Lczyste drzewo, Vitex agnus castus, to kwitnąca roślina krzewiasta idealna do ozdabiania parków publicznych, śródziemnomorskich ogrodów, łatwa w uprawie nawet w doniczkach.
Charakterystyka Czyste drzewo - Vitex agnus castus
Lczyste drzewo to jest roślina wieloletnia rodziny Verbenaceae (Lamiaceae). Pochodzi z Europy i Azji, jest szeroko rozpowszechniony w stanie rustykalnym na wilgotnych obszarach Morza Śródziemnego i od dawna jest uprawiany prawie wszędzie jako pojedyncza lub grupowa roślina ozdobna.
Tam roślina, o liściach liściastych, łatwa w uprawie nawet jako drzewo, ma solidny, zbity system korzeniowy, który z czasem ma tendencję do sięgania do ziemi.
Nadziemną część czystego drzewa tworzą wyprostowane, giętkie i rozgałęzione pędy, przeważnie o przekroju czworokątnym, o brązowo-szarej korze poprzecinanej lekko zakrzywionymi włoskami.
odchodzi, złożone, o kształcie dłoni, zbudowane są z 5 lub 7 małych, lancetowatych liści, szorstkich w dotyku, szarozielonych i bardzo aromatycznych. Kolor liści waha się od intensywnie zielonego do szaro-sino.
TEN kwiaty, małe i pachnące, zebrane w duże i efektowne niebieskie, białe, liliowe, różowe lub fioletowe kolczaste kwiatostany (w zależności od odmiany) noszone na wierzchołkach pędów.
Każda wiecha składa się z około 20 okółków kwiatowych, uformowanych kolejno przez liczne hermafrodytyczne kwiaty z kielichem gamosepalus, dzwonkowatym, z 5 małymi zębami w kształcie naramiennym i lekko dwustronną koroną oraz 4 bardzo widocznymi pręcikami centralnymi.
Kwiaty Agnocasto, podobnie jak Buddleja, przyciągają wiele motyli. Zapylanie następuje przez zapylające owady, a zwłaszcza przez pszczoły.
TEN owoce z czystego drzewa są małe, mięsiste, zaokrąglone, czerwono-brązowe jagody zawierające liczne nasiona.
Może Cię zainteresować: Uprawa Primula
TEN posiew są ciemne i kuliste, a ich pikantny smak przypomina pieprz.
Rozkwit
kwitnie od późnej wiosny do późnej jesieni. Maksymalne kwitnienie występuje latem, od sierpnia do końca września.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Uprawa Agnocasto - Vitex agnus castus
Narażenie
Choć rozwija się silnie i energicznie w miejscach częściowo zacienionych, aby uzyskać obfite i długotrwałe kwitnienie, należy go umieszczać na stanowiskach słonecznych przez wiele godzin dziennie. Jest to krzew, który kochając ciepło, jest odporny na mroźne zimowe temperatury bliskie -10°C. Jest to roślina o łagodnym, umiarkowanym klimacie ciepłym, ale może również rosnąć na obszarach o surowym klimacie zimowym, na stanowisku osłonięte od zimnych wiatrów.
Ziemia
Agnocasto to krzew preferujący świeżą glebę zmieszaną z piaskiem i dobrze osuszoną. Cierpi na zbitych i zbyt twardych glebach. Optymalnym podłożem do uprawy jest zatem mieszanka zwykłej ziemi ogrodowej zmieszana z glebą uniwersalną z piaskiem lub gruboziarnistym żwirem. W przypadku uprawy w doniczkach wskazane jest rozwarstwienie pokruszonego kamienia na dnie pojemnika, aby uniknąć bezpośredniego kontaktu korzeni z odpływającą wodą.
Podlewanie
Ta wspaniała, rustykalna roślina, która na ogół zadowala się wodą deszczową, ale powinna być regularnie nawadniana w okresach długotrwałej suszy i latem, zwłaszcza jeśli jest to kwestia niedawno posadzonych młodych roślin.
