Czy zwierzęta mają duszę? Jest to odwieczny dyskurs, z którym często mamy do czynienia z ludźmi, którzy być może próbują udowodnić, że nie, zwierzęta nie mają duszy, być może w ten sposób aprobując głupie i agresywne zachowanie wobec nich. Ale jesteśmy przekonani, że zwierzęta, wszystkie zwierzęta, mają duszę! Na poparcie tego znajdują się niezliczone historie pochodzące z całego świata i – głównie dzięki internetowi – mogą być rozpowszechniane. Dzisiaj opowiadamy niektóre z tych historii, które pokazują, jak nasi zwierzęcy przyjaciele odczuwają przynajmniej tyle samo emocji, co my, ludzie. Jak goryl Koko, który oglądając swój ulubiony film („Herbata z Mussolinim”, red.), przenosi się zawsze w to samo miejsce: to, w którym dziecko żegna się z rodzicami. Goryl nie może znieść emocji: musi się odwrócić i, aby w tym momencie wyrazić swoje emocje, wybiera kilka bardzo znaczących słów spośród tych, które znajdują się przed nim. Słowa to „smutny” (smutny), „matka” (matka) i „płacz” (płacz). Są też dwaj psi bohaterowie z 11 września, o imionach Salty i Roselle: uratowali swoich niewidomych mistrzów na 70 piętrach World Trade Center, podczas gdy wszystko wokół nich miało się zawalić. Jest jeszcze historia o dwóch słoniczkach, Sherley i Jenny, które po spędzeniu dzieciństwa w cyrku, zostały rozdzielone. Spotkali się ponownie przypadkowo 25 lat później, w schronisku dla słoni i od razu się rozpoznali, stając się nierozłącznymi przyjaciółmi. Wreszcie, jest bardzo ważny epizod, który miał miejsce w ośrodku zwierzęcym w Kamerunie: kiedy jeden z szympansów zmarł, pozostałe zareagowały przytuleniem się, w ciszy, z błyszczącymi oczami. Ich wzruszone spojrzenia towarzyszyły przyjacielowi, gdy go zabierali… Jeśli to nie jest Dusza…
