Tam rauhia peruwiańska Jest to bulwiasta bylina, która łatwo rośnie w doniczkach i w ziemi.
Cechy Peruwiańska Rauhia
Rauhia to wiecznie zielona roślina z rodziny Amaryllidaceae pochodzi z Peru, gdzie występuje spontanicznie niemal wszędzie.
Podobnie jak inne rośliny z tej samej rodziny, narcyz, kliwia, amarylis, Rahuia jest trwałym, wytrwałym i bardzo długowiecznym wiecznie zielonym.
Roślina ma bulwiasty system korzeniowy. Bulwa, jędrna i zwarta, przypomina dużą cebulę o średnicy około 15 cm w części nasadowej. Żarówka jest owinięta jasnobrązową folią papierową, która w miarę powiększania się ma tendencję do łuszczenia się.
Bezpośrednio z cebulki wyrasta 1 do 4 liści, które u dorosłych osobników mogą osiągnąć nawet 30 cm wysokości i na ogół utrzymują się na roślinie nawet w okresie spoczynku wegetatywnego, jeśli roślina jest regularnie podlewana.
odchodzi, podobnie jak amarylis, są mięsiste, błyszczące, owalne i jasnozielone, przechodzące w metaliczny niebieski.
TEN kwiaty, noszone na wierzchołku pustych i zielonych cylindrycznych łodyg, przypominają lilii morskiej, są biało-zielone i samopłodne.
TEN posiew na ogół mają kolor ciemnobrązowy.
Rozkwit: peruwiańska Rahuia kwitnie wiosną - latem.
Uprawa rauhi peruwiańskiej
Narażenie: preferuje jasne i słoneczne miejsca, dobrze chronione przed deszczem i zimnymi zimowymi wiatrami. Rośliny, które są jeszcze za małe, należy powoli przyzwyczajać do bezpośredniego działania promieni słonecznych. Rahuia potrzebuje światła słonecznego przez co najmniej 3 godziny dziennie, aby zakwitnąć. Latem roślinę można zabrać na zewnątrz i hospitalizować, gdy tylko dni staną się chłodne. Idealna temperatura uprawy nie powinna być niższa niż 5-10 ° C.
Może Cię zainteresować: Uprawa i pielęgnacja Clivia
Ziemia: optymalnym podłożem do uprawy Rauhia jest mieszanka substancji mineralnych, gliny i granulek pumeksu, aby zapewnić doskonały odpływ wody, ponieważ stagnacja wody nie jest tolerowana i powoduje gnicie bulw.
Podlewanie: roślinę należy podlewać tylko wtedy, gdy gleba jest całkowicie sucha, średnio co 15-20 dni. Zimą dopływ wody można zawiesić, aby mógł odpocząć i odepchnąć nowe liście następnej wiosny.
Zapłodnienie: od wiosny do jesieni maksymalnie raz w miesiącu lub co 2 miesiące stosować płynny nawóz odpowiednio rozcieńczony w wodzie do nawadniania. Optymalny nawóz musi zawierać odpowiednią zawartość azotu, fosforu, potasu oraz minimalną ilość mikroelementów takich jak żelazo, mangan, miedź, cynk, bor, molibden.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Mnożenie peruwiańskiego Rauhia
Rahuia rozmnaża się przez nasiona i dzieląc cebulki, które rosną z boku żarówki macierzystej.
Mnożenie przez ziarno
Rozmnażanie przez nasiona nie daje pewności uzyskania roślin równych matce, dlatego jest to technika niewskazana dla tych, którzy zamierzają uzyskać konkretny i precyzyjny rodzaj rośliny.
Nasiona Rauhia są zbierane z owoców rośliny matecznej i wysiewane do słoików zawierających żyzną glebę zmieszaną z częścią gruboziarnistego piasku i trzymane na świetle w temperaturze około 21°C lub nawet wyższej. Gleba musi być stale wilgotna, aż roślina wykiełkuje. Generalnie nasiona kiełkują po 6-8 tygodniach, jeśli roślina jest wystarczająco duża, można ją przesadzić do ostatecznej doniczki.
Przy rozmnażaniu nasion potrzeba kilku lat, aby zobaczyć kwitnienie.
Mnożenie przez dzielenie żarówek
Rauhia można rozmnażać wczesną wiosną podczas przesadzania. Roślinę wyciąga się z ziemi, a ząbki odrywa, uważając, aby nie uszkodzić korzeni za pomocą wysterylizowanego narzędzia.
TEN żarówki podzielone, sadzi się je w pojedynczych doniczkach o średnicy nieco ponad 10 cm, zawierających tę samą glebę, co rośliny dorosłe. Gleba przed sadzeniem musi być wilgotna, ponieważ po pierwszym podlewaniu trzeba odczekać tydzień.
Przesadzanie
Przesadzanie Rauhia co 2 lata w okresie wiosennym przed wznowieniem wegetacji rośliny. Nowa doniczka musi być o kilka centymetrów większa od poprzedniej, a podłoże zupełnie nowe. Przenosząc żarówkę do nowej doniczki, zaleca się zakopanie jej do kilku centymetrów od szpiczastego końca.
Przycinanie
Pod koniec kwitnienia za pomocą dobrze naostrzonych i zdezynfekowanych nożyc przycina się suchą łodygę u podstawy cebulki i usuwa uszkodzone liście.
Szkodniki i choroby peruwiańskiego Rauhia
Jest to roślina, która nie boi się ataku mszyc, ale jest wrażliwa na inwazję łusek, które zwykle gnieżdżą się w przestrzeniach między liśćmi a cebulką Fusarium to choroba grzybicza powodująca opróżnianie cebulki.
Kuracje i zabiegi
Zimą Rauhia musi być hospitalizowana w miejscu chronionym przed mrozem. W niezbyt gorących miejscach roślinę można również trzymać w pełnym słońcu.
Różnorodność
Rodzaj Rauhia obejmuje 4 rodzime gatunki Peru. Spośród nich tylko Rauhia multiflora (Syn. R. peruviana) jest oferowana komercyjnie, jeśli w ogóle. Pozostawia liście tak długo, jak jest wystarczająca ilość wody, nawet zimą.
Ciekawość
Peruwiańska Rauhia znana jest również pod innymi nazwami, takimi jak Rauhia wielokwiatowa jest Callithauma spathulatum.
Bulwiasta galeria zdjęć
