Tam Neoregelia jest to roślina doniczkowa ceniona ze względu na bardzo dekoracyjne, różnobarwne liście i trwałe, jaskrawo kolorowe kwiaty.
Cechy Neoregelia
Gatunek Neoregelia, Rodzina Bromeliaceae, obejmuje ponad 70 gatunków wieloletnich, wiecznie zielonych roślin, pochodzących z Ameryki Południowej, rozpowszechnionych w lasach deszczowych jako rośliny epifityczne lub lądowe.
Rośliny, wszystkie łatwe w uprawie w doniczkach, mają rozwinięty korzeń pętelkowy i część powietrzną złożoną z wyprostowanych lub łukowatych liści, nawet o długości 30-40 cm. ułożone w rozetę wokół centralnej wnęki zwanej słoik lub kabina pilota, który w miejscach pochodzenia gromadzi wodę deszczową niezbędną do wykonywania wszystkich funkcji życiowych. Zewnętrzne liście rozety mają różne kolory w zależności od gatunku.
odchodzi wewnętrzne, przed kwitnieniem, pokazują różowe, fioletowe, r lub czerwone odcienie na podstawie lub na końcach.
W środku liści, co 2-3 lata, w okresie kwitnienia pojawia się efektowny zaokrąglony kwiatostan, składający się z małych białych lub niebieskich kwiatów, chronionych kolorowymi przylistkami.
Rozkwit: w zależności od gatunku kwiaty pojawiają się w różnych porach roku. W naszych szerokościach geograficznych kwitnienie neoregelii występuje rzadko.
Uprawa Neoregelii
Narażenie: ta piękna, wiecznie zielona roślina uwielbia jasne miejsca nie wystawione na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Boi się zimna, wahań temperatury i przeciągów. Idealna temperatura otoczenia do jego uprawy nie może być niższa niż 10-15 ° C. Latem można go zabrać na zewnątrz, ale z dala od słońca i przywieźć do domu, gdy tylko temperatura zacznie spadać poniżej 10°C.
Ziemia: podobnie jak wszystkie rośliny epifityczne, Neoregelia preferuje miękką, luźną i dobrze przepuszczalną glebę. Idealne podłoże do jego uprawy, podobnie jak dla innych roślin kwasolubnych, musi być bardzo lekkie i porowate, złożone z dwóch części torfu, kompostu z obornika i piasku. Do wzbogacenia i zakwaszenia gleby można użyć igieł i kory z węgla drzewnego lub sosny.
Może Cię zainteresować: Rośliny niebezpieczne dla dzieci
Podlewanie: podobnie jak Bromeliad i Aecmea, rośliny ozdobne z tej samej rodziny, należy ją podlewać raz w miesiącu, napełniając zbiornik utworzony przez liście rozety wodą bezwapienną, najlepiej deszczową lub przynajmniej pozostawić na kilka godzin do odstania. Wskazane jest, aby nie zwilżać liści i dobrze spuszczać wodę raz w miesiącu, aby uniknąć osadzania się kamienia i nieestetycznych plam. Aby zapewnić roślinie odpowiedni poziom wilgotności środowiska, przy nadmiernie suchym klimacie i środowisku przydatne są codzienne nebulizacje wodą, nawet destylowaną. Wilgotność otoczenia można również zapewnić poprzez umieszczenie słoika na miskach wypełnionych żwirem utrzymywanym w stałej wilgotności. Zimą należy drastycznie ograniczyć podlewanie Neoregelii.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Nawozy: jest to roślina, która potrzebuje częstych składników odżywczych, aby kwitnąć i wydzielać nowe odrosty podstawowe. Nawóz lub nawóz odpowiedni do kwitnienia i produkcji nowej roślinności musi być bogaty w azot (N) i potas (K). W sezonie letnim bromeliad należy nawozić co 15-20 dni; natomiast w okresie od jesieni do wiosny nawożenie należy wykonywać raz w miesiącu.
Pomnożenie Neoregelii
Neoregelia naturalnie rozmnaża się przez nasiona, ale w szkółkach rozmnaża się wegetatywnie lub agamicznie, dzieląc podstawowe odrosty, które rosną u podnóża rośliny matecznej.
Mnożenie przez ziarno
Ten rodzaj rozmnażania prawie nigdy nie jest praktykowany, ponieważ zajmuje dużo czasu, a nowe okazy różnią się od siebie ze względu na rekombinację genetyczną.
