Tam Michelia to wiecznie zielona roślina ozdobna, podobna do magnolii, ceniona za piękne kwiaty o długich, białych lub żółtych płatkach z frędzlami, które obficie kwitną wiosną, a czasem nawet latem.
Charakterystyka Michelii
Do gatunku Michelia należą do kilku gatunków roślin zimozielonych z rodziny Magnoliowate rozpowszechniony we wszystkich obszarach Ziemi charakteryzujących się gorącym, wilgotnym klimatem.
Wśród wielu gatunków Michelia najbardziej znane i uprawiane we wszystkich ogrodach europejskich i włoskich to: Michelia fajne i Michelia Alba które pod względem formy i rodzaju kwiatu przypominają gwiaździstą magnolię i Liriodendro lub tulipanowca.
Generalnie Michelia to średniej wielkości drzewo z krótkim pniem pokrytym gładką i szarawą korą.
Korona w większości piramidalna składa się z twardych i zdrewniałych gałęzi.
odchodzi są owalne, spiczaste, skórzaste i błyszczące, podobne do magnolii wielkokwiatowej, ale na obu liściach jasnozielone. Roślina, choć wiecznie zielona, czasami zrzuca liście z powodu zbyt niskich temperatur w zimie.
TEN kwiaty, bardzo dekoracyjne, zebrane w grupy i kwitnące u nasady kątów liści. Korona składa się z licznych (7-15) długich i przypominających wstęgi płatków o czysto białym, różowo-białym lub kremowo-pomarańczowym kolorze w zależności od odmiany.
TEN kwiaty della Michelia są bardzo pachnące i przyjemnie aromatyczne. W najgorętszych godzinach dnia wydzielają intensywny owocowy zapach, który przypomina aromat dojrzałego banana.
Owoce to szczególne kapsułki, które po dojrzeniu uwalniają ciemne nasiona.
Może Cię zainteresować: Uprawa Magnolia stellata
Nasiona w kształcie nerki i wielkości fasoli są twarde i owinięte folią lub naskórkiem, które chronią je przed zimnem i wodą. Kiedy torebki dojrzewają, nasiona opadają na ziemię i mogą pozostać w fazie uśpienia przez miesiące przed kiełkowaniem.
Rozkwit: Michelia kwitnie na wiosnę, a czasami, nawet bardziej sporadycznie, latem wydaje drugie kwitnienie.
Uprawa Michelii
Narażenie
Mimo, że rośnie silnie i bujnie w miejscach półcienistych, jest to roślina, która aby wytworzyć obfite kwiaty musi być wystawiona na wiele godzin dziennie w miejscach nasłonecznionych. Odmiany hybrydowe Michelia wytrzymują nawet bardzo sztywne temperatury i poniżej 0°C.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Ziemia
Preferuje gleby żyzne, głębokie i przepuszczalne, o odczynie lekko kwaśnym. Roślina uprawiana w dużych doniczkach wymaga co 2-3 lata nowego podłoża bogatego w materię organiczną.
Podlewanie
Dorosłe rośliny uprawiane w gruncie są zadowolone z wody opadowej, natomiast te uprawiane w doniczkach należy podlewać co około 2-3 tygodnie i tylko wtedy, gdy gleba jest całkowicie sucha. Jeśli klimat jest suchy, zaleca się nawadnianie Michelii, aby uniknąć zwijania się liści z powodu odwodnienia.
Zapłodnienie
Pod koniec zimy zakopujemy dojrzały obornik lub wolno działający nawóz granulowany u podnóża rośliny. Wiosną i przez całe lato podawać nawóz bogaty w azot i potas.
Mnożenie Michelii
Michelia, podobnie jak inne odmiany z tej samej rodziny, rozmnaża się przez nasiona oraz w sposób agamiczny poprzez cięcie częściowo zdrewniałe.
