Caryopteris to krzewiasta roślina, która wytwarza piękne niebieskie kwiaty i nadaje się do uprawy na rabatach ogrodowych oraz w doniczkach na balkonie.
Ogólna charakterystyka Caryopteris clandonensis
Caryopteris clandonensis to krzew liściasty lub liściasty z rodziny Lamiaceae (Verbenaceae) pochodzi z Azji Środkowej i występuje na wszystkich obszarach o klimacie umiarkowanym. We Włoszech uprawia się ją prawie wszędzie, nawet w przybrzeżnych ogrodach, ponieważ dobrze znosi słone i słone wiatry.
Roślina ma okrągły kształt i w pełni rozwinięta, około 10 lat, osiąga metr wysokości i 60 cm szerokości.
Lsystem korzeniowy jest solidny i głęboki. Pędy wyprostowane, częściowo zdrewniałe i rozgałęzione szczególnie ku górze, są koloru szarobrązowego i pokryte bogatym, bardzo dekoracyjnym ulistnieniem, które utrzymuje się do pierwszego przeziębienia. Na obszarach charakteryzujących się ostrymi zimami i obfitymi opadami śniegu nawet łodygi mogą umrzeć.
odchodzi barwy szarozielonej, przeciwnej, o owalnym, lancetowatym kształcie, z lekko ząbkowanymi brzegami, spodem pokrytym krótkim wełnistym puchem. Podobnie jak te z melisy lub te z eukaliptusa, wcierane między palcami wydzielają przyjemny, aromatyczny zapach.
TEN kwiaty, podobnie jak u Callicarpy, tworzą grube kępki z pióropuszami w kątach liści i na wierzchołkach pędów.Kiedy są w pączku, wyglądają jak wiele kulistych jagód w kolorze niebieskim, fioletowym, a u niektórych gatunków mieszańcowych nawet różowym. Kwiaty i liście Caryopteris swoim przyjemnym zapachem przyciągają liczne i dokuczliwe owady, pszczoły i niektóre gatunki motyli. Zapylanie jest entomofilne.
TEN owoce są to czterozaworowe kapsułki zawierające cztery płodne nasiona, które podczas kiełkowania dają życie nowym roślinom, również do samosiewu.
Rozkwit
Caryopteris kwitnie późnym latem do późnej jesieni, na ogół od drugiej połowy sierpnia do końca października.
Może Cię zainteresować: 10 odmian kwiatów do sadzenia w październiku na balkonie
Uprawa Caryopteris
Narażenie
Jest to roślina, która dobrze rosnąc w miejscach częściowo zacienionych, aby móc obficie kwitnąć, wymaga ekspozycji w pełnym słońcu i osłoniętej od wiatrów, szczególnie w rejonach o bardzo surowym klimacie zimowym. Caryopteris clandonensis nie cierpi na nadmierne upały iw okresie spoczynku wegetatywnego dość dobrze znosi zimowe temperatury poniżej -10°C, o ile jest osłonięty ściółką.
Ziemia
Wszystkie gatunki Caryopteris, chociaż dostosowują się do każdego rodzaju gleby, preferują te o neutralnym pH, luźne, bogate w substancję organiczną, a przede wszystkim dobrze osuszone, gdyż w glebach zwięzłych korzenie są bardziej podatne na choroby grzybowe, takie jak zgnilizna korzeni.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Podlewanie
Jest to roślina, która pomimo krótkich okresów suszy powinna być regularnie podlewana latem, unikając jednak nadmiaru wody i uważając, aby nie zamoczyć liści. Rośliny Caryopteris uprawiane w doniczkach na balkonach wychodzących na południe wymagają codziennego nawadniania (w najchłodniejszych godzinach dnia), aby mogły harmonijnie rosnąć i dobrze kwitnąć.
Zapłodnienie
Wiosną w marcu w celu pobudzenia odrostu nowych pędów co 20 dni podawać płynny nawóz bogaty w azot (N), wzbogacony również o mikroelementy przydatne do rozwoju i wzrostu rośliny. Późną wiosną podanie nawozu roślinom kwitnącym ułatwi produkcję kwiatów. Jesienią natomiast aplikujemy u podstawy główki uniwersalny nawóz granulowany o powolnym uwalnianiu, aby stymulować wzrost systemu korzeniowego.
