sumak jest rośliną krzewiastą uprawiane do celów zdobniczych w ogrodach prywatnych i parkach publicznych dla piękno jego liści, ze względu na swoje właściwości kwiatostany szyszki sosnowej, dla jego fioletowo-czerwone owoce bardzo efektowny, wytrwały i bogaty w dobroczynne właściwości.
Charakterystyka amerykańskiego sumaka - Rhus Typhina
sumak, nazwa naukowa Rhus, to krzew z rodziny Anacardiaceae pochodzi z Ameryki Północnej lub Sycylii w zależności od odmiany, samoistnie rozprzestrzenia się na prawie wszystkich kontynentach, zwłaszcza w Azji Zachodniej, Europie śródziemnomorskiej, Sycylii i wielu regionach środkowo-północnych.
Roślina ma krzaczasty pokrój, jest Wysokość od 4 do 6 metrów i ma silne korzenie kłączowe, z których powstają liczne wyprostowane pędy, które dają życie dużej parasolowatej koronie.
TEN bębny i ja gałęzie sumaka pokryte są szarozieloną korą i zawierają białawy galaretowaty sok, który wydostaje się z ran powstałych podczas cięć lub złamań spowodowanych czynnikami atmosferycznymi.
odchodzi Liście o długości od 10 do 20 cm składają się z 10-15 małych lancetowatych liści o spiczastych wierzchołkach, lekko wciętych brzegach i sękowatym spodzie, zwłaszcza wzdłuż żył głównych i wtórnych. Liście są zielone w środku fazy wegetatywnej, a jesienią, przed opadnięciem, przybierają czerwono-pomarańczowy kolor, dają efektowne, typowe dla pory roku ulistnienie.
TEN kwiaty, pojedynczo małe i niepozorne, zebrane w grupy, tworzą efektowne wiechy kwiatostany, średnio 15 cm długości, noszone na wierzchołkach gałązek. Hermafrodytowe kwiaty sumaka są koloru białego lub jasnożółto-zielonego i są zapylane przez owady zapylające.
Po kwiatach następuje owoce, mały pestkowce czerwonobrązowo-fioletowy jajowaty pokryty jasnym i bardzo cienkim włosem.
pestkowce które utrzymują się na nagich gałęziach przez wiele tygodni, zawierają wewnętrznie lepką żywiczną substancję, która otacza nasiona soczewkowate pokryte jasnobrązową skórką.
Możesz być zainteresowany: Owoce morza: wskazówki i ciekawostki, aby wybrać najlepsze
Owoce i nasiona są ważnym źródłem pożywienia dla ptaków i dzikich zwierząt w okresie zimowym.
Kwitnienie sumaka: roślina kwitnie późną wiosną od maja do czerwca, a czasem do końca lipca.
Uprawa sumaka - Rhus Typhina
- Narażenie: Rhus Typhina, nawet jeśli dobrze rośnie w miejscach częściowo zacienionych, aby obficie kwitnąć i harmonijnie rosnąć, potrzebuje ekspozycji w pełnym słońcu. Wytrzymuje nadmierne ciepło, nie boi się zimna, a także wytrzymuje temperatury poniżej -15 ° C. W szczególnie ostre zimy wskazane jest zabezpieczenie rośliny poprzez umieszczenie u jej podstawy liści lub słomy, aby naprawić korzenie i łodygę przed najbardziej intensywnymi falami mrozu.
- Ziemia: sumak nawet jeśli dobrze rośnie na każdym typie gleby (ubogiej, suchej, o kwaśnym lub zasadowym odczynie) woli wybierać gliniaste, bogate w materię organiczną, a przede wszystkim dobrze osuszone, aby zapobiec stagnacji wody powodującej gnicie korzeni.
- Podlewanie: jest to roślina ogólnie zadowolona z wody opadowej i chociaż dobrze znosi suszę, powinna być regularnie nawadniana, gdy gleba jest sucha przez kilka dni. Sumak uprawiany w doniczkach wymaga częstych dostaw wody, zazwyczaj raz w tygodniu, aby uniknąć nasiąkania glebą.
