Faucaria - Faucaria tigrina

Tam Faukaria to jest soczysta lub soczysta roślina nadaje się do uprawa w doniczkach oraz na otwartym terenie w skalistych lub piaszczystych ogrodach o łagodnym klimacie. Ceniony za kwitnienie i kształt the liście podobne do paszczy kota.

Ogólna charakterystyka Faucaria

Gatunek Faukaria obejmuje kilka gatunków wieloletnich sukulentów należących do rodziny Aizoaceae wszystkie pochodzą z RPA i rozpowszechnione w stanie rustykalnym lub spontanicznym, głównie w Prowincji Przylądkowej i Karoo.

Najbardziej uprawiany tego rodzaju w Europie i we Włoszech, zwłaszcza na obszarach o łagodnym klimacie, to przede wszystkim Fucaria tigrina.

Zakład wyposażony jest w korzeń główna mięsista, która rozszerza się na boki, wydzielając różne korzenie boczne z sekcją kapilarną. Część powietrzna to mała kępka utworzona przez rozetę liści, która rozwija się wokół krótkiej i krępej łodygi.

odchodzi Faucaria tigrina, w rzeczywistości przypominają szczęki tygrysa lub lwa mają ostre ciernie wzdłuż krawędzi, ale skierowana do wewnątrz na górnej stronie, która między innymi ma również białe plamki, które sprawiają, że jest lekko pomarszczona w dotyku. ciernie są miękkie i mają tendencję do zanikania wraz ze wzrostem rośliny. Liście w kolorze zielono-szarym są skórzaste i płaskie, mają trójkątny kształt i rozwijają się parami pośrodku innych już rozwiniętych liści, a następnie zrośniętych. Po złamaniu uwalniają przezroczystą galaretowatą substancję podobną do aloesu. Dorosłe osobniki Faucaria w ciągu 3 lat emitują kolejno i na boki różne rozety, które mogą być również wykorzystywane do rozmnażania agamicznego.

TEN kwiaty, podobnie jak mesembrianthum, mają koronę złożoną z licznych i długich żółtych płatków języczkowatych, które otaczają efektowny centralny guzik złożony z długich pręcików zakończonych żółto-białawymi pylnikami. Kwiaty otwierają się w najgorętszych godzinach dnia, około południa i zamykają się, gdy tylko słońce zaczyna zachodzić. Jeśli pada deszcz, niebo jest zachmurzone lub jeśli roślina będzie rosła w całkowitym cieniu, trudno będzie je otworzyć. Niektóre gatunki Faucaria mają białe kwiaty, inne wciąż mają różowe lub jaskrawoczerwone kwiaty.

TEN owoce które podążają za kwiatami zawierają małe posiew plenna o dobrej zdolności kiełkowania.

Może Cię zainteresować: Lampranthus - Lampranto

Rozkwit

Różne gatunki Faucaria kwitną przez kilka miesięcy jesienią lub na początku zimy. Kwitnienie na ogół rozpoczyna się we wrześniu i trwa do początku marca.

Uprawa Faucaria

Narażenie

Różne gatunki uwielbiają jasne miejsca, ale nie są narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, zwłaszcza te przefiltrowane przez szyby okienne. Dobrze znoszą wysokie temperatury, ale nie tolerują niskich temperatur poniżej 10°C.

Ziemia

Gleba musi być specyficzna dla sukulentów lub dobrze drenujących sukulentów. Optymalnym podłożem do uprawy jest luźna mieszanka składająca się z uniwersalnej gleby z równymi ilościami piasku, lapilli lub pumeksu, tak aby w przypadku dłuższego niepodlewania pozostawała luźna i lekka.

Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy

Podlewanie

Roślina uprawiana zgodnie z jej potrzebami w okresie wiosenno-letnim przechodzi w stan spoczynku wegetatywnego i dlatego nie potrzebuje wody. Uprawiana w gruncie jest zadowolona z deszczów, natomiast w doniczkach wymaga umiarkowanego nawadniania od późnego lata do końca zimy. Należy unikać nadmiaru wody, aby zapobiec gniciu korzeni i pęcznieniu liści z powodu nadmiernej absorpcji wody. Wiosną i zimą roślinę należy podlewać tylko wtedy, gdy liście mają tendencję do więdnięcia z powodu odwodnienia.

