LIncarvillea to jest rustykalna roślina wieloletnia która daje piękne kwiaty, łatwa w uprawie w doniczkach, w ogrodzie, stosowana również w ogródku warzywnym, aby utrzymać pieprzyki z dala od upraw.
Cechy Incarvillea
Chodzi o roślina zielna ozdobne z rodziny Bignoniaceae pochodzi z Azji i rozpowszechniony w Europie na wszystkich obszarach charakteryzujących się łagodnym klimatem.
W miarę wzrostu Incarvillea przyjmuje krzaczasty pokrój o wysokości około 50 centymetrów. Z korzenia kłączowego rozwijają się mięsiste, cylindryczne, ciemnozielone łodygi.
odchodzi, proste lub naprzemienne, podzielone na segmenty pierzastokształtne są jasnozielone-
TEN kwiaty, duże i ozdobne, noszone przez długie, wyprostowane pędy zwisające z liści, mają kształt lejkowaty. Korona składa się z 5 płatków o lekko pofalowanych brzegach koloru białego, głębokiego różu i różowo-fioletowego z żółtą szyjką.
Kwitnienie Incarvillea: zaczyna kwitnąć od maja do końca lata.
TEN owoce są to małe strąki zawierające posiew jajowaty w kolorze czarnym.
Uprawa Incarvillea
Narażenie: nawet jeśli liście rozwijają się silnie i energicznie, nawet w miejscach częściowo zacienionych, dla uzyskania obfitości kwiatów oraz ciągłego i trwałego kwitnienia wskazane jest wybieranie jasnych i nasłonecznionych miejsc przez wiele godzin dziennie. Roślina uwielbia ciepło i nie toleruje surowego klimatu.
Ziemia: dobrze rośnie na każdym rodzaju gleby lekkiej, świeżej, bogatej w materię organiczną o wartości pH w zakresie 5,8 - 6,8. Optymalnym podłożem do uprawy jest mieszanka zwykłej ziemi ogrodowej zmieszana z 1/4 torfu i 1/4 piasku. ph 5,8-6,8
Podlewanie: roślina uprawiana na otwartym terenie jest ogólnie zadowolona z deszczów, ale powinna być nawadniana w okresach długotrwałej suszy, ale unikając moczenia gleby. Incarvillea uprawiane w doniczkach należy częściej podlewać, aby gleba była zawsze wilgotna.
Możesz być zainteresowany: Stowarzyszenia w ogrodzie
Zapłodnienie: w okresie wiosenno-letnim nawozić roślinę specjalnym płynnym nawozem dla roślin kwitnących odpowiednio rozcieńczonym w wodzie używanej do podlewania. Alternatywnie, co 2 miesiące, wzbogacaj glebę niewielkim nawozem granulowanym o powolnym uwalnianiu. Jesienią wystarczy jedno nawożenie lub trochę dojrzały obornik lub inny nawóz organiczny.
Mnożenie Incarvillea
Roślina rozmnaża się przez nasiona, ale można ją bardzo łatwo i skutecznie rozmnażać, dzieląc kępki lub, jak w przypadku kalii, dzieląc kłącza lub bulwy.
Mnożenie przez ziarno
Siew odbywa się wiosną, od marca do kwietnia. Nasiona rozwarstwia się na określonej i dobrze przepuszczalnej glebie, a następnie przykrywa ok. 1 mm glebą.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Przez cały czas niezbędny do kiełkowania podłoże utrzymywane jest lekko wilgotne, przeprowadzając częste nebulizacje.
Kiedy sadzonki są wystarczająco mocne, przesadza się je do pojedynczych doniczek i pozostawia na zimę w chronionym środowisku, aż zostaną ostatecznie zasadzone.
Pierwsze kwitnienie Incarvillea uzyskanego z nasiona wyda kwiaty po trzecim roku życia.
Rozmnażanie przez podział bulw
Jesienią roślina jest wydobywana z ziemi; dobrze naostrzonym i zdezynfekowanym nożem kłącze kroi się na dość duże porcje, z dobrze rozwiniętymi korzeniami; każdą porcję ukorzenia się w mieszaninie torfu i piasku w równych częściach.
