Physocarpus,Amerykańska czerwona spirea, Jest to kwitnący krzew, który łatwo rośnie w gruncie iw doniczkach, ceniony za piękno czerwono-fioletowych liści i efektowne różowo-białe kwiatostany corymb. Idealnie nadaje się do tworzenia żywopłotów i obrzeży krzewów.
Charakterystyka Physocarpus opulifolius
Physocarpus, znana również jako amerykańska czerwona spirea, to krzew z rodziny Rosaceae, pochodzący z Ameryki Północnej, który w optymalnych warunkach klimatycznych może przekraczać nawet 3 metry wysokości i 2 metry szerokości.
Jest to krzew liściasty o kulistym pokroju, z mocnym systemem korzeniowym, z którego wyrastają liczne wzniesione gałęzie, które pod ciężarem kwiatów mają tendencję do lekkiego uginania się w kierunku wierzchołków.
TEN gałęzie młodsze są bezwłose i mają czerwonobrązowy kolor, podczas gdy łodygi dorosłych roślin mają czerwono-pomarańczową korę, która z czasem ma tendencję do łuszczenia się w cienkie i pionowe warstwy.
odchodzi opadające zimą i podobne do porzeczkowych, są owalne, koniczyny, z ząbkowanymi brzegami. Kolor liści, podobnie jak u Photinia, jest latem purpurowoczerwony.
Jesienią liście przed opadnięciem przybierają piękne odcienie ognistej czerwieni.
TEN kwiaty, zebrane w duże biało-różowe kwiatostany baldachogrona, są małe i hermafrodyta. Zapylanie jest entomofilne.
Może Cię zainteresować: Spirea Japonii - Spiraea japonica
TEN owocebardzo ozdobne i trwałe, są klapowane torebki o czerwono-zielonkawym kolorze podobnym do pęcherzyków, które w pełni dojrzałe stają się brązowawe i otwarte, uwalniając małe posiew.
Kwitnienie Pysocarpus: kwitnie obficie latem, od czerwca do lipca.
Uprawa Pysocarpus
Narażenie: nawet jeśli rozwija się silnie i bujnie nawet w miejscach częściowo zacienionych, preferuje pełne nasłonecznienie i osłonięcie od wiatru. Bardzo dobrze znosi zimno i znosi temperatury powyżej -20 stopni w okresie uśpienia.
Ziemia: lubi gleby wilgotne, bogate w materię organiczną i dobrze osuszone. Optymalnym podłożem do uprawy musi być subkwas. W glebach zasadowych i wapiennych Physocarpus podlega chlorozie żelaza.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Podlewanie: Physocarpus uprawiany na otwartym terenie jest zadowolony z deszczów, ale nadal powinien być nawadniany w sposób ciągły w pierwszym roku sadzenia oraz okresowo w okresach długotrwałej suszy i latem. Roślinę uprawianą w doniczkach należy częściej podlewać, unikając jednak stagnacji wody.
Zapłodnienie: wiosną i jesienią podawać u podnóża krzewów wolnodziałający nawóz granulowany, specyficzny dla roślin kwitnących, zbilansowany w makroelementy, takie jak azot (N), potas (K) i fosfor (P) oraz zawierający niezbędne mikroelementy wzrost i rozwój.
Mnożenie Physocarpus
Roślinę można rozmnażać latem przez sadzonki lub rzadziej przez podział odrostów podstawowych wiosną lub jesienią.
Mnożenie przez sadzonki
Rozmnażanie rośliny Physocarpus w celach komercyjnych jest zabronione, ale aby uzyskać więcej identycznych okazów do uprawy w ogrodzie lub w doniczkach, można spróbować rozmnażać ją przez sadzonki latem lub dzieląc odrosty wiosną lub jesienią.
Obie techniki rozmnażania wegetatywnego nie dają pozytywnych rezultatów, ale ich wypróbowanie nic nie kosztuje.
Dobrze naostrzonymi i zdezynfekowanymi nożyczkami usuwa się wierzchołkowe części gałęzi o długości 18-20 cm; końce są traktowane niewielką ilością hormonu ukorzeniającego, a następnie ukorzeniane w mieszaninie torfu i piasku w równych częściach. Po ukorzenieniu pojawiają się nowe listki, sadzonki pozostawia się do wzmocnienia na 7-10 dni, a następnie przenosi do pojedynczych doniczek do momentu ostatecznego posadzenia.
Sadzenie lub sadzenie
Sadzenie odbywa się wiosną w głębokich i dobrze przygotowanych dołkach. W Physocarpus należy wszczepić cały gliniany chleb, który otacza korzenie, które następnie należy przykryć na odpowiednią wysokość nową ziemią. Po posadzeniu gleba jest zagęszczana przez wywieranie lekkiego nacisku, a zaraz potem przystępujemy do nawadniania.
Do tworzenia żywopłotów Physocarpus zaleca się sadzenie roślin w odległości 1 metra od siebie.
Przesadzanie
Roślinę należy przesadzać do większego pojemnika niż poprzedni, gdy zajmie całą dostępną przestrzeń. Roślinę należy wydobyć z doniczki z całym glinianym chlebem, aby uniknąć urazu korzeni. Przy przesadzaniu zaleca się położenie warstwy gruboziarnistego żwiru na dnie pojemnika oraz zaleca się użycie świeżej gleby bogatej w materię organiczną.
Przycinanie
Stare lub uszkodzone gałęzie są przycinane i co 3 lata, w celu pobudzenia emisji nowych pędów podstawnych, gałęzie zbyt długie i nieuporządkowane skraca się o około 1/3. Uprawiana w doniczce roślina Physocarpus również podlega bardzo drastycznemu przycinaniu.
Szkodniki i choroby nadgarstka
Jest to wieloletni krzew odporny na ataki koszenili, rzadko atakowany przez mszyce. Cierpi na mączniaka prawdziwego lub złą biel, jeśli klimat jest zbyt wilgotny lub deszczowy, a chloroza żelaza jest wrażliwa, jeśli gleba jest zbyt wapienna.
Kuracje i zabiegi
Nie jest wymagający pod względem zabiegów, a zabiegi fungicydowe i pestycydowe wykonywane są tylko w razie potrzeby.
Różnorodność Physocarpus
Wśród odmian na rynku pamiętamy:
- Physocarpus opolifolius Diabolo: gatunek o ciemnofioletowych liściach przez cały okres wegetacji, który wczesnym latem wytwarza efektowne białoróżowe kwiatostany;
- Pysocarpus opolifolius Złoto Darta: odporna odmiana o zielonożółtych liściach, złocistych lub zielonożółtych.
- Physocarpus opulifolius Letnie wino: gęsty, zwarty krzew o winnoczerwonych liściach, który latem tworzy duże, różowe kwiaty.
Ciekawość, znaczenie i zastosowania Physocarpus
Nazwa rośliny wywodzi się z greckiego physia (pęcherz) i karpos (owoc) w odniesieniu do kształtu jej owoców. Z drugiej strony, epitet opulifolius został nadany ze względu na podobieństwo jego liści do liści Viburnum opulus, Mayball lub śnieżki.
Roślinę tę po raz pierwszy zaobserwowano w 1968 roku w pobliżu Hamburga w Niemczech.
W przeszłości rdzenni Amerykanie używali gotowanych korzeni Physocarpus, zwłaszcza P. monogynus, do przygotowywania maści przeciwbólowych.
Galeria zdjęć Physocarpus
