Tam Sternbergia powszechnie znany jako Szafran, to niewielka, wieloletnia cebula, która łatwo rośnie w doniczkach i w ziemi.
Ogólna charakterystyka Sternbergii
Tam Sternbergia to roślina zielna pochodząca z zachodniej Azji należąca do rodziny Amaryllidaceae.
Daj spokój żarówki o niewielkich rozmiarach, tworzą ciemnozielone, skórzaste, wstęgowe liście, które przez cały okres kwitnienia tworzą koronę na małych cylindrycznych pędach o wysokości 15-20 cm, z pięknymi i trwałymi intensywnie żółtymi kwiatami na wierzchołkach.
Wiosną odchodzi Sternbergia wysycha i bulwa przechodzi w stan spoczynku wegetatywnego na całe lato.
Rozkwit: kwitnie nieprzerwanie przez całą jesień.
Uprawa Sternbergii
- Narażenie: preferuje jasne i słoneczne obszary przez wiele godzin dziennie. Nie boi się zimna, nawet jeśli liście są wrażliwe na mrozy.
- Ziemia: dopasowuje się do każdego rodzaju gleby, nawet jeśli preferuje wilgotne, zmieszane z piaskiem i dobrze osuszone.
- Podlewanie: osobniki wyhodowane bezpośrednio w domu są zadowolone z wody deszczowej, a hodowane w doniczkach należy regularnie podlewać co 10-15 dni.
- Zapłodnienie: aby sprzyjać kwitnieniu, przed ponownym startem wegetatywnym podać u podstawy nawóz organiczny o powolnym uwalnianiu.
Mnożenie Sternbergii
Roślina rozmnaża się przez nasiona i przez podział goździków. Najczęściej stosowaną techniką, która zapewnia roślinom identyczność z matką, jest rozmnażanie przez podział cebul.
Cebulki roślinne
Późną wiosną goździki są rozdzielane i zakopywane w otworach o podwójnej średnicy i wysokości, oddalonych od siebie o 10 cm oraz w rzędach i między rzędami.
Może Cię zainteresować: Rośliny bulwiaste, które kwitną jesienią
Szkodniki i choroby Sternbergii
Jest to wytrzymała roślina odporna na ataki pasożytów zwierzęcych. Obawia się gnicia spowodowanego nadmiarem wody i, podobnie jak cebulki tulipanów i roślin cebulowych, ogólnie cierpi na fusarium lub pleśń cebul.
Ciekawostki i rzeczy, które warto wiedzieć o Sternbergii
Rodzaj Sternbergia wziął swoją nazwę od hrabiego Moritza von Sternberga, lekarza i botanika z Pragi w XVIII wieku.
Czy Sternbergia jest trująca?
Jest to gatunek toksyczny i połknięcie może spowodować zatrucie podobne do kolchicyna alkaloid, który powoduje nudności, wymioty i biegunkę.
Galeria zdjęć Sternbergii