Uprawa doniczkowa Caryopteris
Roślina Caryopteris jest łatwa w uprawie, preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste oraz gleby luźne i przepuszczalne. roślina dobrze znosi okresy suszy, ale zaleca się regularne podlewanie od wiosny do jesieni, aby zapewnić bujne i bujne kwitnienie. Wiosną dodatkowo u podstawy rośliny należy umieścić wolno działający nawóz granulowany dla roślin kwitnących, aby zapewnić odżywienie roślinie Caryopteris.
Przesadzanie
Caryopteris należy przesadzać wczesną wiosną. Nowa doniczka musi być o kilka centymetrów większa od poprzedniej i najlepiej z terakoty, ponieważ chroni ona korzenie przed nagrzewaniem słonecznym i zapewnia większą wilgotność gleby. Gleba musi być miękka, dobrze osuszona i wymieszana z niewielką ilością piasku, który musi być rozwarstwiony na dnie. Podczas przesadzania należy uważać, aby nie uszkodzić korzeni. Aby uniknąć niepotrzebnego marnowania wody, rozłóż na powierzchni gleby cienką warstwę słomy lub suchych liści.
Przycinanie
Caryopteris jest rośliną kwitnącą na gałązkach roku, dlatego co roku wiosną drastyczne przycięcie wszystkich pędów około 10 cm nad ziemią zapewni obfite kwitnienie. Ponadto przycinanie służy również do nadania krzewowi harmonijnego kształtu i wyeliminowania gałęzi złamanych lub uszkodzonych przez złą pogodę. W miarę łagodniejszych temperatur roślina wypuszcza nowe, bujne pędy, które latem pokrywają się pięknymi kwiatami.
Mnożenie Caryopteris
Roślina rozmnaża się przez nasiona późną zimą, ale łatwo ją rozmnażać także przez obcinanie młodych gałęzi późną wiosną.
Mnożenie przez ziarno
Wysiew przeprowadza się w osłoniętym rozsadniku w temperaturze ok. 18°C. Nasiona rozwarstwia się na specyficznym podłożu, które jest lekko wilgotne, aż do pojawienia się kiełków, które zwykle pojawiają się po 15 dniach od wysiewu. Nowe rośliny są następnie przesadzane do pojedynczych doniczek i hodowane w nich do momentu sadzenia, które musi nastąpić w okresie kwiecień-maj w zależności od warunków klimatycznych.
Mnożenie przez sadzonki
Również późną wiosną, w okresie, w którym nowe pędy są dość długie, ale wciąż zielne, za pomocą dobrze naostrzonych i zdezynfekowanych ogniowo nożyczek pobiera się sadzonki wierzchołkowe o długości 10-12 cm i ukorzenia się je w mieszaninie piasku i torfu w równych częściach utrzymywane w stanie wilgotnym aż do całkowitego ukorzenienia, co jest podkreślone przez rozwój nowych liści i wzrost samego cięcia. Nowe rośliny należy wzmocnić, a następnie przenieść do domu w doniczce lub do ogrodu.
System i kombinacje
Rośliny Caryopteris sadzi się około maja, kiedy nocne przymrozki należą już do przeszłości. Gleba musi być dobrze przygotowana do około 30 cm głębokości. Aby stworzyć bardzo gęsty żywopłot, rośliny powinny być oddalone od siebie o nie więcej niż 60 cm. Z drugiej strony w przypadku izolowanych grup potrzebne są 3 rośliny na metr kwadratowy. W wazonie o szerokości i głębokości 50 cm wystarczy tylko jeden okaz.
Aby uwydatnić piękno Caryopteris, odpowiednie kombinacje są z Aster, białym lub niebieskim Agapanto, Heliopsis i Rudbeckia, różnymi odcieniami koloru Penstemon, Physostegia lub z karłowatymi roślinami zielnymi i są w dobrym towarzystwie nawet z delikatnymi kolorami różu Floks i różowa lub biała Buddleja.
