym terenie i schronieniu w chronionym środowisku, ale jasnym jeden uprawiany w doniczkach.
Zastosowania
Ze względu na wysoką wartość ozdobną i spektakularne kwitnienie Manettia luteorubra jest szeroko stosowana jako roślina pnąca w ogrodach, zwłaszcza przybrzeżnych, do okrywania pergoli oraz jako roślina wisząca do tapetowania ścian i ogrodzeń. W doniczce wygląda spektakularnie na kratach, balustradach balkonowych, a nawet w wiszących koszach.
Angielska nazwa Manettii
W krajach anglosaskojęzycznych ta piękna roślina ozdobna nazywa się wijąca się petarda co oznacza roślinę trąbkową.
Ciekawość
Nazwa rodzaju pochodzi od Saverio Manettiego, wybitnego lekarza i botanika, który był pierwszym, który ją miał
opisał cechy lian z Ameryki Środkowej. Konkretna nazwa luteorubra wywodzi się z połączenia łacińskich terminów luteus (żółty) i ruber (czerwony), w odniesieniu do koloru kwiatów, które między innymi nawiązują do Russelii.
Inne znane rośliny ozdobne należą do tej samej rodziny Manezia, takie jak: Galium czy Asperula, Ixora, kawa i chinowiec.
Galeria zdjęć roślin pnących
