Tetrapanax to półzimozielony krzew uprawiany w celach ozdobnych ze względu na piękno dużych liści palmatowych.
Ogólna charakterystyka papyrifera Tetrapanaxax
Papiryfer tetrapanax to roślina z rodziny Araliaceae pochodzi z Tajwanu, uprawiana w całej Azji Wschodniej, a także w wielu regionach tropikalnych.
Roślina ta, jedyna z rodzaju Tetrapanax, dorasta do około 8-9 metrów wysokości w krajach pochodzenia w pełnym rozwoju wegetatywnym. Z kolei w Europie, w tym we Włoszech, choć nie przekracza 2-3 metrów wysokości, nadal zachowuje wysoką wartość ozdobną.
Ma bardzo wytrzymały system korzeniowy kłączowo-pęczkowaty, który rozciąga się na kilka metrów, tworząc nowe rośliny, do 5 metrów od rośliny matecznej.
TEN bębny wyprostowane i słabo rozgałęzione, sękowate i utworzone z białawego miąższu używanego do produkcji bardzo cennego papieru znanego na całym świecie jako „papier ryżowy”.
Gałęzie rośliny Tetrapanax pokryte są bardzo dużymi liśćmi, które na Tajwanie i w innych rejonach Azji przekraczają metr średnicy.
odchodzi, o intensywnie zielonym lub szarozielonym kolorze i podobnym do amerykańskiej winorośli lub Ricino, mają płetwy z 5-11 głębokimi płatami i bruzdami z zaznaczonymi jasnozielonymi żebrami. Liście są ukształtowane u podstawy ogonka liściowego i podobnie jak gałęzie pokryte są cienkim i grubym puchem. W regionach o surowych zimach liście czasami opadają, pozostawiając łodygi całkowicie nagie, ale odsuwają się wraz z nadejściem pierwszego wiosennego ciepła.
TEN kwiaty, małe, gwiaździste i kremowobiałe, zgrupowane w baldachowate kwiatostany o długości około 1 metra, z wyprostowanymi i cylindrycznymi łodygami. Każdy kwiat ma 4 -5 płatków czubatych …
TEN owoce są to mięsiste, kuliste, czarne lub brązowe pestkowce, lekko ściśnięte bocznie. Nasiona o gładkim bielmie są płodne, a zebrane w pełnej dojrzałości nadają się do siewu.
Rozkwit
Duże białe główki kwiatowe Tetrapanax pojawiają się jesienią i wczesną zimą, od października do grudnia.
Uprawa tetrapanaksu
Narażenie
Jest to roślina preferująca ekspozycję częściowo zacienioną i osłoniętą od wiatru. dobrze znosi słonawe wiatry z obszarów przybrzeżnych i jest odporny na zimno do lub do -5 ° C. Znosi również krótkie przymrozki, jeśli jest osłonięty u podstawy.
Może Cię zainteresować: Rośliny niebezpieczne dla dzieci
Ziemia
Przystosowuje się do każdego rodzaju gleby, żyznej, świeżej i dobrze osuszonej, najlepiej o średniej teksturze z niewielką ilością torfu, który nie zmienia pH gleby i odrobiną piasku, aby wspomóc drenaż.
Podlewanie
Młody okaz należy regularnie podlewać, szczególnie latem, dokładnie zwilżając glebę, ale tylko wtedy, gdy jest całkowicie sucha. Już wyrosła i zaaklimatyzowana roślina Tetrapanax jest generalnie zadowolona z wody deszczowej i dlatego powinna być nawadniana tylko w okresach długotrwałej suszy.
Zapłodnienie
Jeśli gleba uprawna jest dobrze ustrukturyzowana i zbilansowana, generalnie w celu ochrony rośliny przed srogą zimą, raz w roku, jesienią, wystarczy podać nawóz o powolnym uwalnianiu, przeznaczony dla roślin zielonych, o niskiej zawartości azotu.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Tetrapanax: uprawa w doniczkach
Jest to roślina, którą można uprawiać również w dużych doniczkach, co najmniej 50x40x40 wypełnionych luźną ziemią zmieszaną z mułem i piaskiem. Oczywiście roślina uprawiana w doniczce spowalnia swój wzrost i dlatego będzie miała mniejsze rozmiary.
Przesadzanie
Należy to zrobić, gdy korzenie wyjdą z otworów odprowadzających wodę. Używana jest większa doniczka niż poprzednia i nowa gleba.
Mnożenie Tetrapanax
Roślina rozmnaża się przez nasiona, ale znacznie szybciej rozmnaża się drogą wegetatywną, dzieląc kłącze lub odrosty i sadzonki.
Mnożenie przez ziarno
Siew przeprowadza się wczesną wiosną lub jesienią, zakopując nasiona w bogatej i lekkiej, lekko wilgotnej glebie.
Stosowane są małe doniczki, a jako podłoże lekka gleba zmieszana z częścią piasku, częścią keramzytu i niewielkim procentem torfu.
