Tam Sofora, szczególnie Sophora japonica, Jest to wysoka roślina ozdobna, uprawiana w publicznych parkach i ogrodach publicznych ze względu na jej odporność na zanieczyszczenia atmosferyczne, piękno jej rozwiniętego ulistnienia i obfite, przyjemnie pachnące letnie kwitnienie.
Funkcje Sofora lub Sophora
rodzaj Sophora obejmuje kilka roślin, wszystkie ozdobne należące do rodziny Fabaceae (rośliny strączkowe), pochodzący z Chin, Japonii i szeroko rozpowszechniony w Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Chile, a także w umiarkowanych regionach Europy, w tym we Włoszech.
Najbardziej uprawiana i rozpowszechniona w naszym kraju jest Sophora japonica drzewo liściaste z rozwojem nadrzewnym, które widziane z daleka często mylone jest z Robinią.
Jest to elegancka, szybko rosnąca roślina, która szybko przekracza 5 metrów wysokości.
Lsystem korzeniowy sortowany jest solidny i głęboki.
W większości wyprostowany pień pokryty jest grubą, krętą korą z głębokimi pionowymi pęknięciami.
Korona, zaokrąglona lub kulista, składa się z licznych skręconych i opadających gałęzi, które u młodych osobników mają intensywnie zielony kolor, natomiast u starszych niż 30 lat kolor jest czerwonawo-brązowy. Sofora nazywa się ze względu na szczególną strukturę liści roślina pagoda i jest uważany za prawdziwą rzeźbę naturalną.
odchodzi, które gęsto pokrywają gałęzie na całej długości aż do obwisłych końców, pierzaste, złożone z 11-13 małych, jajowato - lancetowatych liści o jasnozielonym zabarwieniu, z całym marginesem. Górna strona liści jest owłosiona, a dolna sino.
TEN kwiaty delikatnie pachnące i przypominają te z innych roślin strączkowych, zwłaszcza robinii i glicynii, są pogrupowane w duże, biało-żółtawe, zwisające grona o długości ponad 20 centymetrów.
Każdy kwiat ma rozkloszowany kielich z 5 zębami i koronę z zaokrąglonym sztandarem o tym samym rozmiarze, co kil, z 2 oddzielnymi płatkami.
Może Cię zainteresować: Asebo - Pieris japonica
TEN owoce, bardzo dekoracyjne, są to brązowawe rośliny strączkowe o średniej długości 5 cm i podobnie jak u łubinu są duszone między jednym nasieniem a drugim. Strąki owocu otwierają się zimą, pozwalając nasionom opaść na ziemię.
TEN posiew sofory mają kulisty-jajowaty kształt, a zielonkawe, gdy są w pełni dojrzałe, stają się ciemne.
Rozkwit: sofora kwitnie w starszym wieku, na ogół po 30 latach życia. Okres kwitnienia to lato - jesień.
Uprawa Sofora
Narażenie: nawet jeśli rośnie wystarczająco dobrze w miejscach częściowo nasłonecznionych, aby móc zakwitnąć i dojrzeć nasiona, preferuje nasłonecznienie i schronienie przed wiatrami. Jest to roślina odporna na upały, a nawet ostre zimowe temperatury bliskie -20°C.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Ziemia: sofora rośnie bezproblemowo na każdym typie gleby, ale idealna jest o średniej konsystencji, bogatej w substancje organiczne i przede wszystkim dobrze osuszonej.
Podlewanie: sofora jest zadowolona z deszczów, ale powinna być nawadniana latem i w okresach przedłużającej się suszy, obawia się przedłużającej się stagnacji i zbyt zwartej gleby. Łatwo znosi bardzo niskie temperatury, do -20 ° C, i bez problemu toleruje pewien stopień zasolenia.
Zapłodnienie: nawet jeśli nie wymaga szczególnych nawożenia, przynajmniej raz w roku, na wiosnę, rozprowadź u stóp rośliny nawóz granulowany o powolnym uwalnianiu bogaty w makroelementy takie jak azot (N), potas (K), fosfor (P), oraz dobry procent mikroelementów niezbędnych do prawidłowego wzrostu komórki baldachimu.
Mnożenie Sofora
Roślina rozmnaża się przez nasiona, ale niektóre odmiany można rozmnażać przez nakładanie warstw lub szczepienie iw tym przypadku zwykłą soforę stosuje się jako kamień.
Mnożenie przez ziarno
Suszone nasiona sofory są bardzo odporne, dlatego przed zakopaniem należy je moczyć przez co najmniej 1 dzień we wrzącej wodzie. Natomiast świeże nasiona zaraz po zebraniu mają wyższą i szybszą zdolność kiełkowania.
Siew odbywa się zwykle między marcem a kwietniem, zakopując nasiona w określonej glebie, którą należy utrzymywać stale wilgotną, aż do pojawienia się kiełków.