- Zapłodnienie: jesienią zakop u podnóża krzewu nawóz organiczny; na wiosnę, przed przebudzeniem wegetatywnym, dobrze jest zastosować nawóz granulowany o powolnym działaniu, bogaty w azot (N) lub alternatywnie nawóz mieszany składający się z 30 g superfosfatu kostnego i 30 g siarczanu amonu.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Przycinanie sumaka
Tam przycinanie powinno odbywać się pod koniec zimy, w lutym, tylko jeśli chcesz nadać krzewowi harmonijny kształt i powstrzymać jego rozwój, liczne odrosty, które roślina wydziela obficie u jej stóp, są odcinane u podstawy. Przycina się suche gałęzie, te połamane wiatrem i ciężarem śniegu.
Mnożenie sumaka - Rhus
Roślina nie pomnóż przez ziarno wiosną, ale może być rozmnażany wegetatywnie jesienią przez podział podstawowych odrostów które rosną licznie u podnóża rośliny matecznej lub przez cięcie latem lub nawet przez odkładanie w czerwcu.
Aby łatwo i szybko uzyskać rośliny sumaka lub krzewy identyczne z rośliną mateczną, uciekamy się do propagacja w sposób agamiczny: sadzonki lub odrosty oderwane od rośliny matecznej muszą być ukorzenione na piaszczystym podłożu, a po pojawieniu się nowych pędów nowe rośliny należy przenieść na stałe lub w pojedynczych doniczkach i hodować w nich z taką samą starannością jak roślina pierwotna .
Odmiana sumaka lub Rhus
Najbardziej rozpowszechnione i uprawiane gatunki sumaka to:
- sycylijski sumak lub Rhus coriaria, krzew o skręconych i nieregularnych pędach, pokrytych brązowo-szarą korą, na których rozwijają się wyprostowane, sztywne, lekko owłosione ciemnofioletowe gałęzie pokryte złożonymi i nieprzyczepnymi liśćmi, składającymi się z 5-7 par bezszypułkowych listków o owalnym, eliptycznym kształcie, z ząbkowany margines i konsystencja papieru. Jesienią, przed opadnięciem, liście przybierają głęboki czerwony kolor. Dwie populacje tej rośliny są szeroko rozpowszechnione i uprawiane głównie na Sycylii: Sumak męski, najbardziej poszukiwany za zawartość garbników i żeński sumak, mniej wartościowe i mniej bogate w taniny. W pewnym momencie pędy obu gatunków zbierano w pęczki, między czerwcem a lipcem. Grona suszono na słońcu przez 4-5 dni, a następnie młóciliśmy i przechowywano w workach do momentu użycia.
- Amerykański sumak lub Rhus Typhina to krzew liściasty pochodzący z Ameryki Północnej, uprawiany głównie w celach ozdobnych. Jeśli rośnie jako młode drzewko, ma wyprostowany, ale krótki pień, z gładką szarobrązową korą, która u starszych okazów ma tendencję do łuszczenia się; liście, różnie rozgałęzione, mają płaski kształt półkuli. Korzenie sumaka amerykańskiego są kłączowe, dlatego wytwarza liczne odrosty podstawne, które dobrze jest usunąć, aby umożliwić roślinie zrównoważony wzrost.
Szkodniki i choroby sumaka
Sumak lub sumak to rustykalne drzewo, które rzadko jest atakowane przez choroby grzybowe lub kryptogamiczne, takie jak mączniak prawdziwy lub biała choroba, która występuje tylko wtedy, gdy klimat jest zbyt deszczowy i wilgotny. Obawia się zgnilizny korzeni, a kwiatostany są często atakowane przez mszyce, a liście przez niektóre larwy górników.
Kuracje i zabiegi
W regionach charakteryzujących się bardzo ostrymi zimami, korzenie sumaków należy chronić przed mrozem za pomocą podstawowej ściółki ze słomy lub suchych liści.
Aby zapobiec inwazjom pasożytów i rozwojowi szkodliwych grzybów, krzew należy opryskiwać pestycydami i fungicydami o szerokim spektrum działania, zwłaszcza w chłodnym i wilgotnym klimacie.
