Koper

Lkoper to jest aromatyczna roślina łatwo uprawiać w ogródku warzywnym, na rabatach w ogrodzie, a także w donicach.

Charakterystyka Koperek - Anethum graveolens

Lkoper to jest aromatyczna roślina zielna rodziny Apiaceae pochodzi z Azji Południowo-Zachodniej, rozprzestrzenił się w całej Europie, a nawet we Włoszech, gdzie jest uprawiany jako roślina jednoroczna lub dwuletnia, jak koper włoski i anyż.

Koper to roślina o solidnej dotknij root który wytwarza cylindryczne, cienkie i rozgałęzione łodygi, połączone przegubowo w węzłach i międzywęźlach.

TEN bębny wzniesione, średnio około 60 centymetrów wysokości, są koloru zielono – szarego.

odchodzi są pierzaste i zbudowane z cienkich, delikatnych, ale lekko mięsistych włókien, mają charakterystyczny zapach i smak anyżu i kopru włoskiego.

TEN kwiaty są zebrane w złożone parasole lub w duży parasol złożony z mniejszych. Poszczególne kwiaty mają zielono-żółty kolor i są nieodpartą atrakcją dla pszczół.

TEN owoce są to diacheny zawierające małe owalne nasiona o brązowawej barwie podobnej do kopru włoskiego, zdolne do kiełkowania nawet trzy lata po zbiorze. Nasiona są również aromatyczne.

TEN posiew uskrzydlone, gdy osiągną dojrzałość, w okresie od sierpnia do września dzielą się na dwie części.

Może Cię zainteresować: Meble ogrodowe IKEA Katalog Lato 2021

Kwitnący koperek: kwitnienie występuje od czerwca do końca sierpnia. całe parasole i powiesić je do góry nogami, rozkładając pod nimi szmatkę, aby zebrać ziarna, gdy spadają.

kwiatostany mają kształt dużych parasoli z kolei dzielą się na inne małe parasole.

Osoby fizyczne kwiaty mają zielono-żółty kolor i są nieodpartą atrakcją dla pszczół.

Uprawa kopru

Narażenie: uwielbia jasne i nasłonecznione miejsca osłonięte od wiatru o temperaturze minimum powyżej 15°. Boi się zimna, silnych wahań temperatury i późnych burz.

Ziemia: preferuje gleby świeże, bogate w materię organiczną i bardzo dobrze zdrenowane. Idealnym podłożem do uprawy jest mieszanka zwykłej ziemi ogrodowej, piasku i żwiru.

Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy

Podlewanie:zakład Dill idzie podlewane w okresach długotrwałej suszy. Wiosną na ogół robi się to dwa razy w tygodniu tylko wtedy, gdy gleba jest całkowicie sucha przez kilka dni, a latem nawet co drugi dzień.

Podlewanie w okresie letnim powinno odbywać się wcześnie rano lub po zachodzie słońca. Jednak ilość wody zależy zarówno od pory roku, jak i obszaru uprawy.

Zapłodnienie: na ogół nawozy wykonuje się przed siewem, w momencie przygotowania gleby i nie trzeba ich później powtarzać.

Mnożenie koperku

Koper rozmnaża się przez nasiona późną wiosną lub latem. Cykl wegetatywny rośliny trwa kilka miesięcy od marca do kwietnia lub od września do października.

Siew w doniczkach można wykonywać przez cały rok, a wiosną na otwartym terenie.

Zazwyczaj jest emitowany bezpośrednio na otwartym terenie. Gleba przed siewem musi być dobrze przygotowana i nawożona kilka dni wcześniej.

Głębokość siewu nie może przekraczać jednego centymetra, a odległość między jednym rzędem a drugim musi wynosić co najmniej 40 cm. Nasiona należy przykryć lekką warstwą gleby.

Po wysiewie gleba musi być stale wilgotna, ale nie przesiąknięta, ponieważ nadmiar wody może prowadzić do gnicia nasion lub śmierci młodych siewek.

Po około 2 tygodniach od wysiewu pojawią się nowe rośliny, które jeśli będą zbyt gęsto lub blisko, zostaną przerzedzone do około 30 cm. daleko od siebie. Generalnie eliminowane są mniej rozwinięte i bardziej delikatne rośliny.

Przycinanie kopru

Aby ułatwić potykanie się, gałązki przycina się lub przycina ręcznie, jak w przypadku bazylii lub tymianku, około 20-30 cm od powierzchni ziemi. Aby jeszcze bardziej przedłużyć okres zbioru liści, kwiatostany są ściskane, gdy tylko się pojawią, które, aby doprowadzić nasiona do dojrzałości, kradną roślinom pożywienie.

Zbieranie i przechowywanie liści kopru

Zbieranie liści kopru jest stopniowe i zwykle ma miejsce około dwóch miesięcy po siewie, w razie potrzeby usuwając zewnętrzne liście. Jesienią, kiedy roślina zakończy swój cykl wegetacyjny, zbierane są ostatnie łodygi kopru, które zebrane w pęczki można suszyć i przechowywać przez całą zimę.

