Rodgersia - Rodgersia aesculifolia

Tam Rodgersia to piękna roślina ozdobna odpowiednia do bycia uprawiane w doniczkach i w pełna ziemia w zacienionych ogrodach oraz w miejscach wilgotnych, takich jak brzegi naturalnych lub sztucznych stawów.

Ogólna charakterystyka Rodgersia aesculifolia

Rodgersia to roślina zielna z rodziny Saxifragaceae pochodzi z Azji, rozpowszechniony w stanie rustykalnym, zwłaszcza w Chinach, Japonii i Korei w miejscach wilgotnych, na obrzeżach lasów i na obszarach górskich.

Zakład wyposażony jest w pierwotny korzeń kłączowy oraz różne wtórne korzenie przybyszowe, które przyczyniają się do zwiększenia wchłaniania wody.

Powietrzna część rośliny listowie wysoka na około 1 metr, składa się z półzdrewniałych czerwono-zielonych gałązek pokrytych do kilku centymetrów nad ziemią bogatym i ozdobnym ulistnieniem podobnym do kasztanowca lub kasztanowca.

odchodzi złożone, liściaste, duże i efektowne, pierzaste, zbudowane z 7 odwrotnie jajowatych liści o długości około 25 cm. Blaszki liściowe są pomarszczone z powodu głębokich czerwono-brązowych żyłek, które kontrastują z jasnozielonym lub brązowym; marginesy są ząbkowane. Jesienią liście przed opadnięciem przybierają barwę żółto-brązową.

TEN kwiaty są one zgrupowane w efektowne i pachnące białe kwiatostany wiechowe, noszone na wierzchołkowych końcach długich łodyg i które swoim wyglądem przypominają te z Astilbe lub Tamerice. Kwiaty są bogate w nektar i odwiedzane przez owady i motyle. Zapylanie jest przeważnie owadopylne.

TEN owoce są to małe kapsułki zawierające bogów posiew plenna o dobrej zdolności kiełkowania.

Rozkwit

Okres kwitnienia przypada na koniec wiosny i środek lata, zazwyczaj od czerwca do sierpnia.

Uprawa Rodgersia

Narażenie

Jest to roślina, która lubi pełne słońce, ale rozwija się bez problemów nawet w częściowym lub całkowitym cieniu, jaki oferują drzewa o rozwiniętym ulistnieniu. Toleruje letnie upały i jest na tyle odporna na zimno, że wytrzymuje zimowe temperatury poniżej -20 °C. d

Ziemia

Preferuje świeżą, wilgotną, luźną glebę gliniastą, najlepiej próchnicową o dobrze przepuszczalnym podszycie, a przede wszystkim zasobną w azot (N), pierwiastek niezbędny do odrostu liści następnej wiosny. Aby gleba była stale wilgotna, zaleca się ściółkę suchych liści u podnóża rośliny.

Podlewanie

Rodgersia to roślina wymagająca wody i dobrej wilgotności środowiska. Latem oraz w okresach przedłużającej się suszy należy ją regularnie podlewać co najmniej dwa razy w tygodniu, unikając zawilgocenia liści, aby uniknąć niebezpieczeństwa infekcji grzybiczych. W okresie jesienno-zimowym podlewanie należy ograniczyć, ale nie całkowicie wstrzymywać. Przy braku wody roślinie trudno będzie wypuszczać nowe liście i nowe pędy obficie kwitnące.

Może Cię zainteresować: Irys wodny - Iris pseudacorus

Zapłodnienie

Pod koniec zimy podaj nawóz organiczny, dojrzały kompost lub obornik do podnóża krzewów Rodgersia, aby stymulować odrost nowej roślinności i promować kwitnienie. Generalnie konieczne jest nawożenie rośliny co najmniej dwa razy w roku nawozem złożonym zbilansowanym w równych częściach azotem (N), potasem (K) i fosforem (P). Pierwsze nawożenie należy wykonać przed rozpoczęciem kwitnienia Rodgersia, a drugie jesienią lub bezpośrednio po kwitnieniu. Syntetyzowany chemicznie nawóz można zastąpić nawozem organicznym, takim jak dziewanna.

Mnożenie Rodgersia

Roślina rozmnaża się przez nasiona lub dzieląc kępki lub kłącza.

Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy

Mnożenie przez ziarno

Tam siew Rodgersia powinna być wykonywana zimą przy użyciu pojemnika zawierającego specyficzne podłoże bogate w substancję organiczną jako ściółkę siewną.

