Lakebia to jest egzotyczna roślina pnącze uprawiane jako ozdobne zarówno w doniczkach, jak iw całości ze względu na wspaniałe kwitnienie i produkcję owoców o smaku waniliowym.
Charakterystyka Akebia quinata
Lakebia quinata to pnąca roślina z rodziny Lardizabalaceae pochodzi z Azji, rozpowszechniony głównie w Japonii, Korei i Chinach. Od lat jest również szeroko stosowany w Europie i we Włoszech na terenach o łagodnym i zimnym klimacie.
Roślina o szybkim wzroście posiada mocny i głęboki system korzeniowy, który utrzymuje ją mocno na ziemi nawet przy silnym wietrze.
Część nadziemną tworzy cienka, zdrewniała, lekko sękowata łodyga o brązowym kolorze, która jest w stanie pokonać nawet 12-15 metrów wysokości.
TEN gałęzie młode natomiast są na wpół zdrewniałe, bezwłose i koloru brązowo-fioletowego i podobnie jak u Rincospermum, Wisteria i innych gatunków pnących trzymają się wszelkich podpór znajdujących się w ich pobliżu.
odchodzi są naprzemienne, długie, płetwiaste i złożone z pięciu podłużno-jajowatych ulotek, z pomarszczoną stroną, całym marginesem. Kolor liści jest ciemnozielony na górnej stronie i sinozielony na dolnej.
TEN kwiaty, które wyrastają między liśćmi w obwisłych gronach, są małe i wydzielają silny zapach wanilii; mają koronę utworzoną z trzech płatków w kształcie serca w kolorze czerwono-fioletowym lub fioletowo-brązowym z fioletowymi odcieniami. Kwiatostany bardzo ozdobne: składają się z 5-10 kwiatów 2 efektowne kwiaty żeńskie większe i głębszej barwy znajdujące się w górnej części kwiatostanu nad męskimi. Kwiaty obu płci tego samego grona, dojrzewające w różnym czasie, nie pozwalają na zapylanie na tej samej roślinie.
TEN owoce Akenia quinata to jagody jajowate o długości od 8 do 15 centymetrów, pokryte twardą i grubą fioletową skórką. Wewnątrz znajdują się liczne czarniawe nasiona owinięte w bardzo miękki i smaczny galaretowaty miąższ. Owoce są jadalne i generalnie dojrzewają pod koniec września.
Możesz być zainteresowany: Rośliny cieniujące do ogrodu
Rozkwit
Akebia quinata quinata kwitnie od końca zimy do wiosny przekazane. Kwiaty rozwijają się obficie, a wzrost jest bardzo szybki. Latem jednak pojawiają się owoce, które, jak już powiedzieliśmy, są bardzo małymi jagodami, które zawierają miękki miąższ i wiele nasion w środku. Jeśli akebia jest uprawiana w zacienionych miejscach, ma tendencję do spowalniania kwitnienia i rozwijania małej liczby kwiatostanów.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Uprawa Akebia quinata
Narażenie
Akebia quinata to roślina bujnie rosnąca w pełnym słońcu, półcieniu i cieniu. W regionach o zimnym klimacie, aby dawać kwiaty obficie i obfite owoce, musi być wystawiona na bezpośrednie działanie promieni słonecznych i osłonięta od wiatrów, natomiast w regionach o gorącym klimacie letnim powinna być umieszczana w miejscach półcienistych lub zacienionych . Dobrze zabezpieczony jest również bardzo odporny nawet w sztywnych temperaturach do -15-20 ° C poniżej zera.
Ziemia
Akebia to roślina rustykalna, która dostosowując się do zwykłej gleby ogrodowej, preferuje podłoże żyzne, głębokie i przepuszczalne. Optymalną pożywką do uprawy jest mieszanka torfu, ziemi dżdżownicowej i suchych liści.
Podlewanie
Wiosną roślina jest zadowolona z deszczów i powinna być podlewana tylko wtedy, gdy klimat jest szczególnie suchy. Następnie od kwietnia do października należy regularnie podlewać, zwłaszcza jeśli jest to młody okaz. W okresie jesienno-zimowym podlewanie można ograniczyć, gdy roślina wchodzi w stan spoczynku wegetatywnego.
