Len zwyczajny to odmiana rośliny zielnej uprawiane do produkcji włókien tekstylnych oraz nasiona odpowiednie również na rabaty w ogrodzie lub w doniczkach, cenione za długotrwałe i dekoracyjne kwitnienie, które trwa od wiosny do końca lata.
Charakterystyka lnu
Gatunek Linum, Rodzina Linaceae, obejmuje kilka gatunków roślin zielnych, jednorocznych lub wieloletnich, pochodzących z Nowej Zelandii, Afryki, Azji i Europy, uprawianych we wszystkich regionach Włoch charakteryzujących się klimatem umiarkowanym ciepłym do różnych celów.
Najbardziej znane i najbardziej znane odmiany to:
- Linum grandiflorum uprawiana jako roślina kwitnąca;
- Linum usitatissimum, len pospolity, gatunek jednoroczny uprawiany do produkcji włókien tekstylnych oraz do produkcji nasion.
Linum grandiflorum to wieloletnie zioło (uprawiane jako jednoroczne), które w krótkim czasie ma tendencję do tworzenia gęstych krzewów.
TEN bębny, cienkie, odporne i bezwłose, mają kolor srebrzystozielony i przy maksymalnym rozwoju mogą przekraczać nawet pół metra wysokości.
odchodzi, naprzemienne, liniowe lub lancetowate i z trzema bardzo widocznymi żebrami, są koloru srebrzystozielonego.
TEN kwiaty są to dzwonki złożone z pięciu klapowanych płatków o jasnoniebieskim, żółtym, czerwonym lub fioletowym kolorze. Płatki wsparte na kielichu w kształcie lejka otaczają centralny guzik, ogólnie w kontrastowym kolorze.
TEN owoce są to małe zielone kapsułki, które po osiągnięciu pełnej dojrzałości stają się brązowawe.
TEN posiew chociaż są bardzo małe, mają wysoką zdolność kiełkowania.
Rozkwit: okres kwitnienia różni się w zależności od gatunku i zwykle trwa od wiosny do końca lata.
Może Cię zainteresować: Kawowiec do wnętrz - Coffea arabica
Uprawa lnu
Narażenie
Nawet jeśli rośnie dość energicznie, nawet w miejscach częściowo zacienionych, aby móc kwitnąć nieprzerwanie i obficie, preferuje miejsca nasłonecznione, ale osłonięte od wiatru. W rejonach o gorącym letnim klimacie wskazane jest sadzenie młodych sadzonek z dala od bezpośredniego światła słonecznego. Rośliny lnu uprawiane w doniczkach powinny być osłonięte w środowiskach, w których temperatura nie spada poniżej 15°C.
Ziemia
Chociaż len dopasowuje się do każdego rodzaju gleby, preferuje wilgotne, luźne, zmieszane z piaskiem, bogate w materię organiczną i dobrze osuszone.
Podlewanie
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Jest to roślina zielna wymagająca częstego podlewania zwłaszcza w okresach długotrwałej suszy oraz latem. Roślinę uprawianą w doniczkach należy często podlewać, unikając jednak moczenia podłoża, które i tak musi być stale wilgotne między jednym a drugim podlewaniem.
Zapłodnienie
Jesienią i wiosną dla gatunków wieloletnich zakopujemy od stóp kępy dojrzałego obornika. W przypadku gatunków jednorocznych wystarczy wzbogacić glebę okresowym nawożeniem nawozem specyficznym dla roślin kwitnących lub w postaci płynnej zmieszanej z wodą podlewającą lub w postaci granulowanej o powolnym działaniu.
Mnożenie lnu
Roślina rozmnaża się przez nasiona.
Tam siew można to zrobić w chronionym rozsadniku pod koniec zimy, ale zazwyczaj wykonuje się to bezpośrednio na otwartym terenie późną wiosną, między a majem, ponieważ młode i małe korzenie nie tolerują przesadzania. W regionach północnych i środkowych Włoch należy poczekać z siewem do maja, aby uniknąć późnych przymrozków, które utrudniają kiełkowanie lub uszkadzają delikatne pędy.
Podłoże do siewu musi być miękkie i dobrze obrobione. Nasiona umieszczone w odległości około 10 centymetrów od siebie należy zakopać na głębokości około jednego centymetra.
Sadzenie lub sadzenie
Len wysiewa się jesienią lub wczesną wiosną na glebę dokładnie uzdatnioną i nawożoną dojrzałym obornikiem.