Zapłodnienie
Aby zachęcić do wypuszczania nowych pędów i obfitych kwiatów, gleba uprawna musi być wzbogacana w składniki odżywcze dwa razy w roku, jesienią i wiosną. U stóp krzewu lub drzewa podawany jest nawóz granulowany o powolnym działaniu, bogaty w makroelementy (azot, fosfor i potas) oraz wszystkie mikroelementy niezbędne do wzrostu, harmonijnego rozwoju rośliny i kwitnienia.
Mnożenie drzewa czystości
Czyste drzewo rozmnaża się przez nasiona, ale może być również rozmnażane w sposób agamiczny przez ścinanie gałęzi.
Siew
Siew można wykonać wiosną lub we wrześniu i październiku.
Nasiona należy wysiewać w grządce zawierającej specyficzną glebę utrzymywaną w stałej wilgotności przez około 20 dni, czas niezbędny do pojawienia się kiełków.
Rozsadnik należy umieścić w osłoniętym i ciepłym miejscu o stałej temperaturze pomiędzy 18-20 °C.
Kiedy nowe, czyste rośliny są wystarczająco mocne, można je przenieść do pojedynczych doniczek i hodować w nich przez co najmniej dwa lata przed zasadzeniem ich jako stałego domu.
Mnożenie przez sadzonki
Rozmnażanie bielu przez sadzonki na wpół zdrewniałe odbywa się w okresie letnim poprzez pobranie wierzchołkowych części gałęzi o długości około 18 cm i co najmniej dwóch liściach za pomocą dobrze naostrzonych i zdezynfekowanych nożyc.
sadzonki są zakorzenione w mieszaninie torfu i piasku w równych częściach lub w mieszaninie piasku i perlitu. Aby ułatwić ukorzenienie, skrzynkę z sadzonkami należy umieścić w ciepłym, ale półcienistym miejscu.
Po ukorzenieniu się, które jest sygnalizowane pojawieniem się nowych liści, sadzonki i ich delikatny system korzeniowy pozostawia się do wzmocnienia i dopiero wtedy można je ponownie umieścić w doniczkach i hodować w nich przez 2 lata.
Sadzenie lub sadzenie
Sadzenie jesionu jako stałego domu może odbywać się jesienią lub wiosną zarówno w doniczkach, jak i w ziemi.
Otwory przeznaczone dla roślin muszą być dwa razy szersze i głębokie niż chleb ziemi, który owija korzenie, unikając przy tym uduszenia kołnierza.
Aby uzyskać silne i żywotne okazy nieskazitelnego drzewa, wskazane jest rozstawienie roślin hodowanych jako krzewy co najmniej o 2 metry.
Czyste drzewo: uprawa w doniczkach
Jest to roślina łatwa w uprawie nawet w doniczkach, wybierając mniejszą odmianę i duży i głęboki pojemnik wypełniony specyficzną glebą, bogatą w materię organiczną i dobrze osuszoną. Należy ją regularnie podlewać przez cały cykl wegetacyjny, od kwietnia do października.
Przesadzanie
Przesadzanie rośliny odbywa się wiosną przy użyciu większego pojemnika niż poprzedni. Gleba musi być świeża i wzbogacona nawozem granulowanym o powolnym działaniu.
Przycinanie
Cięcie należy wykonać, aby nadać krzewowi harmonię kształtu, sprzyjać potykaniu się, a przede wszystkim stymulować tworzenie nowych pędów kwiatowych.
Pod koniec zimy, początek marca, przy zawsze zdezynfekowanych i dobrze naostrzonych sekatorach, suche gałęzie są drastycznie przycinane, a wszystkie pozostałe skracane o około 2/3 długości, pozostawiając fragmenty łodyg z dwoma lub trzema pąkami.
Pasożyty i choroby Agnecastus
Agnus to krzew odporny na pospolite pasożyty zwierzęce, takie jak mszyce i koszenila, ale bardzo wrażliwy na atak chorób grzybowych, takich jak zgnilizna korzeni spowodowana stagnacją wody, jeśli rosnąca gleba nie jest bardzo wodoszczelna lub przepuszczalna.
Kuracje i zabiegi
Nie wymaga specjalnej pielęgnacji ani zabiegów pestycydowych lub grzybobójczych. Na terenach charakteryzujących się ostrymi zimami wskazane jest zabezpieczenie podstawy głowy lekką ściółką ze słomy lub suchymi liśćmi. Aby uniknąć zgnilizny korzeni, zwłaszcza w przerośniętym drzewie czystym, w miarę możliwości zaleca się opróżnienie spodka po 30 minutach od podlewania.
