Roślina Acinos alpinus o tymianek skalny jest to niewielka spontaniczna roślina zielna uprawiana jako bylina do celów ozdobnych w doniczkach, jako roślina okrywowa na rabatach ogrodowych, zwłaszcza skalistych.
Ogólna charakterystyka Acinos alpinus
LAcinos alpinus to wiecznie zielona roślina zielna z rodziny Lamiaceae (Labiate), pochodzący z Europy środkowo-południowej. Rośnie na terenach górskich od 900 do 2500 m n.p.m. We Włoszech występuje prawie we wszystkich regionach.
Jest to niewielka roślina o wysokości około 5-30 cm, mocno zakotwiczona w ziemi dzięki mocnemu korzeniowi palowemu i licznym korzeniom wtórnym lub przybyszowym.
Powietrzna część ma płożący się pokrój i składa się z małych, czworokątnych, dojrzewających pędów, drzewiastych u podstawy, o czerwonawo-brązowym kolorze, pokrytych ciemnozielonymi liśćmi.
odchodzi tej małej, bardzo rustykalnej rośliny, są umieszczone w symetrycznych parach na łodygach za pomocą krótkich i cienkich ogonków. Blaszka liściowa, skórzasta i szorstka, ma kształt jajowaty lub lancetowaty z ząbkowanym brzegiem i ma długość kilku milimetrów, od 5 do 15.
Liście są wiecznie zielone i podobnie jak łodygi pokryte są cienkim puchem.
TEN kwiaty są hermafrodytami i zebrane w kwiatostany złożone z 3-8 okółków mniej lub bardziej oddzielonych, niosących od 2 do 6 kwiatów każdy. Pojawiają się na wierzchołku łodyg lub w węźle. Mają koronę w kształcie lejka o intensywnym fioletowym kolorze z owłosioną stożkową rurką wspartą na bardzo włochatym fioletowym kielichu z dolną częścią zaokrągloną i zakrzywioną do góry, górną zakrzywioną w dół.
Każdy kwiat, typowy dla Labiate, ma prostą i ostrą górną wargę, podczas gdy dolny, trójpłatkowy, ma dłuższy płat centralny niż dwa boczne. Pręciki mają 4 pręciki, ale tylko 2 wystają z korony z rozbieżnymi pylnikami. Zapylanie jest entomofilne, następuje przez owady, takie jak muchówki i błonkoskrzydłe.
TEN owoce, które pojawiają się zaraz po kwiatach, to małe, jajowate, brązowe jagody, składające się z 4 symetrycznych części, które odrywają się, gdy dojrzeją, pozostawiając wolne płodne nasiona.
TEN posiew, po jednym na jagodę, są podłużne, jajowate i lekko spiczaste. Są roznoszone przez wiatr (rozprzestrzenianie się anemokory), a następnie przez mrówki (rozprzestrzenianie myrmecoria) nawet kilka metrów od miejsca produkcji.
Może Cię zainteresować: Uprawa tymianku
Rozkwit
Roślina Acinos alpinus kwitnie obficie od późnej wiosny do lata, od maja do sierpnia.
Uprawa Acinos alpinus
Narażenie
Jest to roślina, która do wytworzenia nowej wegetacji szczególnie obfite kwitnienie wymaga ekspozycji na pełne słońce, ale na terenach o bardzo gorącym klimacie letnim należy ją chronić, zaleca się umieszczenie jej w miejscu częściowo zacienionym, aby zapobiec spaleniu liści przez światło słoneczne. bezpośredni. Nie boi się zimna. Na terenach południowych charakteryzujących się bardzo wysokimi temperaturami latem roślinę należy uprawiać w miejscu półcienistym, zwłaszcza w najcieplejszych porach dnia.
Ziemia
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
W przypadku gleby roślina Acinos preferuje gleby świeże i dobrze przepuszczalne, prawdopodobnie kamieniste i wapienne. Uprawiana jest na pospolitej ziemi ogrodowej, rozjaśnianej piaskiem i mało zrównoważonej ziemi uniwersalnej.