Zastosowania sumaka
Sumak jest używany:
- ze względu na jej wrodzone piękno zarówno w pełnym rozwoju wegetatywnym, jak iw stanie uśpienia do celów zdobniczych do upiększania ogrodów i parków publicznych;
- za odporność na zanieczyszczenia jako naturalny środek zaradczy w obszarach miejskich o dużym natężeniu ruchu; na obszarach pustynnych, ze względu na jego niezwykłą zdolność dyfuzji jako konsolidatora suchych gleb i środowisk zagrożonych wykopami lub wylesianiem.
Na południowym Kaukazie, Iraku, Iranie i Uzbekistanie oraz innych krajach basenu Morza Śródziemnego z wyłączeniem Włoch, z suszonych i siekanych owoców uzyskuje się aromatyczną przyprawę o kwaśnym smaku ceniony jako niezbędny składnik wielu przepisów na bazie kurczaka, cebuli, sałatek, ryb, kebabów i roślin strączkowych.
W miejscach pochodzenia owoce sumaka są konserwowane w soli i spożywane jak kapary do przyprawiania pierwszego i drugiego dania. W kuchni arabskiej sumak pozyskiwany z suszonych jagód i zredukowany do czerwonawego proszku, takiego jak szafran, jest podstawowym składnikiem, często preferowanym od cytryny ze względu na kwaskowaty, lekko owocowy, gorzki, cierpki i owocowy smak.
Kora i korzeń sumaka obfitują w garbniki iz tego powodu były i są nadal używane w garbowaniu skór.
Właściwości sumaka
Owoce sumaka są doskonałym źródłem silnych środków przeciwutleniacze i są bogate w: garbniki, pigmenty antocyjanów, kwasy organiczne (jabłkowy, cytrynowy, bursztynowy, oleinowy, stearynowy, linolowy, maleinowy), sole mineralne (fosfor, potas, miedź, żelazo, cynk, magnez, wapń i sód, błonnik, oleje niezbędne kwasy omega3 i witamina B.
Dzięki temu bogactwu pierwiastków i składników aktywnych sumak ma wiele korzystnych właściwości, a najważniejsze to:
- antyoksydanty, przeciwdziałają szkodliwemu działaniu wolnych rodników i dlatego odgrywają w ostatnich latach ogromną rolę w żywieniu człowieka;
- moczopędne, które pomagają oczyścić organizm poprzez promowanie wydalania toksyn;
- leki przeciwgorączkowe, przydatne w obniżaniu gorączki;
- przeciwzapalne, zwalczają stany zapalne;
- antybakteryjne, przeciwdziałają infekcjom wywołanym atakiem bakterii;
- przeciwgrzybicze, przeciwdziałają rozprzestrzenianiu się i proliferacji różnego rodzaju grzybic;
- środki hipoglikemizujące, które utrzymują poziom glukozy we krwi;
- przeciw niedokrwieniu, chroni układ sercowo-naczyniowy;
- leki przeciwmalaryczne, skuteczne i przydatne przeciwko gorączce malarii;
- przeciwnowotworowe, zapobiegają tworzeniu się komórek rakowych;
- przeciwbólowe, pomagają leczyć choroby układu pokarmowego;
- przeciwbiegunkowy, doskonały środek przeciwdziałający czerwonce i zmniejszający skurcze jelit.
Czy owoce sumaka są trujące?
Owoce lub pestki sumaka są trujące tylko wtedy, gdy są spożywane na świeżo i na surowo.
Ciekawość
Naukowa nazwa rodzaju Rhus nawiązuje do koloru owoców i wywodzi się z celtyckiego rudd co oznacza czerwony, podczas gdy włoska nazwa sumak lub sumak wydaje się być pochodzenia arabskiego.
Poszczególne gatunki Sumaków nazywane są bardzo charakterystycznymi wulgarnymi nazwami, takimi jak: drzewo woskowe, Sumak skóry jest trzon peruki.
Owoce sumaka ze względu na kwaśny smak symbolizują surowość życia.
Galeria zdjęć Sumac - Rhus