Zapłodnienie

Faucaria również nie są zbyt wymagające pod względem składników odżywczych, ale okazjonalne podanie specjalnego nawozu trójskładnikowego dla sukulentów z pewnością korzystnie wpłynie na produkcję kwiatów, dlatego wskazane jest nawożenie ich wiosną co 15 - 20 dni i łącznie dwa razy w okresie letnim pora roku.

Uprawa Faucaria w doniczkach

1. Roślinę należy uprawiać w doniczce najlepiej terakotowej o średnicy 7-10 cm.
2. Na otwory drenażowe umieszcza się kawałki ceramiki, a następnie trochę materiału drenażowego.
3. Doniczka wypełniona jest ziemią uniwersalną zmieszaną z częścią torfu i piasku. Mieszankę należy wymieszać w plastikowej torebce.
4. Roślinę należy wszczepić kijem ziemi, który owija korzenie, pozostawiając wolny kołnierz.
5. Glebę należy docisnąć rękoma, a następnie lekko zwilżyć wodą o temperaturze pokojowej.
6. Roślina jest gotowa do umieszczenia w jasnym miejscu lub w domu lub na zewnątrz w zależności od klimatu.
7. Faucaria powinna być uprawiana w pomieszczeniach w regionach o surowych zimach i na zewnątrz na balkonach lub tarasach wystawionych na półcień w przypadku łagodnych zim.
8. Pamiętaj, że roślina wystawiona na bezpośrednie promienie letniego słońca ulega spaleniu, liście wysychają, więdną iw krótkim czasie roślina obumiera lub jeśli przeżyje jest skąpa i mało ozdobna.
9. Podlewanie powinno odbywać się poprzez pozostawienie gleby do wyschnięcia między jednym podlewaniem a następnym. Latem gleba musi być tylko lekko wilgotna, a od jesieni rozrzedzana do absolutnego minimum.
10. Należy ją nawozić co 15 dni zawsze konkretnym nawozem na sukulenty.

Przesadzanie

1. Przesadzanie przeprowadza się co 2-3 lata, gdy korzenie wychodzą z otworów drenażowych podlewania lub gdy średnica pojemnika jest praktycznie niewystarczająca do zaspokojenia przestrzeni wymaganej przez nowe rozety liści, które tworzą się po krzewieniu roślina.
2. Do przesadzenia rośliny używa się nowej doniczki o średnicy 3 cm większej od poprzedniej oraz luźnej i świeżej gleby.
3. Roślinę należy zakopać pozostawiając około 3/4 części nadziemnej wolnej od ziemi.
4. Po przesadzeniu rośliny przez co najmniej 10-15 dni, z dala od bezpośredniego światła słonecznego.

Mnożenie Faucaria

Rozmnażanie odbywa się przez nasiona wiosną (marzec), ale można to zrobić jesienią metodą agamiczną poprzez obcinanie pędów, jeśli chcemy uzyskać rośliny identyczne z matką.

Mnożenie przez ziarno

Siew odbywa się poprzez umieszczenie nasion Faucaria do kiełkowania na określonym podłożu lekko wilgotnym, aż do pojawienia się kiełków. Rozsadnik należy ustawić w miejscu jasnym, ale osłoniętym od słońca i w temperaturze ok. 21°C. Generalnie stosuje się ją jako glebę siewną z materiału sypkiego np. lapilli wulkanicznej zmieszanej z pumeksem o uziarnieniu około 3 mm. Pierwsze pędy zaczynają pojawiać się po około 10-15 dniach. Nowe rośliny należy pozostawić do wzmocnienia, a następnie przepakować w pojedyncze doniczki i przechowywać w przeciwieństwie do osobników dorosłych, w ciągłej wegetacji, w zimnej szklarni, przynajmniej przez pierwszy rok życia, a dopiero później traktować je jak roślinę mateczną. Nasiona Faucaria zakwitną po 4-5 latach.