Podlewanie
Rośliny Acinos alpinus potrzebują niewiele wody tylko w najgorętszych miesiącach lub w okresach przedłużającej się suszy, ponieważ na ogół są zadowolone z deszczu i wilgoci w nocy.
Zapłodnienie
Roślina Acinos dobrze rośnie na ubogich glebach, dlatego nie trzeba jej nawozić.
Acinos alpinus: uprawa w doniczkach
Można ją również łatwo uprawiać w doniczkach wypełnionych mieszanką zwykłej ziemi ogrodowej zmieszanej z ziemią uniwersalną i odrobiną piasku. Latem, w południowych regionach Włoch, wazon należy umieścić w jasnym, ale zacienionym miejscu, aby zapobiec uszkodzeniu liści przez światło słoneczne.
Przesadzanie
Jeśli rośliny Acinos alpinus uprawiane są w doniczkach, należy je co 2-3 lata przenosić do większego pojemnika niż poprzedni, wypełnionego nową, luźną i dobrze przepuszczalną glebą.
Przycinanie
Suche lub uszkodzone pędy są przycinane.
Mnożenie przez ziarno
Nasiona zebrane w pełnej dojrzałości można wysiewać na zimnych rozsadnikach lub bezpośrednio do gruntu.
Mnożenie Acinos alpinus
Rozmnażanie następuje przez nasiona oraz drogą wegetatywną lub agamiczną przez cięcie i podział kępek.
Rozmnażanie przez sadzonki
Wiosną, między majem a czerwcem, z gałązek nieposiadających kwiatostanów pobiera się sadzonki wierzchołkowe zakorzenione w mieszaninie torfu i piasku w równych częściach. Następnie rośliny, które zakorzeniły się, zostaną posadzone na stałe,
Mnożenie przez dzielenie kępek
Jest praktykowany jesienią. Najbardziej energiczne kępki są wydobywane z ziemi i dzielone na dwie lub trzy części, upewniając się, że mają dobrze rozwinięte korzenie. Wiosną lub jesienią można również siać bezpośrednio w domu; acinos często same sieją.
W naturze roślina ta oczywiście rozmnaża się przez nasiona, a jej spontaniczna dyfuzja jest bardzo łatwa i szeroko rozpowszechniona na wielu obszarach Włoch.
Acinos alpinus: Szkodniki i choroby
Rośliny Acinos alpinus są bardzo rustykalne i rzadko są atakowane przez roztocza i łuski.
Kuracje i zabiegi
Jest to roślina mało wymagająca w utrzymaniu i powinna być czyszczona wyłącznie z chwastów. Powinna być traktowana ekologicznymi środkami ochrony roślin tylko w razie potrzeby.
Odmiana lub gatunek Acinos alpinus
Rodzaj obejmuje dwa podgatunki.
Acinos alpinus meridionalis
Niewielka roślina zielna wytwarzająca kwiatostany złożone z mniejszych kwiatów.
Acinos alpinus majoranifolius
Niewielka roślina zielna występująca w całej Europie. Wytwarza bardzo małe, ale też bardzo dekoracyjne kwiatostany gronowe.
Zastosowania
Rośliny Acinos alpinus są cenione w ogrodnictwie do ozdabiania ogrodów skalnych, balkonów i tarasów lub do tworzenia obramowań kwiatowych u podstawy drzew i krzewów. Są szeroko stosowane do odporności na zimno we wszystkich krajach górskich i na wszystkich szerokościach geograficznych.
Roślina posiada również właściwości lecznicze i jest stosowana w farmakologii jako środek napotny, przeciwgorączkowy.
Liście tej rośliny można wykorzystać jako herbatę.
Ciekawość
Roślina Acinos alpinus znana jest pod naukową nazwą Clinopodium i powszechnie występuje jako jagoda alpejska, cząber alpejski i tymianek skalny.
Nazwa rodzaju Acinos pochodzi z łaciny i oznacza pachnąca trawa, podczas gdyspecyficzna nazwa alpinus pochodzi od łacińskiego alpīnus (= Alpy) w odniesieniu do miejsc, w których roślina rozwija się spontanicznie.
Galeria zdjęć Acinos alpinus