Rozmnażanie przez podział kępek lub odrostów
Ten rodzaj rozmnażania agamicznego lub bezpłciowego zapewnia osobniki identyczne z rośliną mateczną. Na ogół używa się zdrowych i energicznych odrostów o wysokości około 10 cm. Wiosną lub latem odrosty oddzielone od dorosłego osobnika sadzi się w podłożu złożonym z torfu i piasku. Słoiki należy przechowywać w miejscu osłoniętym od przeciągów, w temperaturze ok. 24°C. W optymalnych warunkach środowiskowych nowe rośliny Neoregelia zaczną produkować kwiaty w ciągu 2 do 3 lat.
Przesadzanie
Neoregelia powinna być przesadzana 2-3 razy w roku, ponieważ jej korzenie zwykle zajmują całą dostępną przestrzeń zarówno na szerokość, jak i na głębokość. Przesadzanie odbywa się na początku każdego sezonu, używając za każdym razem pojemnika większego od poprzedniego, świeżej i żyznej gleby. Podczas przesadzania wskazane jest bardzo delikatne obchodzenie się z rośliną, aby uniknąć urazów jej korzeni.
Pasożyty i choroby Neoregelii
Roślina Neoregelia jest wrażliwa na ataki przędziorków i koszenili małych pasożytów zwierzęcych, które prawie zawsze występują, gdy środowisko uprawy jest zbyt suche.
Cierpi na zgniliznę korzeni, jeśli gleba nie jest dobrze osuszona lub zasoby wody są nadmierne. Podobnie jak cebulki tulipanów, jest dotknięty fusarium, chorobą grzybiczą, która powoduje, że roślina ginie w krótkim czasie.
Kuracje i zabiegi
Aby zapobiec inwazji pasożytów, wystarczy zwiększyć wilgotność środowiska poprzez opryskiwanie i mycie liści. Wszelkie pasożyty zwierzęce można usunąć z liści bawełnianym wacikiem lub wacikiem zamoczonym w denaturacie.
W przypadku silnego porażenia, spryskaj liście pestycydem lub specyficznym środkiem przeciw kokcydiozie.
Rada
Aby sprostać potrzebom Neoregelii wystarczy obserwować zachowanie liści:
- jeśli zwijają się i więdną lub zwijają się, roślinie brakuje wody;
- jeśli liście stają się nieprzezroczyste, a kolor wyblaknie, jest to oznaka braku światła lub zbyt niskich temperatur.
Różnorodność
Spośród wielu gatunków należących do rodzaju neoregelia pamiętamy najbardziej rozpowszechnione i najłatwiejsze do uprawy w doniczkach:
Neoregelia carolinae: pochodzi z Brazylii, jest znany ze swoich zielono-brązowych liści przypominających wstążkę, ułożonych w bardzo rozbudowaną centralną rozetę. Przed kwitnieniem wewnętrzne liście rozety przybierają piękne czerwono-pomarańczowe odcienie. Tworzy kulisty kwiatostan, złożony z czerwono-pomarańczowych lub czerwono-karminowych przylistków, pośrodku których wyrastają małe fioletowe kwiaty z białymi brzegami. Na rynku dostępne są odmiany karłowate, takie jak odmiana Marechalii .
Neoregelia carolinae tricolor: jest to najbardziej rozpowszechniona i poszukiwana odmiana, która wyróżnia się na tle innych pięknymi jasnozielonymi liśćmi z widocznymi białymi smugami w kolorze kości słoniowej. Wytwarza kwiatostany zawinięte w czerwono-różowe wypustki.
Koncentryczna neoregelia: bardzo szczególna odmiana utworzona przez spłaszczoną rozetę zielonych liści z fioletowymi plamami i ciernistymi brzegami. Tworzy kwiatostan złożony z różowofioletowych kwiatów.
Mączna Neoregelia: ma rozetę z brązowo-fioletowych wstążkowych liści, ze spodem pokrytym biało-srebrnymi łuskami. Środkowe liście przybierają jaskrawoczerwony kolor, a kwiatostan tworzą małe fioletowe kwiaty.
Neoregelia spectabilis: u tego gatunku rozeta składa się z liści o długości około 40 cm z metaliczną zieloną górną blaszką z białymi paskami i dolną blaszką z jasnofioletowymi paskami. Końcówki liści są czerwone, a kwiatostan tworzą liczne niebieskie kwiaty, osłonięte czerwonymi przylistkami.
Ciekawość
Rodzaj neoregelia nosi swoją nazwę na cześć żyjącego w XIX wieku botanika E. Alberta von Regela.
Neoregelia jest również nazywana Aregelia lub Nidularum.
Galeria zdjęć bromelii