Odmiana czystego drzewa - Vitex agnus castus
Spośród wielu różnych gatunków Vitex agnus castus pamiętamy najbardziej uprawiane i rozpowszechnione.
Vitex latifolia
Roślina długowieczna, która w maksymalnym rozwoju może przekroczyć nawet 3 metry wysokości. Posiada rozwinięty pokrój i łodygi z liśćmi liściastymi złożonymi z cienkich, eliptycznych, spiczastych, ciemnozielonych listków. Jesienią wytwarza długie kwiatostany złożone z licznych drobnych, rurkowatych, pachnących kwiatów od liliowego do ciemnoniebieskiego. Potrzebuje pełnego słońca i boi się silnych mrozów.
Vitex alba
Gatunek, który w pełnym rozwoju wegetatywnym tworzy kulisty krzew o wysokości nawet ponad 2 metrów. Ma pędy pokryte pachnącymi liśćmi, palmaty szaro-zielone i srebrne pod spodem. lub Latem, od lipca do września, wytwarza długie pędy małych, przyjemnie pachnących białych kwiatów. Preferuje żyzną i przepuszczalną glebę oraz nasłonecznienie.
Vitex rosea
Odmiana krzewiasta liściasta o wysokości od 2 do 8 metrów. Ma wzniesione łodygi, z liśćmi długości około 10 cm, złożonymi z cienkich, lancetowatych, ciemnozielonych liści, które wydzielają pieprzny aromat. Jesienią wytwarza drobne, rurkowate, pachnące, różowe kwiaty, zebrane w stojących szczytowych wiechach, do 13-18 cm długości. Powinna być uprawiana w pełnym słońcu na obrzeżach lub jako okaz izolowany. Boi się niskich temperatur i mrozów.
Zastosowania
Wszystkie odmiany Agnocasto są uprawiane do celów zdobniczych w parkach publicznych, ogrodach prywatnych, a niektóre gatunki również do celów leczniczych.
Zastosowania lecznicze Agnocasto
Roślina ta od tysiącleci stosowana jest również w medycynie ludowej i ziołolecznictwie.
Ze względu na swoje właściwości lecznicze agonast stosowany jest w medycynie ludowej oraz do regulacji cyklu miesiączkowego, leczenia bolesnego miesiączkowania oraz pobudzania wydzielania mleka u kobiet karmiących piersią.
Ciekawość
Nazwa rodzaju Vitex pochodzi z łaciny Vio co oznacza tkanie w odniesieniu do giętkości gałęzi, które w starożytności i do dziś służą do wyrobu bardzo dekoracyjnych i wytrzymałych koszy i koszyczków.
Nazwa gatunku agnus castus co oznacza bez potomstwa i czystości wskazuje, że roślina, dzięki swoim właściwościom anafrodyzjakalnym, zwłaszcza nasionom, pomaga młodym zachować czystość i czystość jak dziewice z przeszłości.
Również w czasach starożytnych Grecy, podczas uczt ku czci bogini Ceres, mieli zwyczaj osłaniać łóżka młodych dziewcząt pachnącymi liśćmi.
W krajach anglosaskich, zwłaszcza w Anglii czy Wielkiej Brytanii, powszechnie nazywa się czyste drzewo drzewo czystości, Chasteberry, pieprz mnicha, nawiązując do tego, że starożytni Grecy, podczas świąt ku czci bogini Ceres, uwielbiali osłaniać pachnącymi liśćmi łóżka młodych dziewcząt.
We Włoszech zakład Agnocasto jest powszechnie nazywany Fałszywy pieprz za pikantny smak owoców podobny do Czarnego Pieprzu, inna wulgarna nazwa, Pieprz mnichów, wynikało to z faktu, że roślina była uprawiana przez mnichów w ich ogrodach jako anafrodyzjak, aby nie złamać ślubu czystości.
Kwiaty, a raczej kwiatostany z nieskazitelnego drzewa, widziane z daleka, często mylone są z kwiatami bzu.
Galeria zdjęć Agnocasto - Vitex agnus castus
