Agonis flexuosa lub Wierzba Myrtli jest wiecznie zielonym drzewem ozdobnym pochodzącym z zachodniej Australii.
Ogólna charakterystyka Agonis flexuosa
LAgonis flexuosa to wiecznie zielone drzewo z rodziny Mirtaceae rozpowszechnione spontanicznie na obszarach Australii Zachodniej charakteryzujących się gorącym i suchym klimatem.
Agonis flexuosa rośnie jak małe i mocne drzewo o wysokości poniżej 10 metrów, ale w warunkach glebowych i klimatycznych dostosowanych do jego potrzeb może osiągnąć nawet 15 metrów. Jest dość długowieczny i przeciętnie w swoich rodzimych miejscach żyje od 40 do 150 lat.
Posiada pień pokryty włóknistą, złuszczającą brązową korą. Gałęzie, które tworzą niską i zaokrągloną koronę, są giętkie, łukowate i zwisające jak u wierzby płaczącej.
odchodzi, naprzemiennie i około 15 cm długości, są wąskie, lancetowate, ciemnozielone na górnej stronie i miedziane na dolnej stronie. Są przyjemnie aromatyczne, wręcz odrywane od gałęzi lub wcierane między palcami wydzielają zapach podobny do zapachu mięty pieprzowej.
TEN kwiaty, gwiaździste, z koroną złożoną z 5 białych płatków, zgrupowane są w długie kwiatostany podobne do tych u Taxandria marginata, które wyrastają między kątami liści. W tym samym kwiatostanie znajdują się kwiaty męskie i żeńskie.
TEN owoce są to twarde, brązowe kapsułki z trzema skorupami, o szerokości około 3 mm. Dojrzałość osiągają w połowie jesieni.
TEN posiew zawarte w owocach są małe i lekkie. Są one rozpraszane przez wiatr i są dobrym źródłem pożywienia dla wielu ptaków.
Rozkwit
Agonis flexuosa kwitnie od wiosny do lata, na ogół do sierpnia.
Uprawa agonis
Narażenie
Uwielbia pełne słońce, ale dobrze rośnie również w półcieniu. Jest odporny na upały, słone wiatry i nie boi się mrozu. Na terenach, gdzie przymrozki się przedłużają, zaaklimatyzowane i dobrze rozwinięte drzewo generalnie dobrze się regeneruje.
Ziemia
Jest to drzewo, które dobrze rośnie na każdym rodzaju gleby, preferując przy tym te o odczynie od lekko kwaśnego do bardzo zasadowego i dobrze przepuszczalnym. Dobrze rośnie również na piaszczystej glebie obszarów przybrzeżnych.
Podlewanie
Jest to drzewo odporne na suszę i nasycone wodą deszczową. Należy ją nawadniać dopiero w pierwszym roku sadzenia, aby sprzyjać ukorzenieniu się systemu korzeniowego.
Może Cię zainteresować: Pieprz różowy - Schinus molle
Zapłodnienie
Nie jest to drzewo wymagające składników odżywczych, ale aby zachęcić do emisji nowej masy roślinnej, wystarczy raz w roku zakopać dojrzały obornik u podstawy pnia.
Mnożenie agonis
Roślina rozmnaża się w naturze przez nasiona, rozmnaża się wegetatywnie przez cięcie.
Nasiona łatwo kiełkują bez wstępnego przygotowania przed siewem.
Z drugiej strony rozmnażanie wegetatywne zajmuje dużo czasu, ponieważ sadzonki powoli się ukorzeniają.
Sadzenie lub sadzenie
Aby stworzyć drzewa lub żywopłoty, drzewa Agonis należy sadzić w odległości 1,5 - 2 metrów, w dobrze przepuszczalnych otworach oraz w glebie o lekko kwaśnym, a najlepiej zasadowym odczynie.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Przycinanie
Agonis przycina się, aby nadać liściom harmonijny kształt i promować wydawanie nowych gałęzi. Jeśli drzewo nie jest przycinane, korona staje się cienka i mało liściasta.
Pasożyty i choroby Agonis
W Australii roślina ta, podobnie jak eukaliptus i wiele innych Myrtaceae, jest podatna na rdzę, chorobę grzybiczą wywoływaną przez Austropuccinia psidii (mirt rdzawy) oraz na ataki Baclozygum depressum, owada, który może w widoczny sposób uszkadzać nawet dorosłe liście.
Odmiany i gatunki Agonis
Agonis theiformis
Powszechnie znany jako letnie drzewo płatka śniegu , to krzew pochodzący z Australii Zachodniej, który w pełnym rozwoju wegetatywnym przekracza 2 metry wysokości. Jesienią-zimą, od października do grudnia wytwarza białe kwiaty. Uprawiana jest na glebach piaszczystych lub wapiennych; wytrzymuje mróz i suszę. Jest to rodzima roślina żywopłotowa, która dobrze reaguje na przycinanie.
Agonis undulata
Jest to krzew pochodzący z Australii Zachodniej. Rośnie do 2 metrów wysokości na glebach skalistych i piaszczystych w regionie Goldfields-Esperance.
Od wiosny do końca lata, od marca do września wytwarza białe kwiaty.
Do popularnych odmian należą również Agonis flexuosa karzeł o wysokości około 4 metrów i zwartym pokroju oraz Agonis flexuosa variegata o pstrych liściach i Agonis After Dark o intensywnych liściach od burgundu do purpury.
Zastosowania
Gatunki Agonis są wykorzystywane do drzew przydrożnych, jako wiatrochrony, a także jako ozdobne rośliny zacieniające w parkach publicznych… Jest to drzewo odpowiednie do uprawy w ogrodach o łagodnych zimach.
W miejscach pochodzenia liście Agonis są wykorzystywane do produkcji środków antyseptycznych.
Agonis baxteri
Jest to odmiana krzewiasta, pochodząca z Australii Zachodniej. Posiada pionową zabudowę sięgającą 2 metrów wysokości. Gałęzie pokryte są długimi, eliptyczno-owalnymi, ciemnozielonymi liśćmi z górną stroną bruzdowaną bardzo efektowną i wydatną żyłką środkową. Od września do grudnia wytwarza kwiatostany złożone z biało-różowych kwiatów.
Angielska nazwa Agonis
W Anglii roślina nazywa się Mirt wierzbowy.
Ciekawość
Nazwa Agonis wywodzi się z greckiego agonu, co oznacza żniwa i odnosi się do ułożenia kwiatów wzdłuż kwiatostanów.
Liście Agonis są dobrym źródłem pożywienia dla larw Aenetus dulcis, typowej ćmy zachodnioaustralijskiej, która ma zielone przednie skrzydła z dwoma białymi paskami i pomarańczowe tylne skrzydła.
Rdzenni mieszkańcy, Noongar, znają drzewo jako Wanil, Wonnow, Wonong lub Wannang.
Drzewo Agonis ma wiele innych popularnych nazw, w rzeczywistości jest również znane jako mirt wierzbowy ze względu na jego płaczący zwyczaj, mięta pieprzowa, drzewo mięty pieprzowej, mirt wierzbowy mięty pieprzowej, mięta pieprzowa z łabędziej rzeki, mięta pieprzowa z Australii Zachodniej, mirt wierzbowy z Australii Zachodniej, mirt wierzbowy.
Galeria zdjęć Myrtaceae
