Libertia to zielna roślina ozdobna, która jest łatwa w uprawie w doniczkach i w gruncie w ogrodach żwirowych, idealna do zanurzenia na kilka cm lub na brzegach jezior, stawów i strumieni. i ceniony za wielką odporność na wszelkiego rodzaju przeciwności losu.
Ogólna charakterystyka Libertia chilensis lub grandiflora
Tam Libertia chilensis to wiecznie zielona roślina zielna z rodziny Iridaceae pochodzi z Chile, rozpowszechniony w stanie rustykalnym w Ameryce Południowej, Australii, Nowej Gwinei, a zwłaszcza jako gatunek endemiczny w Nowej Zelandii. Chociaż jest to roślina ozdobna, która nigdy nie zapada w stan hibernacji, jej piękne, jasne liście nabierają zimą ciepłego, miedzianego odcienia. w chłodne dni zmień kolor na ciepły, kasztanowy odcień.
Zakład wyposażony jest w solidny korzeń kłączowy z różnymi wtórnymi lub przypadkowymi korzeniami fascykulacyjnymi. Bezpośrednio z tego wyrastają gęste krzaki liści, które u dorosłych osobników około 2-3 letnich mają tendencję do kadzenia do 70 cm szerokości.
odchodzi mają ponad 40-50 cm długości, są wzniesione, lancetowate o gładkich brzegach, a barwa od intensywnej zieleni ze słonecznym światłem do żółtopomarańczowej. Chociaż jest to roślina ozdobna, która nigdy nie zapada w stan hibernacji, jej piękne, jasne liście zimą nabierają ciepłego miedzianego odcienia od zimna.
TEN kwiaty, bardzo efektowne i ozdobne, są noszone przez wyprostowane, szczeciniaste pędy, które dominują w liściach. Korona kwiatów składa się z trzech śnieżnobiałych płatków, które swoim delikatnym zapachem wabią pszczoły, owady zapylające i wiele gatunków motyli.
TEN owoce są to trójpłatkowe kapsułki lokulicydowe zawierające liczne nasiona. Dojrzałe kapsułki przybierają kolor pomarańczowy i otwierają się, uwalniając nasiona będące źródłem pożywienia dla wielu ptaków.
Może Cię zainteresować: Rośliny niebezpieczne dla dzieci
TEN posiew są małe i ciemne, a nawet owinięte w bardzo twardą powłokę mają doskonałą zdolność kiełkowania. Z reguły pozostawia się je do wyschnięcia bezpośrednio na roślinie, a następnie zbiera i przechowuje w suchym i wilgotnym miejscu do momentu siewu.
Kwitnienie Liberii: roślina kwitnie latem od czerwca do lipca.
Uprawa Libertia chilensis
- Narażenie: jest to roślina, która preferuje pełne nasłonecznienie, ale również dobrze rozwija się w półcieniu lub w cieniu. Boi się wiatru i dobrze znosi zarówno wysokie temperatury, jak i mroźne zimowe temperatury.
- Ziemia: dobrze rośnie również na zwykłej glebie ogrodowej, ale optymalnym podłożem jest wilgotna, średnio żyzna, próchniczna, przepuszczalna gleba o umiarkowanie kwaśnym odczynie pH od 6,1 do 6,5.
- Podlewanie: Rośliny Libertia uprawiane w gruncie, nawet jeśli tolerują okresy przedłużającej się suszy, powinny być nawadniane umiarkowanie w okresie wegetacyjnym, mniej więcej od kwietnia do października. Natomiast rośliny uprawiane w doniczkach wymagają regularnego podlewania od marca do października.
- Zapłodnienie: jesienią zakop dojrzały obornik u nasady kępek. Od wiosny do końca lata podawać raz w miesiącu płynny lub granulowany nawóz o powolnym działaniu do roślin zielonych i kwitnących. Regularne przyjmowanie makro i mikroelementów służy stymulacji wzrostu i kwitnienia.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Uprawa Libertia w doniczkach
Jest to roślina, którą łatwo uprawiać w doniczkach ze względu na wysoką wartość ozdobną i wdzięczną elegancję. Potrzebne są wystarczająco duże doniczki, aby umożliwić rozwój korzeni kłączowych i rozwój części nadziemnej. Gleba musi być miękka i dla doskonałego drenażu, najlepiej zmieszana ze żwirem lub gruboziarnistym piaskiem. Libertia doniczkowa powinna być regularnie podlewana, gdy gleba jest całkowicie sucha i aby uniknąć ryzyka zgnilizny korzeni, zaleca się opróżnienie spodka ze spływającej wody po około 30 minutach.
