Calamondino - Citrus madurensis

kalamondino lub kalamondina to jest karłowata mandarynka uprawiana również jako roślina ozdobna do wnętrz i na zewnątrz na balkonach, tarasach i ogrodach.

Ogólna charakterystyka Calamondino - Citrus mitis madurensis

kalamondino, nazwa naukowa Madurensis cytrusów (Cytrus mitis) to wieloletnia i zimozielona roślina z rodziny Rutaceae pochodzi z Azji Południowej, Chin, Tajwanu, Borneo i Sulawesi i jest szeroko rozpowszechniony w Europie i we Włoszech na obszarach charakteryzujących się klimatem umiarkowanym.

Tam roślina calamondino uprawiana w doniczce, ma małe wymiary, zazwyczaj w pełnym rozwoju wegetatywnym nie przekracza jednego metra wysokości, ponieważ wzrost jest bardzo powolny.

W miejscach pochodzenia i gdy jest uprawiana na otwartym terenie, ta piękna roślina może osiągnąć 4-5 metrów.

Tam korzeń jest solidny i posortowany, podczas gdy bagażnik samochodowy krótka i niezbyt gruba, pokryta cienką zielonkawobrązową korą.

TEN gałęzie tej odmiany cytrusów, uważanej za hybrydę mandarynki i kumkwatu, są na ogół pozbawione kolców, a jeśli są obecne, są bardzo małe i niezbyt spiczaste.

W okresie owocowania gałązki z gronami owoców mają tendencję do wyginania się w łuk. Gęstą i zwartą koronę calamondino tworzy gęste i bardzo dekoracyjne liście.

odchodzi są wiecznie zielone; tam Formularz jest jajowato-eliptyczny z krótką szypułką i małymi płetwami. Górna strona liści jest błyszcząca, ciemnozielona, ​​brzeg lekko ząbkowany. dolna strona jest nieprzezroczysta i jasnozielona. Liście rozcierane między palcami wydzielają przyjemny cytrusowy zapach.

TEN kwiaty calamondino podobne do tych z mandarynki, są małe z koroną złożoną z białych i bardzo pachnących płatków języczkowatych. Kwiaty, pojedyncze lub parami, pojawiają się licznie w kątach liści. Jeśli roślina jest uprawiana na zewnątrz, kwiaty są odwiedzane przez pszczoły i inne owady zapylające.

Może Cię zainteresować: Mandarynka chińska - uprawa kumkwatu

TEN owoce, okrągłe, ale lekko spłaszczone, mają cienką i porowatą skórkę o jasnopomarańczowym kolorze. Wnętrze lub miąższ jest kwaśny o słomkowożółtym kolorze i podobnie jak inne owoce cytrusowe zawiera się w małych segmentach. Owoce są jadalne i bardzo trwałe. Owocowanie jest obfite.

TEN posiew nieliczne, małe i podłużne są zamknięte w miazdze.

Kwitnienie calamondino: to roślina, która kwitnie prawie przez cały rok, od wiosny do jesieni.

Uprawa Calamondino - Citrus madurensis

• Narażenie: jest to roślina, która uwielbia jasne i nasłonecznione ekspozycje, osłonięte przed prądami powietrza lub silnymi wahaniami temperatury. Wytrzymuje suche upały i dlatego bardzo dobrze rośnie w mieszkaniach. W regionach o surowym klimacie calamondino powinno być hodowane w pomieszczeniach i wynoszone na zewnątrz tylko wtedy, gdy pozwalają na to temperatury na zewnątrz. Zimą w regionach południowych Włoch, w tym na wyspach, roślina może pozostawać na zewnątrz. Jeśli temperatura spadnie poniżej zera, doniczki należy przenieść w bardzo jasne i osłonięte miejsce. Alternatywnie, liście są pokryte włókniną.
• Ziemia: aby uzyskać obfite kwitnienie oraz zdrowe i smaczne owoce potrzebuje luźnej, świeżej gleby, bogatej w substancję organiczną, a przede wszystkim dobrze osuszonej. Optymalnym podłożem do uprawy jest mieszanka gleby zasadowej i żyznej, a w doniczkach stosuje się podłoże specyficzne dla cytrusów.
• Podlewanie: jest to roślina, która potrzebuje regularnego i częstego podlewania od wiosny do późnego lata, zwłaszcza jeśli środowisko jest zbyt gorące lub suche. W okresie jesienno-zimowym nawadnianie należy ograniczyć i umiarkowane, dbając o to, aby gleba doniczkowa była lekko wilgotna. Aby uniknąć uszkodzenia systemu korzeniowego, upewnij się, że nadmiar wody nie pozostaje w spodku.
• Zapłodnienie: dla bujnego wzrostu i dobrego owocowania roślina doniczkowa musi być nawożona w lutym i wrześniu specjalnymi nawozami do owoców cytrusowych lub łubinem mielonym, podczas gdy roślina uprawiana w gruncie korzysta z nawożenia nawozem granulowanym zakopanym u jej stóp lub nawóz granulowany o powolnym uwalnianiu, zbilansowany w azot, fosfor, potas i mikroelementy przydatne do harmonijnego rozwoju oraz schelatowane żelazo w przypadku tendencji do przebarwień liści

Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy

Rozmnażanie Citrus mitis - Calamondino

Roślina nie rozmnaża się przez nasiona podobnie jak inne odmiany owoców cytrusowych do szczepienia w gorącej szklarni lub do łatwego cięcia gałęzi. Przeszczep uśpionych pąków jest zwykle stosowany na trójlistnej gorzkiej pomarańczy (Poncirus trifoliata) lub na cytrynie Volkamerian (Citrus volkameriana) będącej hybrydą gorzkiej pomarańczy i cytryny. Szczepienie tych gatunków cytrusów odbywa się w sierpniu-wrześniu.

Roślina

Generalnie używa się już zaszczepionych roślin zakupionych z dobrze zaopatrzonych szkółek lub ogrodów.

1. Sadzenie w ziemi odbywa się w otworach o głębokości co najmniej 50 cm i szerokości.
2. Na dnie dołka umieszcza się warstwę materiału drenażowego, nawóz organiczny pokryty cienką warstwą gleby. ziemi.
3. Najlepszy czas na sadzenie to wiosna.
4. Po dwóch lub trzech latach drzewo Calamondino wydaje pod koniec lata pyszne jadalne owoce.

Uprawa Calamondino w doniczkach

Calamondino to wolno rosnąca roślina, która dzięki niewielkim rozmiarom łatwo rośnie w doniczkach. Doniczka najlepiej wykonana z terakoty o średnicy co najmniej 30 cm na roślinę o wysokości 50 cm. Gleba musi być świeża, luźna i bogata w materię organiczną.

Przesadzanie

1. Przesadzanie wykonuje się co 2-3 lata lub gdy korzenie wychodzą z otworów odwadniających, jesienią w październiku lub pod koniec zimy. Ta operacja jest niezbędna, aby zapewnić nową glebę dla korzeni i umożliwić rozwój rośliny.
2. Podczas przesadzania ważne jest, aby zakryć otwory drenażowe odłamkami, a następnie umieścić na dnie materiał drenujący, taki jak keramzyt, aby zapobiec łowieniu korzeni w wodzie.
3. Roślinę calamondino należy przenieść do nowego pojemnika z całym chlebem otaczającym korzenie, a luki wypełnić nową ziemią, którą należy docisnąć dookoła aż do kołnierza, lekko naciskając ręce.
4. Roślina jest podlewana i w razie potrzeby dodawana jest więcej ziemi.
5. Gdy wielkość doniczki utrudnia przesadzanie, wystarczy usunąć pierwsze 5 cm ziemi i zastąpić ją taką samą ilością cm nowej i świeżej.

Przycinanie

Calamondino jest zwykle przycinane tylko w celu wyeliminowania suchych lub chorych gałęzi lub takich jak odrosty, które nie wytwarzają kwiatów i owoców i tworzą się u podstawy kołnierza. Rośliny uzyskane z sadzonek gałęzi należy przycinać po roku ukorzenienia. Następnie kalamondin przycina się, jeśli to konieczne, gdy jest w pełnym rozkwicie.