1. Nasiona zakopuje się na głębokość 1 cm.
2. Rozsadnik należy umieścić w suchym i zimnym miejscu do lutego.
3. W lutym rozsadnik należy przenieść w ciepłe miejsce, z dala od światła; nagła zmiana temperatury będzie sprzyjać kiełkowaniu nasion.
4. Gdy pojawią się kiełki, pojemnik należy przenieść w jasne miejsce, ale zawsze trzymać go w cieple.
5. Gdy sadzonki osiągną około 15 cm wysokości i są łatwe w obsłudze, przesadzają do pojedynczych doniczek z glebą wzbogaconą złożonym nawozem.
6. Gdy tylko wiosenne temperatury zaczną być przyjemne, doniczki z sadzonkami Rodgersia należy wynieść na zewnątrz w miejsca częściowo zacienione i osłonięte od wiatru aż do nadejścia jesieni, a następnie posadzić na stałe.

Rozmnażanie przez podział kłączy

Przeprowadza się ją wiosną i jest metodą rozmnażania agamicznego, która zapewnia roślinom identyczność z pierwotną, musi być wykonywana na zdrowych i dobrze rozwiniętych okazach, a jej celem jest odmłodzenie samej rośliny i zachowanie jej wysokiej ozdobności. wartość.

1. Za pomocą motyki przesuwa się glebę wokół rośliny.
2. Szpiczastą łopatą wyciąga się z ziemi krzew Rodgersia, a korzeń przecina na pół lub na trzy części.
3. Każdą porcję z dobrze rozwiniętymi korzeniami sadzi się jednocześnie w odpowiednich do jej wielkości dołkach, uprzednio podlanych i wzbogaconych mieszanką złożoną z materiału drenażowego, próchnicy, nawozu fosforowego.
4. Po posadzeniu gleba jest zagęszczana aż do kołnierza rośliny i obficie podlewana, aby ułatwić ukorzenienie korzenia w nowym domu.
5. Na koniec glebę pokrywa się ściółką z torfu i próchnicy, aby zminimalizować utratę wody przez parowanie. Rośliny rodgersji otrzymane przez podział na kępki potrzebują kilku lat, aby uformować gęste krzewy i wytworzyć kwiaty.

System i kombinacje

Rośliny Rodgersia aesculifolia sadzi się jesienią w miejscach półcienistych oraz w dużych i głębokich dołkach oddalonych od siebie o około 1 metr, jeśli chcemy stworzyć bardzo zwartą granicę.

Piękno tej rośliny jest dodatkowo wzmocnione, jeśli uprawia się ją z roślinami kwitnącymi, które mają te same potrzeby i mniej więcej tej samej wielkości, takie jak Astilbe, Lysimachia, Digitale, Ligularia lub z roślinami zielonymi, takimi jak Ferns, Hostas i Graminaceae.

Przycinanie

Roślinę należy przycinać pod koniec kwitnienia, przecinając łodygi kilka centymetrów nad ziemią. Z kolei zwiędłe kwiaty należy regularnie eliminować. Tylko kilka łodyg może wyschnąć na wypadek, gdybyś chciał zebrać nasiona i przechować je do siewu. Przycinanie jest ważne dla regeneracji rośliny, która punktualnie następnej wiosny odrzuca nową roślinność.

Pasożyty i choroby Rodgersia

Jest to roślina rustykalna, która nie jest atakowana przez mszyce i łuski. Wśród chorób grzybiczych jest wrażliwy na rdzę, która w zbyt zbitej i słabo przepuszczalnej glebie pogarsza piękno liści z brązowawymi plamami i zgnilizną korzeni. Prawdziwymi wrogami Rodgersii są ślimaki i ślimaki, które obgryzają liście i w krótkim czasie je niszczą.

Kuracje i zabiegi

Rośliny Rodgersia muszą być chronione u podstawy kępek ściółką z liści przez cały cykl wegetacyjny. Aby zwalczyć choroby grzybicze, należy przeprowadzić zabiegi profilaktyczne za pomocą specjalnego fungicydu, którym należy spryskać liście wczesnym rankiem lub po zachodzie słońca. Ślimaki można trzymać z daleka za pomocą popiołu kominowego, pyłu musztardowego, puszek po piwie, a nawet ekologicznych pułapek. Zgniliznę korzeni rozwiązuje się zamiast tego, faworyzując drenaż dołka za pomocą kawałków odłamków ceramiki i keramzytu.

