Jakie właściwości i składniki ma amarant, zwany także ziarnem bogów? Dla kogo to jest dobre? Dlaczego konsumpcja jest ważna w czasie ciąży i w okresie karmienia piersią? Jakie są jego zastosowania? Ile kalorii dostarcza? Jakie są przeciwwskazania i skutki uboczne? Jak używać?
Lamarant to rustykalna roślina zielna z rodziny Amarantaceae pochodzenia amerykańskiego, uprawiana do celów ozdobnych zarówno w doniczkach, jak iw ogrodzie, ponieważ jest odporna na upały i suszę; jako pseudozboże do celów spożywczych i ponownie do celów fitoterapeutycznych ze względu na jego aktywne składniki i korzystne właściwości.
Komponenty amarantowe
Amarantus zawiera: lipidy, węglowodany lub węglowodany, błonnik pokarmowy, sód (Na), potas (K), żelazo (Fe), magnez (Mg) oraz witaminy z grupy B i witaminę C. Co więcej, amarantus jest bogaty. białko. Amarant jest cennym źródłem niezbędnych aminokwasów (kwas asparaginowy, arginina, seryna, alanina i kwas glutaminowy) oraz fitosteroli.
Nieruchomość amarantowa
Amarantus jest całkowicie bezglutenowy, dlatego jest karmą odpowiednią dla osób z celiakią, dzieci w okresie odsadzenia oraz osób starszych.
Jest odpowiedni dla wszystkich, którzy cierpią na powolne trawienie, ponieważ jest wysoce przyswajalny, a obecność naturalnych włókien czyni go cennym sprzymierzeńcem w walce z przewlekłymi zaparciami.
Wysoka zawartość białka o wysokiej wartości biologicznej sprawia, że jest doskonałym zamiennikiem mięsa i produktów pochodnych dla wegan.
Ze względu na obecność substancji przeciwutleniających, spożywanie amarantusa (liście i nasiona) jest wskazane w profilaktyce chorób nowotworowych oraz jako ważny środek energetyzujący w przypadku anoreksji.
Ze względu na dobry procent żelaza spożywanie amarantusa jest zalecane dla osób cierpiących na anemię z niedoboru żelaza, przewlekłego zmęczenia oraz kobiet w wieku rozrodczym.
Spożywanie amarantusa zalecane jest zwłaszcza w okresie ciąży i karmienia piersią, w krytycznych fazach dla zapasów żelaza, najpierw dla rozwoju płodu, a następnie w celu uniknięcia zmęczenia u karmiącej kobiety.
Wysoka zawartość fitosteroli sprawia, że nadaje się do walki z nadciśnieniem oraz redukcji złego cholesterolu (LDL) i trójglicerydów odpowiedzialnych za choroby układu krążenia.
Zastosowania amarantusa w kuchni
Lamarant jest używany w gotuje jako jedzenie wraz z innymi zbożami. Delikatniejsze liście po ugotowaniu są przygotowywane jak szpinak i są również doskonałe jako nadzienie do rustykalnych i pikantnych ciast. Najdelikatniejsze pędy, zwane również chiński szpinak, mogą być spożywane na surowo w mieszanych sałatkach, ponieważ są bardzo bogate w witaminę A, witaminę C, witaminy z grupy B oraz minerały: mangan, wapń, miedź, magnez, żelazo i cynk.
Możesz być zainteresowany: Uprawa amarantusa
Nasiona o lekko słodkim smaku przypominającym orzech laskowy są mielone na drobną mąkę, która doskonale sprawdza się jako naturalny zagęszczacz do sosów lub zup.
Chrupiący popcorn można przygotować z nasion amarantusa. Umieszczone w rondelku z gorącym olejem nasiona pękają i pęcznieją jak kukurydza.
TEN posiew gotuje się je we wrzącej wodzie przez około godzinę. Sól należy dodać na końcu. Po ugotowaniu amarantus musi być miękki, ale nadal chrupiący. Po ugotowaniu odstawia się go na kilka minut, a następnie podaje doprawiony łyżką oliwy z oliwek z pierwszego tłoczenia i w towarzystwie sezonowych warzyw.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Zastosowania fitoterapeutyczne amarantusa
Amarant stosuje się w fitoterapii i ziołolecznictwie do preparatu:
- kojącego balsamu, który łagodzi swędzenie w przypadku egzemy lub pokrzywki.
- kremy i olejki, które chronią skórę przed szkodliwym działaniem promieni słonecznych i działają jak przyspieszacze opalania. kremy przygotowane z olejkiem amarantusowym są bogate w proteiny i substancje lipidowe, które głęboko odżywiają skórę, nadają jej gładkość i aksamitność oraz chronią przed przedwczesnym starzeniem spowodowanym zanieczyszczeniem środowiska.
Ponadto z suszonych liści amarantusa przygotowuje się doskonałą herbatę trawienną.
Odwar przygotowany z nasion amarantusa jest natomiast wskazany przy problemach jelitowych i biegunce, w krwotoku miesiączkowym (ostre miesiączki) oraz do płukania pochwy w przypadku upławów (lepka i biaława wydzielina z pochwy).
Przeciwwskazania amarantowe
Amarantus nie ma przeciwwskazań, ale jego spożywanie, podobnie jak szpinak, nie jest zalecane dla osób cierpiących na problemy z nerkami, reumatoidalne zapalenie stawów i dnę moczanową, ponieważ zawiera spore ilości kwasu szczawiowego.
Ostrzeżenia: amarantusa jako pokarm wysokobiałkowy nie należy łączyć z mięsem, jajkami, mlekiem i jego pochodnymi, ale mieszać ze zbożami, takimi jak kukurydza, jęczmień i/lub ryż.
Nasiona powinny być zawsze spożywane po ugotowaniu, ponieważ zawierają surowe składniki, które utrudniają jelitom przyswajanie niektórych składników odżywczych.
Kalorie amarantusa
Amarantus jest pokarmem szczególnie energetyzującym; 100 gramów przyniesie 371 kalorii.
Amarantowe przydatne rzeczy, które warto wiedzieć
Uprawa amarantusa
Galeria zdjęć Amarant
