Lróżowy szczaw Jest to roślina okrywowa uprawiana w celach ozdobnych w doniczkach, a zwłaszcza w ogrodach skalnych.
Ogólna charakterystyka szczawiu różowego - Oxalis acetosella
Szczaw różowy, nazwa naukowa szczawik artykulacyjny lub kłączowa, to wieloletnia roślina zielna z rodziny Szczawkowate. We Włoszech rośnie spontanicznie na próchnicznych i kwaśnych glebach nieuprawianych terenów, wzdłuż ścieżek i zacienionych zboczy północnych i centralnych regionów, od równin po góry.
Oxalis acetosella to zielna, wieloletnia, wiecznie zielona roślina o łuskowatym, bulwiasto - kłączowym korzeniu z korzeniami przybyszowymi o długości 15 cm. W pełnym rozwoju wegetatywnym tworzy grube poduszki o wysokości 30-35 cm i szerokości 50-60 cm, bogate w jasnozielone liście, które na terenach o łagodnym klimacie mogą przetrwać nawet zimowe miesiące.
odchodzi są to koniczyny, podzielone na trzy sercowate liście z lekko wciętymi krawędziami. Utrzymywane są na wierzchołkach długich, cylindrycznych, cienkich, czerwonozielonych ogonków liściowych. Liście różowego szczawiu zwijają się i zamykają wieczorem, a także w ciągu dnia, jeśli pogoda zapowiada burzę.
TEN kwiaty są to bardzo dekoracyjne dzwonki, z pięciopłatkową koroną, której głęboki różowy kolor kontrastuje z żółtym środkiem. Zapylają się samoistnie i lubią liście zamykające się po zachodzie słońca.
TEN owoce są to małe wydłużone kapsułki zawierające bardzo małe nasiona.
TEN posiew1 0 2 na kapsułkę, zanurza się w masie śluzu, przepycha przez szczelinę i wyrzuca na odległość.
Rozkwit
Oxalis articulata lub szczaw różowy kwitnie od maja do sierpnia, czasem do października, jeśli klimat jest łagodny.
Uprawa szczawiu różowego
Narażenie
Koniczynka różowa podobnie jak koniczyna pospolita to roślina, która rośnie prawie wszędzie, bez problemu w miejscach nasłonecznionych i półcienistych. Znosi ciepło, ale nie znosi dobrze zimna.
Możesz być zainteresowany: Rośliny okrywowe
Ziemia
Ta spontaniczna roślina przystosowuje się do każdego rodzaju gleby, o ile jest dobrze osuszona, nawet jeśli woli gleby o średniej teksturze, świeże i niezbyt wapienne, o pH wahającym się od 5 do 7,5.
Podlewanie
Nawet jeśli roślina jest odporna na długie okresy suszy, należy ją nawadniać z umiarem, zwłaszcza w miesiącach letnich, zwracając uwagę na stagnację wody, która może spowodować śmierć z powodu zgnilizny korzeni. Gdy roślina wchodzi w spoczynek wegetatywny, od listopada do lutego, podlewanie należy całkowicie zawiesić.
Zapłodnienie
Aby sprzyjać kiełkowaniu nasion i wzrostowi siewek, glebę uprawną należy wzbogacić w składniki odżywcze podając nawozy ubogie w azot (N).
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Szczaw różowy: rośnie w doniczkach
Ta roślina zielna jest również łatwa w uprawie w doniczkach lub długich prostokątnych donicach z dobrze przepuszczalną specyficzną glebą. Wystarczy zasiać bezpośrednio do doniczki i utrzymywać glebę tylko wilgotną, aż pojawią się sadzonki. Potem wystarczy od czasu do czasu zmoczyć ziemię, aby cieszyć się mini kwiecistą łąką.
Przesadzanie
Przeprowadza się ją pod koniec zimy, kiedy korzenie wychodzą z otworów drenażowych doniczki, a nadziemna część rośliny nie ma już wolnego miejsca.
Rozmnażanie szczawiu różowego - Oxalis
Jest to roślina, która rozmnaża się przez nasiona i wegetatywnie można ją łatwo rozmnażać, dzieląc kępki.
Siew
Siew koniczyny polnej przeprowadza się wiosną w rejonach o surowym klimacie zimowym, w okresie wrzesień-październik tam, gdzie temperatury minimalne nie spadają poniżej 4°C oraz przez cały rok w rejonach o łagodnych zimach.
Nasiona, małe i lekkie, należy najpierw wymieszać z piaskiem lub ziemią i rozprowadzić na dobrze uprawionej glebie, wolnej od chwastów, a następnie przykryć cienką warstwą gleby utrzymywanej w stanie wilgotnym.
Nasiona kiełkują już po 2 dniach. Po 48 godzinach z ziemi pędy złożone z 2 płatów i 2 płatów, trzecia po 5-6 dniach i energiczne sadzonki po 15 dniach.
Propagacja przez podział kępek
Nowe okazy identyczne z oryginalną rośliną można uzyskać dzieląc kępki. Wiosną z ziemi wyciąga się różową roślinę szczawiową, a zdrowe i pełne wigoru boczne kłącza są delikatnie oddzielane dłońmi. Nowe bulwy są natychmiast przesadzane w domu.