Kolekcja
Nasiona zbiera się, gdy kapsułki mają brązowawy kolor. Łodygi są cięte lub wyrywane z ziemi; pakunki są składane i wieszane do wyschnięcia w zacienionym i przewiewnym miejscu. Gdy owoce są dobrze wysuszone, nasiona są ekstrahowane.
Przycinanie
Len nie powinien być przycinany, ale w celu pobudzenia nowego kwitnienia, w październiku odcina się tylko uschnięte łodygi kwiatowe, zawsze dobrze naostrzonymi i zdezynfekowanymi nożyczkami.
Przesadzanie
Przesadzanie odbywa się wiosną, kiedy korzenie wychodzą z otworów odprowadzających wodę. Doniczka powinna być tylko nieco szersza niż poprzednia, a ziemia nowa i świeża.
Pasożyty i choroby lnu
Jest to roślina wrażliwa na ataki mszyc, która rzuca się w oczy delikatnymi pąkami i kwiatami jeszcze w zarodku.
Wśród chorób grzybiczych obawia się mączniaka prawdziwego, rdzy i antraknozy. Rośliny lnu są uszkadzane przez pchły (Aphthona euphorbiae i Longitarsus parvulus), niektóre wciornastki, ćmy, a korzenie przez konkretnego nicienia, Heterodera radicicola.
Kuracje i zabiegi
Aby zapobiec atakom, należy traktować rośliny lniane specjalnymi produktami o szerokim spektrum działania. W przypadku inwazji pasożytniczych rośliny można opryskiwać naturalnymi związkami, takimi jak pestycydy z pokrzywy, czosnku lub złocienia.
Różnorodność Linum
Poza opisanymi już gatunkami, wśród najczęstszych pamiętamy:
- Linum grandiflorum uprawiana jako roślina kwitnąca;
- Linum usitatissimum, len pospolity, gatunek jednoroczny uprawiany do produkcji włókien tekstylnych i do produkcji nasion.
- linum alpejskie: gatunek ozdobny o wysokości około 20 cm, o płożącym pokroju, wytwarzający duże, błękitne kwiaty.
- Narbonense Linum: wiecznie zielona, wieloletnia odmiana o purpurowoczerwonych kwiatach.
- Linum campanulatum: produkuje żółte kwiaty w kształcie dzwonu, które kwitną latem.
Znaczenie i język kwiatów
W języku kwiatów i roślin Len jest symbolem słodyczy i światła.
Zastosowania
Gatunki Linum usitatissimum (len pospolity) jest uprawiany do produkcji nasion, oleju, włókien tekstylnych, a także jako roślina ozdobna.
Z nasion lnu produkuje się zarówno mąkę, jak i olej lniany, stosowany jako suplement diety, jako składnik produktów do wykańczania drewna oraz jako olej schnący i rozcieńczalnik w przemyśle farbiarskim.
W kuchnia nasiona lnu mogą być używane w mieszankach ciast, herbatników, chleba i focaccia, a nawet mleka, jogurtu, sałatek i makaronów.
W kosmetyce nasiona wykorzystywane są jako regenerujące i rewitalizujące łamliwe włosy oraz jako podstawowy składnik delikatnego mydła.
Zastosowanie w medycynie
Wszystkie części rośliny mają dobroczynne właściwości dzięki bogactwu śluzu, pektyn, nienasyconych kwasów tłuszczowych i białek.
Dobroczynne działanie tej niewielkiej rośliny w postaci naparów lub wywarów wykorzystuje się w leczeniu niektórych infekcji dróg oddechowych, przewodu pokarmowego oraz w zwalczaniu zaparć. Regularne spożywanie oleju lnianego chroni organizm przed chorobami układu krążenia i opóźnia starzenie się skóry.
Ponadto żelatynowe okłady otrzymywane z zagotowania nasion są przydatne do przyspieszania procesów gojenia ran i odleżyn.
Ciekawość
Włókno lniane było używane już ponad 6000 lat temu do produkcji włókien tekstylnych i do produkcji tkanin.
Malarze średniowiecza stosowali w kompozycji tempery gotowany olej lniany, uważając, że kolory są żywsze i łatwiejsze w użyciu.
W Egipcie do owijania mumii używano lnianych bandaży. Z drugiej strony starożytni Grecy używali tkaniny lnianej do robienia żagli swoich łodzi.
We Francji do dziś księża noszą komżę (białą szatę) z płótna.
Galeria zdjęć Lino
