LAmelanchier to drzewo ozdobne, zwane także kruk gruszka lub drzewo gołębi, który jest również uprawiany jako drzewo owocowe prawie wszędzie w sadzie, ogrodach, parkach publicznych, a nawet w ogródku warzywnym.
Charakterystyka Amelanchier canadensis - Krucza gruszka
LAmelanchier to roślina liściasta z rodziny Rosaceae (podobnie jak brzoskwinia, uprawa jabłoni, morela itp.), pochodząca z Ameryki Północnej i południowej Europy, rozprzestrzenia się spontanicznie, zwłaszcza na terenach zalesionych.
We Włoszech jest spontaniczny tylkoAmelanchier ovalis Medik.
Roślina ma solidny system korzeniowy, który zakotwicza się w ziemi do głębokości około 2 metrów.
Nadziemna część Amelanchiera ma zazwyczaj krzewiasty pokrój z owalną, wydłużoną lub wrzecionowatą koroną.
bagażnik samochodowy, wyprostowana i cienka, pokryta gładką, ciemnoszarobrązową korą, która u starszych okazów ma tendencję do pękania, tworząc liczne blaszki.
Gałęzie, podobnie jak wiśnie, mają liczne przetchlinki i wiele naprzemiennych, owalnych, nieprzezroczystych zielonych liści o ząbkowanych brzegach.
Pąki liściowe, podobnie jak pączki ozdobne Prunus, są różowe i pokryte cienkim białawym puchem.
Jesienią odchodzi dell'Amelanchier nabiera pięknego czerwonawo-żółty kolor a przed upadkiem dają wyjątkowe liście, których nie można przegapić.
TEN kwiaty zebrane są na gałęziach w grube grona od 3 do 6, na całej długości gałęzi, nawet na cienkich i końcowych końcach.
Każdy kwiat składa się z 5 długich białych płatków, które tworzą koronę z pręcikami z kremowobiałymi pylnikami.
Kwiaty Amelanchiera, choć niezbyt trwałe, o intensywnym i bardzo przyjemnym zapachu przyciągają pszczoły i inne owady zapylające.
Może Cię zainteresować: Cercis canadensis – wschodnia Redbud
Latem na roślinie dojrzewają smaczne i jadalne owoce fioletowo-fioletowe, kształtem i wielkością nawiązujące do jagód lub dzikiego mirtu.
Tam skórka owocowa jest pruski i lśniący; tam miazga jest mięsiste – mączne i miodowe. Wewnątrz znajduje się 4-5 małych i ciemnych nasion.
TEN Owoce amelanchiera są doskonałym źródłem pożywienia dla ptaków, wróbli, turkawek, a nawet gołębi.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Rozkwit: gruszka Corvino p Amelanchier daje efektowne i ozdobne kwiaty wczesną wiosną i podobnie jak w Siliquastro, gwiaździsta magnolia kwitnie wczesną wiosną, zanim pojawią się liście.
Uprawa amelanchiera
Narażenie: rośnie silnie i energicznie nawet w miejscach półcienistych, ale aby wytworzyć obfite kwiaty i dojrzeć owoce wymaga jasnych i słonecznych stanowisk przez wiele godzin dziennie. Nie boi się upałów i dość dobrze znosi intensywne zimowe mrozy. Nie boi się bardzo silnych wiatrów dzięki sprężystości swojego miękkiego tułowia i nie ulega zniszczeniu nawet w przypadku bardzo obfitego śniegu.
Ziemia: bez problemu rośnie na każdym typie gleby, nawet jeśli preferuje podłoże bogate w substancję organiczną, luźne, dobrze zdrenowane, o lekko kwaśnym odczynie. Idealna gleba musi być mieszanką uniwersalnej gleby zmieszanej z częścią perlitu, aby uniknąć stagnacji wody, której obawiają się korzenie Amelanchiera.
Podlewanie: dorosła roślina lub krzew jest zadowolona z wody deszczowej i powinna być nawadniana tylko wtedy, gdy klimat był suchy przez długi czas. Z kolei młode rośliny Amelanchiera należy podlewać częściej od momentu posadzenia do momentu, gdy roślina doskonale się zaaklimatyzuje w nowym miejscu, następnie, podobnie jak w przypadku roślin dorosłych, podlewanie powinno odbywać się tylko w przypadku dłuższego Okres suszy.
Zapłodnienie: Amelanchier jest rośliną, która rośnie energicznie nawet na glebach ubogich w składniki odżywcze, ale w celu pobudzenia tworzenia nowych tkanek roślinnych, obfitego kwitnienia i obfitego owocowania wskazane jest zakopanie sporej ilości u podnóża pnia wiosną i jesienią nawóz organiczny lub obornik dojrzały również w peletach.
Mnożenie amelanchiera
Rozmnażanie następuje przez nasiona lub przez podział odrostów.