Przesadzanie
Przesadzanie wykonuje się, gdy korzenie wychodzą z otworów odprowadzających wodę i jeśli krzak nie ma już wolnego miejsca.
Rozmnażanie Libertia chilensis lub grandiflora
Roślina rozmnaża się wiosną przez nasiona lub dzieląc kępki.
Mnożenie przez ziarno
Tam siew odbywa się to poprzez rozwarstwienie dojrzałych nasion na określonym podłożu bogatym w składniki odżywcze. Nasiona pokryte są lekką warstwą drobnoziarnistego kompostu. Kiełkowanie występuje również na mrozie, ale można je przyspieszyć i przyspieszyć, umieszczając rozsadnik w miejscu o stałej temperaturze około 18°C. Gleba musi być wilgotna do momentu pojawienia się kiełków. Nowe sadzonki zrodzone z nasion muszą zostać wzmocnione przed przeniesieniem do ich stałego miejsca zamieszkania. Rośliny Libertia pozyskiwane z nasion ze względu na zmienność genetyczną nieznacznie różnią się od rośliny matecznej.
Propagacja przez podział kępek
Ta metoda rozmnażania wegetatywnego lub agamicznego, która zapewnia roślinom te same cechy genetyczne co pierwotna, jest przeprowadzana tuż przed przebudzeniem wegetatywnym rośliny. Z ziemi wydobywa się zdrowy i bujny okaz Libertia w wieku co najmniej 3 lat. Głowa jest podzielona na kilka części, każda z dobrze rozwiniętym korzeniem. Każdą porcję należy jednocześnie wszczepić w otwór nieco większy od korzenia. Szczeliny wypełnia się dodatkiem świeżej i bogatej gleby, którą należy zagęszczać rękami aż do kołnierza rośliny. Na koniec podlewaj obficie, a następnie umiarkowanie, aż korzenie zakorzenią się w nowym domu.
Sadzenie lub sadzenie
Rośliny Libertia należy sadzić na dobrze przygotowanej glebie. W przypadku gęstych i kwitnących granic minimalna odległość między jedną rośliną a drugą musi wynosić co najmniej 40 cm. Z drugiej strony do uprawy grupowej potrzebne są 3 rośliny na każdy metr kwadratowy. W celu uzyskania wysoce dekoracyjnego efektu, rośliny Libertia można łączyć z tymianek lub tymus oraz z gatunkami okrywowymi, takimi jak Raoulia lub Sedum.
Przycinanie
Libertia można przycinać pod koniec kwitnienia, jeśli nasiona mają dojrzeć. W przeciwnym razie łodygi z uschniętymi kwiatami można przycinać na poziomie gruntu. Suszone liście są eliminowane, aby uniknąć tego, że gdy gniją, mogą stać się nośnikiem chorób grzybiczych.
Pasożyty i choroby Libercji
Jest to roślina dość rustykalna i odporna na pospolite pasożyty zwierzęce, takie jak mszyce, ale jest wrażliwa na ataki oziorrinco i wśród chorób grzybowych czy kryptogamicznych, w nadmiernie wilgotnych warunkach środowiskowych jest podatna na mączniaka prawdziwego lub chorą biel.
Kuracje i zabiegi
Jeśli chodzi o pielęgnację, Libertia chilensis nie wymaga wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Zimą należy ją chronić przed mrozem, robiąc bazalną ściółkę z suchych liści lub słomy. Wszelkie zabiegi grzybobójcze należy wykonywać tylko w przypadku inwazji.
Zastosowania Libertia chilensis
Ta odporna na suszę roślina jest uprawiana w celach ozdobnych na granice mieszane, jako roślina okrywowa w ogrodach skalnych. Ze względu na odporność na sól i niskie temperatury nadaje się również do ogrodów przybrzeżnych i górskich. Kwiaty cięte wykorzystywane są w aranżacjach kwiatowych, a także przy przygotowywaniu bukietów dla panien młodych.
Ciekawość
Libertia chilensis znana jest również jako łacińska nazwa libertia grandiflora, która odnosi się do wielkości jej kwiatów. Rodzaj opisany po raz pierwszy w 1824 roku nosi nazwę na cześć belgijskiej botaniki Marie-Anne Libert (1782-1865), znanej również jako Anne-Marie Libert.
Galeria zdjęć Libertia chilensis