Po ukorzenieniu nowe sadzonki Incarvillea zostaną przeniesione do pojedynczych doniczek i będą w nich hodowane do momentu ostatecznego posadzenia, następnej wiosny. Rośliny uzyskane tą techniką rozmnażania agamicznego będą identyczne z matką i będą produkować kwiaty od pierwszego lata sadzenia.
Sadzenie lub sadzenie
Incarvillea sadzi się wiosną. Sadzenie odbywa się w otworach dwukrotnie szerszych niż chleb ziemi otaczający korzenie, oddalonych od siebie o około 30 cm. Aby uzyskać najlepsze wyniki, zaleca się sadzenie maksymalnie 9 roślin na metr kwadratowy ziemi. Aby uniknąć bezpośredniego kontaktu korzeni z zastojem wody, na dnie otworu należy umieścić warstwę żwiru, aby ułatwić drenaż. Jeśli zaczynasz od cebulek lub bulw, pamiętaj, że głębokość sadzenia wynosi 10 cm.
Przesadzanie
Przesadzanie przeprowadza się co roku przy użyciu większego pojemnika niż poprzednie, lekkiej gleby bogatej w składniki odżywcze niezbędne do rozwoju aparatu roślinnego incarvillea i produkcji kwiatów. Aby uniknąć bezpośredniego kontaktu korzeni z wodą odpływającą z nawadniania, nawet w tym przypadku, wskazane jest umieszczenie na dnie gruboziarnistego żwiru lub odrobiny piasku rzecznego. Po przesadzeniu podlewaj umiarkowanie i umieść roślinę w nasłonecznionym miejscu balkonu lub tarasu.
Szkodniki i choroby Incarvillea
Jest to roślina rustykalna, odporna na mszyce i atak koszenili, ale podobnie jak wszystkie inne rośliny kłączowe lub bulwiaste, Incarvillea silnie obawia się gnicia korzeni spowodowanego stagnacją wody.
Kuracje i zabiegi
W regionach charakteryzujących się ostrymi zimami z nocnymi przymrozkami kępki Incarvillea należy chronić ściółką ze słomy lub suchymi liśćmi. Incarvillea uprawiana w doniczkach, zimą musi być osłonięta w osłoniętym, ale jasnym miejscu.
Różnorodność
Wśród najbardziej znanych i uprawianych gatunków do celów zdobniczych pamiętamy:
- Incarvillea delavayi: wieloletnia roślina zielna o łodygach wysokości około 60 centymetrów, pokrytych odciętymi, ciemnozielonymi liśćmi. Kwiaty pojawiające się przed liśćmi, duże, rurkowate i podobne do Pandorei, są ciemnoróżowe i kwitną nieprzerwanie od końca maja do końca lipca.
- Incarvillea grandiflora: jest to niewielki gatunek, średnio 20 cm wysokości, o ząbkowanych liściach. W lipcu produkuje różowofioletowe kwiaty.
- Incarvillea olgae: pochodzi z Turkiestanu, jest rośliną zielną o pędach od 30 do 60 cm wysokości, odciętych liściach i różowofioletowych kwiatach, które pojawiają się w czerwcu-lipcu.
Użyj Incarvillea
Roślinę stosuje się w ogrodach skalnych do tworzenia trwałych i żywych plam o różnych odcieniach koloru. W ogrodach śródziemnomorskich, aby uwydatnić jej piękno, uprawia się ją na rabatach lub mieszanych klombach z Aquilegia, Coreopsis, Iberis, Platycodon.
Roślina Incarvillea przeciwko kretom
Incarvillea jest używana przede wszystkim w ogródku warzywnym jako organiczny środek przeciw kretowi. Jej bulwa wydziela nieprzyjemny zapach dla delikatnego nosa kretów, które dzięki temu utrzymują bezpieczną odległość od upraw w promieniu około 7 metrów.
Jeszcze bardziej zadowalające efekty uzyskuje się tworząc obrzeża Incarvillea zmieszane z Fritillaria lub euphorbia catapuzia.
Ciekawość
Roślina nosi nazwę na cześćIncarville, opat i botanik, który w 1702 r. odkrył ją w Chinach, a jej cebulki w Europie.
Język kwiatów
W żargonie kwiatów i roślin nabiera znaczenia siły.
Galeria zdjęć Incarvillea