Sadzenie lub sadzenie
Aby uzyskać bardzo spektakularny efekt okrywowy, rośliny szczawiu różowego należy sadzić w niewielkiej odległości 30-40 cm, zazwyczaj 15-20 sadzonek na metr kwadratowy. Gleba do sadzenia musi być dokładnie obrobiona, a następnie wyrównana. Gdy tylko rozpocznie się kwitnienie, do podłoża należy dodać trochę dojrzałego obornika.
Parowanie
Rośliny Pink Sorrel doskonale komponują się z innymi roślinami zielnymi o żywych, jasnych kwiatach, takimi jak Ajuga reptans potocznie zwana Bugola, Barwinek, Hemerocallis nana Stella de Oro, Corydalis, Anaphalis, Oenothera, Salvia itp.
Przycinanie
Rośliny należy uwolnić od suchych części natychmiast po kwitnieniu, usuwając zwiędłe łodygi i uszkodzone liście. Aby promować zagęszczenie i odnowienie w okresie letnim, zaleca się również drastyczne przycinanie poprzez przycinanie roślin aż do podstawy gleby.
Szkodniki i choroby szczawika szczawiowego - szczaw różowy
Nawet jeśli jest to roślina rustykalna, liście są często niszczone przez mączniaka prawdziwego lub złą biel i rdzę.
Kuracje i zabiegi
Na obszarach, gdzie temperatury zimą są bardzo niskie, zaleca się ochronę bulw roślin Oxalis ściółką na poziomie gruntu.
Rośliny dotknięte mączniakiem powinny być traktowane specjalnymi produktami na bazie siarki.
Odmiana Oxalis
Oxalis floribunda
Jest to wiecznie zielona odmiana wieloletnia charakteryzująca się obfitym kwitnieniem o ciemnoróżowym kolorze od wiosny do jesieni. Tworzy grube i eleganckie poduszki o wysokości około 25 cm złożone z jasnozielonych liści. Jest to energiczna roślina okrywowa, która uwielbia piaszczystą glebę i preferuje ekspozycję na słońce lub półcień. Nadaje się do uprawy w alpinarium, wytrzymuje temperatury do -10°C i jest odporny na suszę.
Szczawik trójkątny
Kłączowa wieloletnia roślina zielna osiągająca wysokość 15-20 cm. Ma ciemnofioletowe, aksamitne liście podobne do motyla i światłoczułe. W rzeczywistości liście tego gatunku poruszają się nieprzerwanie przez cały dzień w poszukiwaniu światła i z tego powodu powszechnie nazywa się je baletnica roślinnado. Przez całe lato wytwarza białoliliowe kwiaty w kształcie dzwonu. Kwitnie, ale nie jest mrozoodporny.
Oxalis enneaphylla
Znany również jako szkorbut trawa, jest to roślina zielna, która nie przekracza 10-15 cm. Liście, liściaste i mięsiste, składają się z około 9 głęboko klapowanych listków, które w deszczową pogodę kurczą się, pochylając, przybierając wygląd małego parasola. Od późnej wiosny do wczesnego lata wytwarza lejkowate i lekko pachnące kwiaty o różowawych płatkach z lawendowymi lub fioletowymi żyłkami. Jest to gatunek odpowiedni do uprawy w doniczkach, w alpinarium oraz na rabatach kwiatowych. Rozmnaża się przez nasiona i przez podział cebul.
Oxalis enneaphylla rosea
Jest to odmiana liściasta, podobna do poprzedniej, około 20 cm wysokości, o różowych kwiatach z fioletowymi żyłkami. Kwitnie wiosną, od kwietnia do lipca. Sam się zapyla i wytwarza sporą ilość nasion do rozmnażania kolejnych roślin. Dobrze rośnie na każdej glebie wystawionej na działanie słońca lub półcieniu. Wytrzymuje upały i zimowe temperatury do -10°C. Nadaje się również do uprawy w doniczkach.
Zastosowania
Sadzonki szczawiu różowego lub szczawika artykulacyjnego są bardzo popularne w ogrodnictwie do pokrywania ogrodów skalnych, pęknięć i szczelin w kamiennych murach i ścianach kamiennych, do tworzenia obrzeży kwiatowych, a także jako ozdobne doniczki na balkonach i tarasach.
W przeszłości Shamrock był szeroko stosowany do celów spożywczych, do przyprawiania sałatek i zup.
Wydobyty z liści kwas szczawiowy był używany do czyszczenia przedmiotów z brązu i skóry oraz jako naturalny odplamiacz do lnu, bardzo przydatny do usuwania plam z rdzy lub atramentu.
Ciekawość
Łacińska nazwa szczawiu Oxalis pochodzi od starożytnego greckiego oxys, co oznacza ostry lub ostry i odnosi się do kwaśnego smaku jego liści, bardzo podobnego do smaku octu.
Galeria zdjęć Szczaw różowy - Oxalis articulata