Mnożenie przez ziarno
Tam siew przeprowadza się ją późnym latem lub wczesną jesienią. Świeże nasiona są rozwarstwiane na specyficznym podłożu zmieszanym z piaskiem, który jest zawsze wilgotny, aż do pojawienia się pierwszych pędów, które zazwyczaj kiełkują pod koniec zimy, w rzeczywistości kiełkowanie trwa kilka miesięcy. Jak ustawić rozsadnik w miejscu o stałej temperaturze.
Mnożenie przez dzielenie frajerów
Amelanchier jest prawie zawsze rozmnażany w sposób agamiczny przy użyciu odrostów, które rosną silnie i energicznie u podstawy rośliny. Taki sposób rozmnażania jest łatwy, bezpieczny i zapewnia roślinom uzyskanie roślin o takich samych cechach jak matka.
Przy dobrze naostrzonych i zdezynfekowanych narzędziach odłącza się przyssawki z dobrze rozwiniętym korzeniem; są zakorzenione w mieszaninie torfu i piasku w równych częściach, aż pojawią się nowe pędy. Uzyskane w ten sposób rośliny muszą być uprawiane w doniczkach aż do ostatecznego zasadzenia. Metodę tę stosuje się, gdy chcemy rozmnażać okaz o szczególnie obfitym kwitnieniu lub bardzo dużych owocach.
Sadzenie lub sadzenie
Amelanchier sadzi się od lutego do końca marca, kiedy roślina osiąga wysokość 30-40 cm.
Otwór, który musi pomieścić roślinę, musi być obrobiony, dobrze osuszony i nieco większy niż chleb ziemi otaczający korzenie.
rośliny Amelanchiera lamarckiego używane do celów ozdobnych do tworzenia żywopłotów ogrodzeniowych, muszą być umieszczone w odległości 1-1,5 metra od siebie. Po posadzeniu obficie podlać.
Przycinanie
Amelanchier, uprawiany jako krzew lub drzewo, należy przycinać rzadko i generalnie tylko po to, aby nadać liściom harmonię kształtu. Za pomocą dobrze naostrzonych i zdezynfekowanych płomieniowo nożyc lub wybielaczem skraca się nieuporządkowane gałęzie i te najbardziej wewnętrzne. Te suche lub zniszczone przez zimno są cięte czysto. Bardziej drastyczne przycinanie, nawet jeśli jest dobrze tolerowane przez drzewo lub krzew, może zagrozić produkcji kwiatów, aw konsekwencji owocowaniu.
Zbieranie owoców
Owoce zbiera się latem, kiedy ich kolor zmienia się na fioletowo-fioletowo-fioletowy lub niebiesko-czarny. Kolekcja jest skalowana i wykonywana ręcznie przez około miesiąc.
Zastosowania i właściwości Amelanchier
Owoce tej rośliny służą do przygotowania sałatek owocowych, dżemów, likierów, cydrów, a nawet do przyprawiania grappy. Z kwiatów otrzymujesz doskonały miód.
Te maleńkie i smaczne jabłka są bogate w przeciwutleniacze, antocyjany, witaminy, minerały, żelazo i miedź.
Pasożyty i choroby Amelanchiera
Jest to krzew lub drzewo o rustykalnym charakterze, odporne na mszyce i mało wrażliwe na ataki koszenili. Liście są często estetycznie uszkodzone przez ukąszenia oziorrinco i białawe, proszkowe osady mączniaka prawdziwego lub złej bieli. Wśród chorób grzybiczych obawia się również botrytis znanej jako szara pleśń. Choroby grzybicze i rzadkie ataki pasożytnicze mogą powodować pewne problemy tylko wtedy, gdy dotyczą roślin bardzo młodych lub co najmniej 2-3 letnich.
Różnorodność
Wśród najbardziej rozpowszechnionych i znanych odmian, które pamiętamy:
- LAmelanchier ovalis Medik, jedyny spontaniczny gatunek naszego kraju potocznie zwany Kruczą Gruszką;
- LAmelanchier lamarckii, pochodzący z Ameryki Północnej, uprawiany głównie do celów ozdobnych do tworzenia żywopłotów separacyjnych. Wiosną produkuje obficie białe kwiaty, latem małe jadalne jabłka;
- LAmelanchier alnifolia, drzewo o wysokości około 6 metrów, z wyprostowanymi gronami złożonymi z białych kwiatów, po których następują słodkie i jadalne czerwone jagody;
LAmelanchier wielkokwiatowy, odmiana hybrydowa, która wiosną produkuje różowe kwiaty.
Ciekawość
Nazywa się Amelanchier ovalis Kruk gruszka ze względu na smak owoców, które bardzo przypominają smak dojrzałej gruszki i są również znane jako drzewo gołębi.
Galeria zdjęć Amelanchier
