Uważany jest za „najpiękniejszego konia na świecie”. I nie bez powodu. Akhal-Teke, zwany także „niebiańskim koniem”, jest prawdopodobnie jedną z najstarszych ras na świecie. Jego początki wywodzą się nawet od innej cennej rasy, niestety już wymarłej, Turkomana. Z fizycznego punktu widzenia koń achał-tekiński jest naprawdę piękny: daje wrażenie niemal „niebiańskiego” zwierzęcia, ze złotym satynowym futrem i smukłą i muskularną linią, jakby wykutą przez wiatr. Jego cechy siły, zwinności i wytrzymałości sprawiły, że w starożytności był używany głównie do wyścigów. W rzeczywistości, jeśli pomyślisz o obyczajach starożytnych plemion, które go wybrały, głównym zastosowaniem koni była nagła ucieczka, zwłaszcza jeśli zostałeś zaatakowany przez wrogów. Czyniło to z konia element wielkiego bogactwa dla tych, którzy go posiadali, ponieważ w wielu przypadkach oznaczało to również luksus możliwości ratowania życia. Dlatego człowiek zwracał szczególną uwagę na tego konia, chroniąc go przed zimnem i upałem oraz bardzo dbając o jego odżywianie. Akhal-Teke był hodowany głównie na terenach o niezbyt sprzyjającym klimacie (bardzo suchym i suchym), iz tych powodów koń ten wykształcił swoje cechy siły, wytrzymałości i niesamowitej zwinności. Dziś Akhal-Teke nadaje się szczególnie do dyscyplin takich jak skoki przez przeszkody, trekking czy wytrzymałość. Smukła linia, bardzo długie nogi, bardzo lśniąca i jedwabista sierść, bardzo odbijająca promienie słoneczne, sprawiają, że to zwierzę jest prawdziwą ucztą dla oczu…