Po wysianiu doniczki należy ustawić w miejscu o temperaturze od 15 do 21°C.
Kiełkowanie nastąpi od 2 do 4 tygodni.
Rozmnażanie przez podział kłączy
Pędy z dobrze rozwiniętymi korzeniami są oddzielane od podziemnego kłącza i natychmiast zakopywane w innym obszarze ogrodu lub w doniczkach.
Rozmnażanie przez sadzonki
Mnożenie przez sadzonki można wykonać na początku lub w połowie lata.
Pobiera się gałązki z jednym liściem o długości 15 cm; odcięte końce są traktowane proszkiem hormonu ukorzeniającego i ukorzeniane w małych doniczkach o średnicy 5-8 cm wypełnionych lub taką samą ziemią, jaka została użyta do siewu. Garnki powinny być utrzymywane w stałej temperaturze około 18 stopni.
Wreszcie, aby uzyskać nowe rośliny Tetrapanax, można również użyć odrostów podstawnych, stosując tę samą procedurę, jak opisano dla sadzonek.
Nowe rośliny Tetrapanax uzyskane za pomocą opisanych technik rozmnażania, po około 12 miesiącach, należy przesadzać do większych pojemników wypełnionych świeżą, żyzną glebą i jako podłoże z drobnego żwiru lub keramzytu.
Sadzenie lub sadzenie
Roślina Tetrapanax jest zakopana w dole o głębokości 50-60 cm i szerokości 1,2 metra, wypełnionym odpowiednią glebą. Najlepszy czas na przesadzanie to wiosna.
Parowanie
Roślinę Tetrapanax ze względu na jej szybki wzrost należy sadzić z dala od innych roślin kwitnących, zwłaszcza małych rozmiarów, takich jak Viola del Pansy, Impatiens lub Vinca, jeśli nie chcemy ich śmierci przez uduszenie.
Przycinanie
Przycinanie powinno być wykonywane tylko wtedy, gdy chcesz powstrzymać wzrost lub nadać roślinie bardziej harmonijny wygląd. Pod koniec wiosny można więc skrócić nieuporządkowane gałęzie, wyeliminować suche gałęzie. Jeśli natomiast chcesz odmłodzić roślinę, a tym samym uzyskać większą produkcję nowych liści, możesz pod koniec zimy przycinać najstarsze pędy na poziomie gruntu.
Pasożyty i choroby Tetrapanax
Podobnie jak Aralia lub fatsia japonica, roślina Tetrapanax jest również narażona na atak mszyc, koszenili brunatnej lub koszenili oraz czerwonego pająka. Wśród chorób grzybowych liście są wrażliwe na parch i rdzę.
Kuracje i zabiegi
Wiosną dobrze jest przeprowadzić kurację zwalczającą pasożyty, natomiast przed nadejściem zimy zaleca się kurację przeciwgrzybiczą o szerokim spektrum działania. Roślinę dotkniętą parchem lub innymi chorobami grzybiczymi należy leczyć w odpowiednim czasie, eliminując i spalając zakażone części.
W regionach o bardzo surowym klimacie zimowym dobra ściółka podstawowa ograniczy szkody spowodowane przez zimno w korzeniach młodych roślin. Ugruntowane rośliny mogą przetrwać mróz i nawet jeśli wierzchołek zamarznie, wiosną z kłączy odrosną nowe pędy.
Jeśli roślina ma wyblakłe liście lub w każdym razie znacznie jaśniejszy kolor niż typowy dla gatunku, najprawdopodobniej gleba nie jest odpowiednia dla jej potrzeb lub jest zbyt uboga w składniki odżywcze.
Zastosowania
Roślina Tetrapanax jest uprawiana i wykorzystywana do celów ozdobnych do tapetowania ścian lub jako pojedynczy element z tyłu klombów. Doskonale sprawdza się w przybrzeżnych ogrodach ze względu na swoją odporność na słonawe wiatry. Uprawiana jest również w dużych donicach, do ozdabiania tarasów lub dziedzińców, jasnych werand.
W Chinach od 600 rpne biały miąższ gałązek, pocięty na cienkie paski i sprasowany, jest używany do produkcji słynnego „chińskiego papieru ryżowego”.
Czy tetrapanaks jest trujący?
Roślina nie jest trująca, ale włosy pokrywające łodygi i dolną część liści mogą powodować podrażnienia skóry, oczu i płuc, dlatego przy obchodzeniu się z nią wskazane jest noszenie rękawiczek, okularów i maski.
Ciekawość
Ogólna nazwa Tetrapanax, która wywodzi się od greckiego „tétra”, cztery, w połączeniu z „Panax” odnosi się do czterech pręcików obecnych w kwiatach.
Często używana nazwa zwyczajowa to Aralia papyrifera lub Fatsia papyfera.
Galeria zdjęć Tetrapanax- Aralia yaponica