Zastosowania

Rodgersia nadaje się do tworzenia granic w wilgotnych ogrodach, szczególnie na wysokiej granicy lub wzdłuż cieku wodnego. Kwiaty cięte trwają długo i są również używane jako suszone do kompozycji suszonych kwiatów.

Rodgersia to solidne byliny zielne, które tworzą wspaniałe rośliny nadmorskie o wielkiej wartości architektonicznej. Nazwa gatunku wskazuje na błyszczące liście, podobne do kasztanowca. Wiechy kwiatowe są kremowobiałe lub różowe, z różowymi pąkami, przez kilka tygodni w lecie, ale jesienią również tworzą dobre główki nasienne. Do pełnego rozwoju potrzebuje wilgotnej gleby. Ocena rustykalności H7. Uprawiana ekologicznie w kompoście bez torfu.

Odmiana Rodgersia

Oprócz Rodgersia aesculifolia, innych bardzo pięknych gatunków, które zawsze należy uprawiać w celach ozdobnych, wymieniamy te najbardziej znane i najbardziej rozpowszechnione, które dają wspaniałe, kremowobiałe lub ciemnoróżowe kwiaty.

Rodgersia pinnata

Gatunek wysoki na 70 -90 cm z dużymi pierzastymi liśćmi złożonymi z 5 do 9 odwrotnie jajowatych listków podtrzymywanych przez rurkowate szypułki koloru ceglastoczerwonego. Kolor waha się od ciemnozielonego do brązowego. czasami przez liście z czerwonym ogonkiem utworzonym z 5 do 9 silnie żyłkowanych odwrotnie jajowatych listków. w lipcu gatunek ten wytwarza kwiatostany złożone z biało-różowych kwiatów, które kwitną w lipcu.

Rodgersia pinnata Skrzydełka Czekoladowe

Gatunek wyselekcjonowany przez Marco Van Noorta, doświadczonego holenderskiego hodowcę bylin. Wiosną roślina ożywia gęste krzewy o brązowawych liściach o czekoladowych krawędziach, które stopniowo przechodzą w głęboką zieleń. Na początku lata wytwarza długie, pierzaste, jasnoróżowe kwiatostany wiechy, które następnie stają się fioletowe. Jest to wolno rosnąca bylina, nadająca się do tworzenia półcienistych granic na żyznej, wilgotnej, przepuszczalnej glebie. Na obszarach o bardzo gorącym lecie należy go chronić przed bezpośrednim działaniem słońca w najgorętszych godzinach oddychającą tkaniną.

Znakomita Rodgersia

Ta krzaczasta roślina wiosną pędy brązowo-fioletowe liście podtrzymywane przez czerwonawe szypułki. W czerwcu-lipcu wytwarza przyjemnie pachnące różowe, pierzaste wiechy. Nadaje się do uprawy na terenach półcienistych, na wilgotnych glebach bogatych w materię organiczną. W pełnym rozwoju osiąga wysokość około 150 cm.

Rodgersia podophylla

Jest to wieloletnia roślina krzaczasta o złożonych liściach palmowych, utworzonych z 5 dużych, tępych listków, ząbkowanych u góry, brązowa wiosną i czerwonawo jesienią. W czerwcu-lipcu wytwarza wzniesione kwiatostany, złożone z licznych drobnych, żółtawobiałych lub kremowych kwiatów gwiaździstych. Jest to gatunek odpowiedni na rabaty kwiatowe na słońcu lub w półcieniu.

Rodgersia podophylla Rotlaub

Roślina wieloletnia o średniej wysokości 80 cm, z dużymi ciemnoczerwono-brązowymi liśćmi palmynianowymi. Na początku lata pokrywa ją licznymi wiechami białych kwiatów.

Rodgersia sambucifolia

Roślina o wysokości 70-90 cm. pochodzi z wilgotnych chińskich lasów, ma brązowe liście podobne do czarnego bzu i kremowobiałe lub różowe kwiaty, zebrane w wiechy kwitnące w lipcu.

Rodgersia nepalensis

Roślina wieloletnia o wysokości 90-120 cm, o długich i lśniących pierzastych liściach noszonych na czerwonawych pędach. Tworzy kwiatostany zebrane w wiechy, złożone z białawych kwiatów.

Ciekawość

Rodgersia jest powszechnie nazywana roślina z liśćmi kasztanowca co odnosi się do kształtu i struktury prawie identycznej jak liście kasztanowca lub Castanea sativa.

Galeria zdjęć Rodgersia