Rozmnażanie przez sadzonki

Faucaria w szkółce jest łatwo rozmnażana przez sadzonki zdrowych i mięsistych liści lub przez sadzonki starych pędów roślin, które utraciły piękno i witalność. W tym przypadku pędy lub liście ukorzenia się w mieszance piasku i torfu w równych częściach i dopiero po ukorzenieniu układa się w osobnych doniczkach.

Przycinanie

Faucaria nie jest przycinana, ale okresowo czyszczona z uschniętych liści lub uszkadzana przez ataki pasożytów i stare korzenie podczas przesadzania. Ponadto uschnięte kwiaty należy regularnie usuwać.

Parowanie

Faucaria może być uprawiana w tej samej doniczce z innymi sukulentami, takimi jak Sedum, Aptenia, Stapelia, Sempervivum itp…

Choroby i pasożyty Faucaria

Rośliny Faucaria są wrażliwe na choroby grzybowe i obawiają się gnicia korzeni i kołnierza spowodowanego stagnacją wody w glebie i spodku. Wśród pasożytów zwierzęcych boją się czerwonego pająka, który powoduje żółknięcie i obumieranie liści; wszy z korzeni i pluskwy, które plamią liście efektownymi włochatymi i lepkimi białawymi plamami. Rośliny uprawiane na zewnątrz, w ogrodzie, boją się ślimaków i myszy obgryzających liście.

Kuracje i zabiegi

Aby zapobiegać i zwalczać pasożyty, należy przeprowadzać zabiegi z użyciem określonych produktów. Atakom wszy i pluskiew można zapobiec, umieszczając 1 lub 2 kulki na mole na dnie słoika.

Roślinę uprawianą w mieszkaniu należy umieścić w miejscu, które nie jest narażone na przeciągi ani nagłe zmiany temperatury. Faucaria uprawiana na wolnym powietrzu w okresie letnim i zimowym powinna być chroniona przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych lub mrozem za pomocą gęsto oczkowanej siatki. Wreszcie, aby zachęcić do kwitnienia, wskazane jest promowanie odpoczynku wegetatywnego poprzez przeniesienie Faucaria do zimnej szklarni lub do miejsca, w którym minimalna temperatura nie jest niższa niż 10°C.

Różnorodność Faucaria

Wśród wielu gatunków Faucariae, około 36, najbardziej rozpowszechnionych i uprawianych do celów ozdobnych, wymieniamy te najbardziej dostępne w szkółkach naszego kraju.

Faucaria longif.webpolia

Jest to niewielka odmiana o wysokości od 10 do 15 cm, o krzaczastym pokroju z zębami i stępką;

Faucaria felina

Roślina pochodząca z RPA, wysoka na 10-15 cm, tworząca krzewy w kształcie łodzi o szarozielonych liściach z ciemnozielonymi plamkami, ząbkowanymi na brzegach. Od jesieni do późnej zimy wytwarza żółto-pomarańczowe kwiaty z ponad 200 pręcikami pośrodku.

Faucaria tuberculosa

Bezłodygowy gatunek karłowaty o ciemnozielonych ząbkowanych liściach z białawymi brodawkami. Wiosną wytwarza żółte kwiaty przypominające stokrotki. Nadaje się do uprawy na zewnątrz w regionach o łagodnym klimacie.

Faucaria candida

Bardzo rzadki gatunek tworzący małe kępki z rozetami liści. Nadaje się do uprawy w doniczkach tylko na obszarach o łagodnym klimacie.

Zastosowania

Faucariae to rzadkie rośliny uprawiane wyłącznie w celach zdobniczych w mieszkaniach lub w ogrodach skalistych i piaszczystych.

Ciekawość

Nazwa Faucaria pochodzi z łaciny gardło za podobieństwo liści do otwartych paszczy dzikich zwierząt.

Galeria zdjęć Faucaria