Mnożenie przez ziarno
Siew przeprowadza się wiosną lub jesienią przy użyciu świeżych nasion wertykulowanych papierem szklanym w celu usunięcia naskórka, który je pokrywa, a tym samym umożliwienia wniknięcia wilgoci podłoża. Kiełkowanie nasion można również ułatwić, mocząc je w wodzie przez co najmniej 24 godziny. Wertykulacja lub moczenie nasion to bardzo ważne operacje, które mają na celu zerwanie ochronnego naskórka, który, jak powiedzieliśmy, jest całkowicie wodoodporny.
Nasiona są zakopywane w glebie do siewu na głębokość nieco ponad 1 centymetra. Rozsadnik należy zawinąć w przeźroczystą folię i umieścić w jasnym i słonecznym miejscu. Podłoże musi być stale wilgotne, aż do pojawienia się nowych sadzonek.
Kiedy nowe rośliny Michelia osiągną wysokość 25-30 centymetrów, można je ponownie umieścić w pojedynczych doniczkach i hodować w nich przez co najmniej 2 lata przed zasadzeniem w ziemi.
Mnożenie przez sadzonki
Rozmnażanie przez sadzonki częściowo zdrewniałe jest szeroko praktykowane. Sadzonki ukorzenia się w ogrzewanej skrzynce zawierającej w równych częściach torf i piasek, stale wilgotne, aż do pojawienia się nowych liści.
Po ukorzenieniu, nowe rośliny Michelia uzyskane w ten sposób muszą być hodowane w pojedynczych doniczkach przez co najmniej 2 lata, zanim zostaną zasadzone na stałe.
Sadzenie lub sadzenie
Michelia sadzi się w ziemi lub w doniczkach wiosną, od marca do kwietnia. Otwory przeznaczone na Michelias muszą być dobrze wykonane, dobrze osuszone i nieco większe niż gliniany chleb otaczający korzenie. Po posadzeniu gleba jest zagęszczana aż do kołnierza rośliny. Młode rośliny w pierwszych latach wzrostu muszą być prowadzone przez specjalnych nauczycieli.
Przycinanie
Michelia podobnie jak inne odmiany magnolii jest rośliną charakteryzującą się bardzo powolnym wzrostem i generalnie nie należy jej przycinać. Wszelkie gałęzie, które są suche lub zniszczone przez mróz należy po kwitnieniu przyciąć za pomocą dobrze naostrzonych i zdezynfekowanych narzędzi.
Szkodniki i choroby Michelii
Roślina obawia się ataku mszyc i koszenili. Wśród chorób grzybiczych jest wrażliwy na szarą pleśń.
Roślina doniczkowa Michelia cierpi na zgniliznę korzeni spowodowaną nadmiernym podlewaniem i stagnacją wody.
Kuracje i zabiegi
Zabiegi należy stosować tylko w razie potrzeby opryskując liście Michelii preparatami o szerokim spektrum działania. Zimą, na obszarach o szczególnie surowym klimacie zimowym, dobrą praktyką jest chronienie liści rośliny Michelia sadzonej w domu za pomocą przewiewnego prześcieradła. Stopy młodych Michelii należy chronić słomianą ściółką lub suchymi liśćmi.
W regionach północnych zaleca się uprawę bardziej odpornych na zimno odmian Michelia, takich jak Michelia figo i Michelia alba.
Jeśli nadal chcesz je hodować Michelia champa odmiana, która gorzej znosi niskie temperatury i mróz, lepiej posadzić ją w doniczce, aby mogła być osłonięta pod koniec jesieni lub przed nadejściem przenikliwych mrozów.
Aby nasiona Michelia pozostały świeże, zaleca się przechowywanie ich w lodówce do czasu siewu.
Ciekawość
Michelia figo jest powszechnie nazywana Drzewo bananowe za owocowy aromat bananów, który przenikają piękne kwiaty.
Carlo Linnaeus, ojciec współczesnej taksonomii istot żywych, nadał rodzajowi Michelia nazwę na cześć Pier Antonio Micheli, wielkiego botanika, mikologa i prefekta Ogrodu Botanicznego we Florencji (Florencja 1679 - 1737).
Galeria zdjęć magnolii