Zapłodnienie
Wiosną w okresie marzec-kwiecień podawać co 15 dni nawóz kwitnącym roślinom bogatym w azot i potas. Dobre nawożenie umożliwia roślinie obfite i długotrwałe kwitnienie oraz smaczne owoce.
Akebia: uprawa w doniczkach
Ta piękna i bardzo pachnąca roślina ozdobna może być z łatwością uprawiane w doniczce dość szeroka i głęboka. W małym pojemniku akebia dusi się i spowalnia jej wzrost. Równomierne podlewanie powinno odbywać się częściej i dbać o to, aby gleba była wilgotna, ale nie mokra.
Przesadzanie akebii
Roślinę należy przesadzać co 2-3 lata, gdy korzenie nie mają już wolnego miejsca i wychodzą z otworów odprowadzających wodę. Nowa doniczka musi być szersza i głębsza niż poprzednia, aby z łatwością pomieścić system korzeniowy bez szkody dla jego wzrostu. Gleba odpowiednia do tej operacji musi składać się w 2/3 z żyznej gleby i 1/3 z torfu i piasku. Nawożenie należy wykonywać również regularnie w okresie wiosenno-letnim, co 20-30 dni w wodzie do podlewania rozcieńczając specyficzny nawóz dla roślin kwitnących.
Mnożenie Akebia
W naturze roślina rozmnaża się przez nasiona i wegetatywnie jest łatwo rozmnażana przez sadzonki. lub przez odgałęzienie.
Mnożenie przez ziarno
Siew odbywa się wiosną bezpośrednio w otwartym terenie lub w rozsadnikach. Kiedy sadzonki są wystarczająco mocne, aby można je było manipulować, umieszcza się je w doniczkach i hoduje przez co najmniej rok.
Rozmnażanie przez sadzonki
Jest to najczęściej stosowana metoda, zwłaszcza jeśli chcesz uzyskać okazy identyczne z oryginalną rośliną. Pod koniec wiosny z gałęzi i części gałęzi nośnej pobiera się sadzonki półzdrewniałe, a latem sadzonki zdrewniałe. Sadzonki są ukorzenione w mieszaninie torfu i piasku w równych częściach, stale wilgotne, aż do pojawienia się nowych liści. Po ukorzenieniu nowe sadzonki muszą być przeniesione do pojedynczych doniczek i trzymane w osłoniętym miejscu do czasu, gdy zostaną zasadzone w ich stałym miejscu zamieszkania, wiosną lub jesienią.
Propagacja przez odgałęzienie
Odgałęzienie wykonuje się jesienią zakopując dłuższe i bardziej elastyczne gałęzie. Część do zakopania musi być wygrawerowana w dolnej części, przykryta ziemią i przytwierdzona do podłoża za pomocą haka w kształcie litery U. Ukorzenienie trwa co najmniej rok, a po ułożeniu gałązek należy je oderwać od rośliny matecznej i posadzić bezpośrednio.
Sadzenie lub sadzenie
Rośliny akebii sadzi się wiosną w regionach północnych i jesienią w środkowo-południowych. Otwory muszą być dwa razy szersze i głębsze niż chleb ziemi otaczający system korzeniowy. Na dnie dołków uwarstwiona jest niewielka ilość piasku, aby ułatwić odprowadzanie wody deszczowej i podlewanie.
Przycinanie
Akebia rośnie szybko, aż stanie się prawie chwastem, dlatego aby ograniczyć jej nadmierny rozwój należy ją często przycinać: zbyt długie gałęzie, te dobrze rosnące, skraca się.
Generalnie wykonuje się dwa przycinanie: jedno w celu przerzedzania w okresie zimowym i drugie w celu odmłodzenia zaraz po kwitnieniu, aby umożliwić wypuszczenie nowych pędów podstawnych, jeśli roślina była sadzona przez wiele lat.