Zbieranie i przechowywanie nasion kopru

Nasiona zbiera się, gdy kwiatostany zawierające nasiona mają brązowawy kolor.

Przygotowuje się je w pęczki i, tak jak w przypadku oregano, wiesza się je do góry nogami w papierowej torbie, a następnie pozostawia do wyschnięcia na kilka dni w zacienionym i przewiewnym miejscu. Po wysuszeniu kwiatostany są wstrząsane bezpośrednio w torebce, aby uwolnić nasiona.

Zebrane nasiona należy zamknąć w workach lub słoikach i przechowywać w ciemnym i chłodnym miejscu.

Szkodniki i choroby Dill

Koper bardzo cierpi z powodu ataku ślimaków i ślimaków, pasożytów zwierzęcych, które w krótkim czasie mogą zniszczyć plony.

Kuracje i zabiegi

Aby uzyskać mocne i bujne rośliny kopru, należy okresowo, ręcznie lub motyką, usuwać chwasty rosnące w pobliżu i między roślinami kopru.

Przeciw ślimakom i ślimakom przygotuj pułapki na bazie piwa lub rozprowadź popiół kominowy u stóp kołnierza.

Aby uniknąć gnicia kołnierzyków, unikaj moczenia podłoża uprawowego.

Aby ograniczyć szkody spowodowane późnym gradobiciem, należy chronić młode rośliny kopru za pomocą siatek lub płacht przeciwgradowych.

Różnorodność kopru

Spośród różnych odmian tej pysznej, aromatycznej rośliny, które w rzeczywistości różnią się jedynie smakiem, zawartością karotenoidów i składników kwasu askorbinowego, które różnią się w zależności od środowiska uprawy, wymieniamy najważniejsze:

• LAnethum sowa, znany również jako koperek indyjski;
• LAnethum Dukat ok. 60 cm wysokości wytwarza bardzo duże kwiaty i ma znacznie intensywniejszy aromat;
• LAnethum Mamut, powyżej 1 metra wysokości jest najbardziej odpowiednią odmianą do uprawy ogrodowej;
• LAnethum Tetra, to odmiana kopru, która wyróżnia się na tle innych intensywnie zielonym kolorem liści i która może być uprawiana również w najbardziej wietrznych miejscach;
• LAnethum Fernleaf ok. 50 cm wysokości, najlepiej nadaje się do uprawy w doniczkach i wytwarzania liści podobnych do paproci
• i znowu Blattreicher, Diwa, Elefant i Vierling.

Zastosowania koperku

W kuchni suszone lub świeże liście kopru używane są do sałatek, zup, do przyprawiania ryb lub dań mięsnych, a zwłaszcza do przyprawiania świeżych serów.

Nasiona są używane do aromatyzowania likierów, dżemów lub marmolad oraz na rynku do produkcji oleju stosowanego jako aromat spożywczy.

Znaczenie koperek

Termin koperek pochodzi od greckiego słowa aneton, które z kolei wywodzi się z egipskiego terminu oznaczającego „z dala od chorób”, wskazującego na właściwości lecznicze, które przypisywano tej roślinie w czasach starożytnych.

Ciekawostki i historia kopru

Koper, znany również jako anyż lub koper bękartowy lub koper włoski, to aromatyczne zioło używane w tradycyjnej kuchni indyjskiej do przygotowania typowych potraw.

Egipcjanie, o czym świadczy odkrycie suszonego kopru w niektórych grobowcach, wykorzystywali go i wykorzystywali do celów medycznych przede wszystkim ze względu na jego właściwości trawienne i antyseptyczne.

W starożytnej Grecji lekarz Dioscorides przepisywał na bazie kopru przepisy na różnego rodzaju infekcje, a przede wszystkim na zapobieganie atakom epilepsji.

Starożytni Rzymianie używali kopru do przyprawiania potraw, a przede wszystkim do nadawania siły i wigoru mięśniom.

Cesarz Karol Wielki spożywał koperek prawie codziennie, uważając go za silny afrodyzjak i doskonały odświeżacz oddechu.

W średniowieczu koperek był używany do zwalczania czarów i do przygotowywania filtrów miłosnych.

Nazwy zwyczajowe koperku

Ze względu na swój charakterystyczny zapach w różnych dialektach nazywany jest koprem bastardowym, cuchnącym lub cuchnącym, anitu, finucchiu rizzu.

Czy koperek jest trujący?

Jest rośliną nieszkodliwą zarówno dla ludzi, jak i zwierząt domowych, w odpowiednich dawkach i prawidłowym zastosowaniu ma wiele właściwości.

Można go pomylić ze śmiercionośną cykutą.

Istotna różnica w rozpoznawaniu tkwi w liściach.

Galeria zdjęć Aneto