Zastosowania
Caryopteris to rośliny ozdobne uprawiane na zewnątrz we wszystkich włoskich regionach ze względu na obfite letnie i jesienne kwitnienie, które trwają aż do jesieni, a także bardzo cenione ze względu na silnie aromatyczne liście, które działają jako naturalny środek odstraszający komary i inne owady. Ponadto kwiaty cięte, takie jak Anaphalis, są szeroko stosowane w mieszanych kompozycjach kwiatowych.
Pasożyty i choroby Caryopteris
Jest to roślina rustykalna, odporna na atak mszyc, łusek i innych pasożytów zwierzęcych. Wśród chorób grzybowych, podobnie jak większość ozdobnych roślin zielnych, cierpi na zgniliznę korzeni spowodowaną zastojem wody w glebie lub w spodku. Jeśli klimat jest deszczowy i nadmierna wilgotność otoczenia, może zostać zaatakowany przez białą chorobę lub mączniaka prawdziwego, grzyba, który tworzy białawe, zakurzone grona na liściach.
Kuracje i zabiegi
Dobra zimowa ściółka ze słomy lub suchych liści ochroni korzenie. W przypadku roślin uprawianych w doniczkach wskazane jest unikanie stagnacji wody w spodku.
Różnorodność
Istnieje wiele gatunków Caryopteris niektóre naturalne inne hybrydy.
Różowy Caryopteris
Gatunek wieloletniej Caryopteris divaricata zwanej różową formą, która tworzy krzewy o wysokości około 1 metra i wytwarza kwiatostany wiechowe złożone z wielu jasnoróżowych kwiatów, które kwitną od sierpnia do października. Uwielbia przebywać w pełnym słońcu, rośnie też energicznie na pospolitej glebie ogrodowej.
Caryopteris inca
Jest to niewielki krzew liściasty pochodzący z Chin o ciemnozielonych liściach z odcieniem błękitu na spodzie. Kwitnie obficie latem od lipca do września i jest najczęściej uprawianą odmianą w prawie wszystkich ogrodach włoskich.
Caryopteris mongolica
Gatunek pochodzący z północnych Chin i Mongolii. W odpowiednich warunkach środowiskowych tworzy bujne krzewy o łodygach pokrytych przeciwległymi, liniowymi lub liniowo-lancetowatymi liśćmi o szarozielonej barwie. Kwiaty produkowane w lipcu i sierpniu pojawiają się w kwiatostanach niesionych przez wysokie letnie pędy, które silnie dominują w liściach.
Caryopteris Grand niebieski
Jest to gatunek o różnorodnie rozgałęzionych pędach pokrytych zielono-niebiesko-srebrzystymi liśćmi liściastymi i bardzo dekoracyjnymi, elektrycznie niebieskimi kwiatami, które kwitną licznie późnym latem w okresie sierpień-wrzesień, a przy łagodnym klimacie czasem do końca października. Preferuje pełną ekspozycję na słońce i należy ją przycinać tak jak pozostałe pod koniec zimy, aby pobudzić kwitnienie. Roślina ma wysoką wartość ozdobną również na kwiaty cięte.
Caryopteris divaricata
Znany również jako Kwiaty Motyla, jest to gatunek charakteryzujący się przedłużonym, niebiesko-niebieskim kwitnieniem przypominającym ugandyjskie Clerodendron. Ceniony jest za odporność na mróz i jako roślina przeciw komarom za bardzo pachnące liście bogate w odstraszające terpeny.
Letni sorbet Caryopteris x cladonensis
Ten krzewiasty gatunek różni się od innych barwnym żółto-zielonym ulistnieniem. Bladoniebieskie kwiaty kwitną od późnego lata do jesieni.
Ciekawość
Caryopteris są również powszechnie nazywane Carotteri lub karyoptera lub niebieskie rośliny w chmurze.
Różne gatunki Caryopteris są niczym Buddleja źródłem przyciągania motyli.
Galeria zdjęć Caryopteris