Pasożyty i choroby Akebia
Akebia to roślina rustykalna, która ma szczególną odporność na zaatakowane pasożyty, w rzeczywistości tylko sporadycznie jest narażona na inwazję mszyc i łusek. Z drugiej strony, wśród chorób grzybowych lub kryptogamicznych, patologia, która bez interwencji w odpowiednim czasie powoduje poważne uszkodzenia całej rośliny i która zwykle występuje, gdy gleba nie jest dobrze osuszona, jest bardzo wrażliwa na gnicie korzeni. Podobnie jak Rincospermum i inne rośliny pnące, jest podatna na chlorozę, chorobę objawiającą się przebarwieniami liści.
Kuracje i zabiegi
Rośliny akebii uprawiane na dworze bezpośrednio w domu należy chronić u podstawy przed zimnem i mrozem ściółką ze słomy lub suchymi liśćmi; te wyhodowane w doniczkach należy przenieść w osłonięte, ale jasne miejsca.
W przypadku chlorozy roślinę należy spryskać środkiem antychlorotycznym. Szkodniki należy zwalczać tylko wtedy, gdy są obecne przy użyciu odpowiednich środków owadobójczych lub opryskując roślinę pestycydem czosnkowym lub złocistym.
Odmiany i gatunki Akebia
Istnieje kilka gatunków i wszystkie bardzo dekoracyjne i pachnące, które różnią się od siebie kolorem, szczególnie kolorem kwiatów i wielkością. Oprócz Akebia quinata pamiętamy Akebia trifoliata i Akebia quinata alba.
Akebia trifoliata
Jest pnączem z rodziny Lardizabalaceae, znanym również jako Akebia lobata, który za około 5-10 lat osiąga 7 metrów długości i 8 metrów szerokości. około 7-8 metrów wysokości, która rozszerza się na szerokość od 4 do 8 metrów. Jest to gatunek o jajowato-eliptycznych liściach liściastych, purpurowych kwiatach i łatwy w uprawie we wszystkich typach ogrodów (przydomowych, skalistych, przybrzeżnych) oraz w doniczkach. W okresie październik-listopad produkuje ciemnopurpurowe owoce. Nie ma szczególnych potrzeb w zakresie gleby i ekspozycji i wymaga niewielkiej opieki.
Akebia quinata odmiana Alba
Silna, wiecznie zielona odmiana pnąca o jasnozielonych liściach. Wiosną wytwarza obwisłe grona złożone z białych i pachnących wanilią kwiatów, a następnie jadalnych fioletowych owoców, które dojrzewają we wrześniu. Jest bardzo rustykalna i nadaje się do uprawy w cieniu zarówno w doniczkach, jak i na glebach świeżych i przepuszczalnych.
Akebia pentafila
Jedna z roślin cieniujących nadająca się do uprawy we wszystkich typach ogrodów uzyskana ze skrzyżowania Akebia quinata i Akebia tripholiata. Ma bardzo ozdobne liście, a późną wiosną tworzy kaskady delikatnie pachnących fioletowych kwiatów, zebranych w obwisłe kwiatostany i owoce z kremowym, waniliowym miąższem zamkniętym w fioletowym strąku.
Zastosowania
W regionach włoskich akebia quinata jest szeroko stosowana do celów zdobniczych w prywatnych ogrodach do przykrywania prywatnych pergoli, na balkonach, tarasach, a także do ozdabiania portali domów oraz do pokrywania balustrad ogrodzeniowych lub ścian.
W krajach pochodzenia roślina uprawiana jest również na żywność dla jej owoców. Smakowity miąższ, taki jak z melona i owoców Passiflora edulis (znanej jako marakuja lub Maracujà), służy do przygotowania doskonałej galaretki. Z suszonych liści natomiast przygotowuje się herbaty ziołowe i herbatki. Ponadto z dłuższych i bardziej elastycznych gałęzi wykonuje się bardzo wytrzymałe i ozdobne kosze i koszyczki.
Akebia w języku kwiatów i roślin
W Japonii roślina Akebia ma różne znaczenia, w rzeczywistości symbolizuje gościnność, wierność i przyjaźń.
Ciekawość
Roślina Akebia została wprowadzona do Europy dopiero w połowie XIX wieku.
Galeria zdjęć egzotycznych roślin
