Tam Vallota to jest bulwiaste z letnim kwitnieniem bardzo ceniona za piękno trwałych i dzwonkowatych kwiatów, za elegancję liniowych i zimozielonych liści, a przede wszystkim za łatwość uprawy w doniczkach, a nawet na otwartym terenie na obszarach o łagodnym klimacie zimowym.
Charakterystyka Vallota speciosa
Gatunek Vallota, Rodzina Amaryllidaceae, obejmuje kilka gatunków wiecznie zielonych roślin pochodzących z RPA.
Najbardziej znanym i najczęściej uprawianym gatunkiem w doniczce jest Vallota speciosa lub Vallota purpurea, bulwiasta zimozielona bylina osiągająca wysokość 50-60 cm, która w przeciwieństwie do innych roślin z tej samej rodziny nie traci liści w okresie zimowym.
żarówka podobny do szalotki, ma kształt wrzecionowaty i jest pokryty brązową, przypominającą papier osłoną. Z cebulki bogatej w skrobię wyrastają długie wstążki, gładkie i mięsiste liście o jasnozielonym kolorze.
odchodzi Vallota, około 20 cm długości, ułożone są w rozetę i podobnie jak te z Clivia mają tendencję do lekkiego łuku na końcu wierzchołka.
Podczas okres kwitnienia pojawiają się długie, wyprostowane łodygi, cylindryczne, mięsiste i puste w środku. Barwa pędów jest na ogół jasnozielona, ale zdarzają się osobniki dwubarwne: czerwonawe u podstawy i zielone u góry.
Każda łodyga ma na szczycie kwiatostan gronowy utworzony z 6 -7 dużych kwiatów w kształcie dużej trąbki.
Każdy kwiat ma długą szypułkę i składa się z sześciu dużych skórzastych i aksamitnych płatków, które tworzą koronę z długimi białawymi pręcikami zakończonymi efektownymi pylnikami o ciemnożółtym kolorze.
Może Cię zainteresować: Ceiba - uprawa Chorisia
TEN kwiaty Rośliny z rodzaju Vallota mają zazwyczaj piękny karminowo-czerwony kolor, ale mogą być również żółte, pomarańczowe, żółte, a czasem różowe. W Vallota speciosa Alba kwiaty są białe, podczas gdy w delikatnej Vallota speciosa ma kolor łososioworóżowy.
Kwiaty wszystkich gatunków Vallota utrzymują się na roślinie nawet kilka tygodni przed więdnięciem.
Kwitnienie Valloty: kwitnie latem od pierwszych dni sierpnia do końca września.
Uprawa Vallota speciosa
Narażenie: aby uzyskać piękne kwitnienie, roślina musi być wystawiona na bardzo jasne i słoneczne stanowisko przez wiele godzin dziennie. Dolina boi się zimna i przeciągów. Nie toleruje temperatur poniżej 10°C. W okresie letnim rośliny można wynieść na zewnątrz, a następnie przenieść z powrotem do mieszkania lub do miejsc chronionych, od października do późnej wiosny.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Ziemia: podobnie jak wszystkie inne rośliny cebulowe, Vallota wymaga miękkiej gleby, bogatej w materię organiczną i dobrze osuszonej. Idealnym podłożem jest mieszanka ziemi ogrodowej, torfu i grubego piasku.
Podlewanie: należy ją regularnie podlewać od wiosny do początku lata.
Latem i do września podlewanie jest stopniowo ograniczane, zwracając jednak uwagę na wysuszenie gleby między jednym a kolejnym podlewaniem. Zimą, aby zachować wiecznie zielone liście, po prostu utrzymuj glebę lekko wilgotną.
Zapłodnienie: od wiosny do września co 20 dni podawać płynny nawóz rozcieńczony w wodzie używanej do nawadniania. Aby sprzyjać pęcznieniu cebul, a w konsekwencji kwitnieniu, najodpowiedniejszy nawóz musi zawierać zarówno makroelementy, jak i mikroelementy: azot (N), fosfor (P), potas (K).
Mnożenie Vallota speciosa
Roślinę można rozmnażać, dzieląc cebulki boczne, które tworzą się u podstawy cebulki macierzystej.
Mnożenie przez podział goździków
Wiosną, po trzecim roku życia rośliny, cebulki, które uformowały się wokół centralnej bańki, odpadają i sadzi się je jednocześnie w małych doniczkach, wystawiając je na działanie światła przez 2/3 ich długości. Gleba jak dla dorosłych roślin Vallota musi być świeża i żyzna. Wazon z żarówkami należy postawić w jasnym lub nasłonecznionym miejscu o temperaturze ok. 18°C.
Implantację należy wykonać delikatnie, aby uniknąć strukturalnego uszkodzenia koniczyny. Przez pierwsze 2 lata cebulki będą wytwarzać tylko liście.
Do kwitnienia należy odczekać co najmniej trzeci rok życia roślin, czas niezbędny do ich pełnego rozwoju.
Roślina cebulowa Vallota
Cebule lub cebulki Vallota, takie jak hiacynt i inne rodzaje roślin cebulowych, powinny być sadzone w ziemi tylko na jedną trzecią ich długości i zawsze zwrócone wierzchołkiem. Gleba musi być świeża, dobrze osuszona i żyzna.
Przesadzanie
Przesadzanie Valloty odbywa się jesienią i średnio co 3 lata. Nowa pula musi być większa niż poprzednia; gleba musi być miękka, luźna i bogata w materię organiczną.
Przycinanie Vallota
Vallota nie wymaga przycinania. Przy użyciu dobrze naostrzonych narzędzi zdezynfekowanych płomieniem lub denaturatem wskazane jest odcięcie uschniętych pędów u nasady oraz usunięcie uszkodzonych lub suchych liści.
Pasożyty i choroby Vallota
Jest to roślina odporna na ataki mszyc, ale wrażliwa na inwazję koszenili, zwłaszcza mączkowatą, która tworzy białawe naloty mączne widoczne na skrzyżowaniach liści lub pod spodem.
Cebula jest wrażliwa na gnicie, jeśli gleba uprawna nie jest dobrze osuszona oraz na chorobę fuzariozy, która powoduje, że staje się ona spleśniała i pusta.
Kuracje i zabiegi
Wełnowce, jeśli są obecne, można łatwo usunąć ręcznie za pomocą waty nasączonej denaturatem. W przypadku bardziej rozległych inwazji, Vallotę można spryskać białym olejem odpowiednio rozcieńczonym w wodzie.
Vallota uprawiana w doniczkach, zimą powinna być osłonięta wewnątrz domu lub w miejscu, w którym minimalna temperatura nie spada poniżej 10-13°C.
Rośliny Vallota uprawiane bezpośrednio w domu należy zamiast tego chronić ściółką ze słomy lub suchymi liśćmi.
Ciekawość
Rodzaj Vallota nosi swoją nazwę na cześć słynnego francuskiego lekarza-botanika Pierre'a Vallota.
Znaczenie kwiatów
W języku kwiatów Vallota nabiera znaczenia tajemniczego lub pomysłowego.
Galeria zdjęć Vallota Amaryllidacee
