✅ Uprawa Nerine

Nerine są to rośliny cebulowe uprawiane w celach ozdobnych zarówno w doniczkach, jak iw ogrodzie.

Ogólna charakterystyka Nerine

Do gatunku Nerine rodziny Amaryllidaceae należą do kilku gatunków roślin cebulowych z RPA.

rośliny, o krzaczastym pokroju, w pełnym rozwoju składa się z licznych lancetowatych i skórzastych liści o intensywnej zielonej barwie ułożonych w centralną rozetę.

W środku rozety rozwija się kilka pędów zakończonych pięknym kwiatostanem gronowym składającym się z kwiaty z płatkami wstążkowymi o falistych brzegach, których tonacja zmienia się od białego do różowego, od amarantowej czerwieni do intensywnej czerwieni.

TEN kwiaty z Nerine Bowdenii, najbardziej uprawiane gatunki, są delikatnie pachnące.

Rozkwit: kwiaty nerine kwitną w okresie letnim - jesiennym.

Uprawa Nerine

Narażenie: Nerines uwielbiają jasne miejsca i łagodny klimat. Boją się zimna i mrozów.

Ziemia: przystosowują się również do powszechnie przepuszczalnej gleby ogrodowej, nawet jeśli najbardziej odpowiednią glebą jest mieszanka ziemi, piasku i torfu w równych częściach.

Podlewanie: regularne podlewanie podczas ponownego wegetacji, należy przerwać, gdy liście zaczną więdnąć.

Zapłodnienie: nawozić nawozem bogatym w azot, gdy pojawią się pierwsze pędy, a następnie raz w miesiącu.

Pomnożenie Nerine

Nerine rozmnażają się przez nasiona, podział goździków bocznych lub podział kępek.

Siew odbywa się wiosną.

Może Cię zainteresować: Uprawa Primula

Sadzenie cebul

Cebule sadzi się w połowie wiosny lub w sierpniu zarówno w ziemi, jak iw doniczkach w dołkach o wysokości dwukrotnie większej od cebuli w odległości około 20 cm.

Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy

Przesadzanie Nerine

Odmiany uprawiane w doniczkach należy przesadzać co 3 lata na nową glebę i nieco większe doniczki.

Choroby i pasożyty

Podobnie jak wszystkie rośliny cebulowe, rośliny nerine obawiają się gnicia korzeni spowodowanego stagnacją wody.

Wśród pasożytów zwierzęcych obawiają się ataku mszyc, które za pomocą aparatów gębowych kradną sok z liści.

Cebule obawiają się także fusarium, choroby grzybiczej, która objawia się gęstymi biało-czarniawymi skupiskami, które powodują ich gnicie, a także ich opróżnianie.