Sadzenie lub sadzenie
Roślinę sofory należy przesadzić jesienią w dobrze wypracowanych głębokich i szerokich dołkach, najlepiej palikami. Roślina sophora uzyskana z nasion zacznie kwitnąć po około 30 latach.
Przycinanie Sofora
Sofora nie wymaga prawdziwego przycinania, ale suche i zniszczone gałęzie nadal muszą być czysto przycinane.
Szkodniki i choroby Sofora
Sofora to roślina odporna na ataki pospolitych pasożytów zwierzęcych, takich jak mszyce i koszenila, ale bardzo wrażliwa na choroby grzybowe, takie jak:
- mączniak rzekomy, który plami liście wyraźnymi żółto-brązowymi plamami;
- fuzarioza, odpowiedzialna jak w owocach cytrusowych, w raku ramusa;
- Lantraknoza, choroba powodująca efektowne żółte plamy na nerwach liści;
- mączniak prawdziwy lub białawy, który z białawymi, proszkowymi osadami na liściach powoduje zmniejszoną fotosyntezę chlorofilu.
Różnorodność Sophora
Wśród gatunków uprawnych oprócz Sophora japonica pamiętamy:
- Odmiana Sophora japonica pendula: z elastycznymi i zwisającymi gałęziami, które czasami dotykają ziemi.
- Sophora davidii: rustykalny gatunek krzewu chińskiego pochodzenia z Chin, o rozwiniętym ulistnieniu, owłosionych szarawych gałęziach, o liściach liściastych, złożony z 7-10 par listków. Latem tworzy grona białych kwiatów o jasnoniebieskich lub fioletowo-niebieskich odcieniach.
- Sophora tomentosa: mniej rustykalna niż poprzednia, pochodząca z obszarów tropikalnych, która może być hodowana jako krzew lub jako małe drzewo, o srebrzystobiałych, włochatych gałęziach, liściastych liściach krępowatych złożonych z 9 par jajowatych listków. Latem wytwarza grona słomkowożółtych kwiatów.
- Sophora secundiflora: odmiana pochodząca z Meksyku i Teksasu, która uprawiana jako drzewo ma krótki i cienki pień, gałęzie pokryte trwałymi liśćmi i duże, przyjemnie pachnące kwiaty o barwie fioletowej glicynii.
- Sophora flavescens: Rustykalny krzew pochodzący z Chin, wysoki na ponad 1 metr, z liśćmi złożonymi z jajowatych listków. Latem wytwarza długie, cylindryczne grona z żółtawobiałymi kwiatami.
- Sophora makrokarpa: ta odmiana, pochodząca z Chile, jest wiecznie zielonym krzewem, który latem wytwarza duże, ciemnożółte kwiaty.
- Sophora tetraptera: mały krzew pochodzący z Nowej Zelandii i Chile, o żółtawych gałązkach czubatych, liście złożone z 10-20 par owalnych listków. Latem produkuje porta, latem obwisłe grona, złożone z rurkowatych żółtych kwiatów.
Zastosowania i rzeczy, które warto wiedzieć
Sofora nadrzewna służy do ocieniania parków, alejek, ogrodów publicznych i prywatnych, a krzew do tworzenia żywopłotów ogrodzeniowych, a także uprawiany w dużych donicach do ozdabiania tarasów.
Strąki na obszarach pochodzenia służą do ekstrakcji żółtych pigmentów wykorzystywanych do naturalnego barwienia tkanin.
Kompaktowe i wytrzymałe drewno Sophora japonica jest Sophora tetraptera służy do tworzenia przedmiotów codziennego użytku i mebli.
Właściwości i toksyczność rośliny
Nasiona Sophora secundiflora zawierający alkaloidy, są używane jako halucynogeny w obrzędach plemiennych rdzennej ludności USA
W lekarstwo popularne liście i owoce Sofora są używane do obecności rutyna jest kwercetyna jako przeciwutleniacze, diuretyki i naturalne oczyszczacze.
Ciekawostki dotyczące sofory
Tam Sofora powszechnie nazywane Akacja japońska, ze względu na odporność na smog i spaliny samochodowe uważana jest za naturalny bioindykator jakości powietrza iz tego powodu jest jedną z najczęściej stosowanych roślin ozdobnych do drzewek drogowych. Na tych obszarach jego strąki są wykorzystywane do ekstrakcji pigmentów przydatnych do barwienia tkanin na żółto.
Drewno Sophora japonica jest Sophora tetraptera jest wysoko ceniony za swoją wytrzymałość, zwartość i gęstość, co sprawia, że nadaje się jakościowo do budowy narzędzi i przedmiotów powszechnego użytku.
Jest to roślina stosowana do ocieniania ogrodów, alejek, parków lub w donicach o odpowiedniej wielkości do dekoracji tarasów.
Historia i znaczenie Sofora
Roślina pojawiła się w Europie w połowie XVIII wieku. Jego nazwa naukowa wywodzi się z łaciny Sofira.
Jest również nazywany drzewo pagodowe.
Galeria zdjęć Sofory