Szkodniki i choroby kalamondino

Roślina ta jest podatna na różne pasożyty zwierzęce, takie jak mączlik, koszenila, czerwony pająk. Wśród chorób grzybiczych cierpi na zadymienie, które po uwolnieniu spadzi tworzy czarne grona podobne do sadzy z komina.

Kuracje i zabiegi

Calamondino jak wszystkie owoce cytrusowe uprawiane w doniczkach wymaga sezonowych zabiegów, takich jak:

• ochrona przed zimnem;
• nebulizacje liści w okresach dużych upałów i niskiej wilgotności środowiska;
• eliminacja kurzu zimnym powietrzem phono trzymanego w odległości 30 cm;
• eliminacja zastoju wody w spodku;
• przenosić na zewnątrz latem i schronić się jesienią lub gdy tylko temperatury mają tendencję do znacznego spadku;
• specyficzne terapie przeciwko chorobom grzybiczym lub pasożytniczym;
• podanie specjalnego nawozu w przypadku przebarwień liści;
• przenieść w inne miejsce w domu w przypadku, gdy liście staną się brązowe na wierzchołku lub zgnieceniu;
• przeniesienie do jaśniejszego i mniej ciepłego miejsca w przypadku zahamowania rozwoju i niskiej produkcji kwiatów i owoców.

Odmiana Calamondino Citrus mitis

Istnieją dwie odmiany Calamondino o pstrych liściach.

Calamondino z jasnymi pstrokatymi liśćmi

Bardzo energiczna roślina o zwartej i zaokrąglonej koronie z małymi, owalnymi liśćmi o różnych biało-kremowych odmianach. Ma drobne, białe kwiaty o intensywnym i delikatnym aromacie. Owoce, małe i kuliste, różnią się od zwykłego kalamondino jaśniejszym zabarwieniem skórki i występowaniem na niej podłużnych smug. Jest rośliną bardzo dekoracyjną, przez cały rok dzięki ciągłemu kwitnieniu i długotrwałemu owocowaniu. W odpowiednich warunkach środowiskowych na roślinie prawie zawsze znajdują się kwiaty i owoce.

Calamondino z ciemnymi pstrokatymi liśćmi

Roślina dość silna, bardzo plenna, o zwartym, zaokrąglonym pokroju z małymi, owalnymi liśćmi.
Ma drobne, białe kwiaty o intensywnym i delikatnym aromacie. Owoce są małe i kuliste jak kalamondino pospolite, od których różni się wyjątkowym urozmaiceniem liści i owoców, z podłużnymi smugami na skórce, o jaśniejszym zielonym kolorze.
Jest to bardzo dekoracyjna roślina, która ze względu na świetne ponowne kwitnienie posiada zarówno kwiaty, jak i owoce obecne na roślinie przez większą część roku.

Zastosowania kalamondino

Bardzo piękne i ozdobne owoce są używane zamiast limonki do przyrządzania napojów lub do dżemów. Calamondino to wszechobecny składnik tradycyjnej kuchni Indonezji, Filipin i Malezji. Stosowany jest w różnych sosach i przyprawach, do przyrządzania napojów sokowych, marynat, przetworów, owoców kandyzowanych lub jako dekoracja. Skórka służy do produkcji olejków eterycznych

Calamondino jest używane jako ozdobna roślina doniczkowa, szczególnie w okresie świątecznym, dzięki trwałości roślin, które utrzymują się na gałęziach do końca zimy. Mandarynka karłowata lub kalamondyna doskonale nadają się do nadania odrobiny koloru w ogrodzie jako izolowany element lub w rzędach, aby stworzyć pachnące krzaczaste żywopłoty.

Parowanie

W bardziej umiarkowanych regionach calamondino jest z powodzeniem uprawiane w doniczkach i w ziemi, w połączeniu z innymi karłowatymi odmianami owoców cytrusowych lub cytrusów: takimi jak kumkwat lub chińska mandarynka, limonka i chinotto (Citrus myrtifolia).

Ciekawość

Calamondino lub calamondin ze względu na swój sposób pochodzenia i szczególny kształt owoców jest uważany za hybrydę mandarynki i kumkwatu.

Galeria zdjęć Calamondino i Citrus