✅ Uprawa selera

seler, Apium graveolens, to dwuletnia roślina zielna z rodziny Umbrelliferae le uprawiane do celów spożywczych we wszystkich ogrodach, a nawet w doniczkach.

Ogólna charakterystyka selera

seler jest jadalną, dwuletnią rośliną zielną, której ciało tworzą skórzaste żebra koloru zielonego, białego lub żółtego, w zależności od odmiany.

odchodzi są ząbkowane, kwiaty są kwiatostany baldaszkowate które kwitną w czerwcu i lipcu.

Kwiaty są kremowobiałymi kwiatostanami baldaszkowatymi podobnymi do natki pietruszki.

TEN owoce są to diacheny zawierające bardzo małe posiew.

Uprawa selera

Narażenie

Seler, zwłaszcza Zieleń Perpignan, uprawiana w gruncie lub w doniczkach, preferuje klimat umiarkowany, ciepły i wilgotny. Boi się suszy i mrozu.

Ziemia

Dobrze rośnie na glebie świeżej, średniej teksturze bogatej w materię organiczną, głębokiej i o neutralnym pH.

Podlewanie

Potrzebuje regularnego nawadniania przez cały cykl życia, zwłaszcza po przesadzeniu, aby uniknąć stagnacji wody.

Nawozy

Preferuje nawożenie obornikiem, wzbogacone kompleksem fosfo-potasowym, zakopanym na około 40 cm głębokości.

Może Cię zainteresować: Rośliny niebezpieczne dla dzieci

Mnożenie selera

Mnożenie następuje przez nasiona.
Siew w rozsadnik musi być przeprowadzony od stycznia do lipca.

Tam nadawanie, pełny Ogród warzywny, w marcu - kwietniu.

Przeszczep selera

Przeszczep należy wykonać, gdy sadzonki wypuszczą pierwsze 5 liści.

Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy

Sadzonki pobrane wraz z całym chlebem ziemnym otaczającym korzenie są zakopywane aż do kołnierza w odległości około 35 cm między rzędami i 20 cm w rzędach.

Wybielanie selera

Jest to technika używana do wybielania wybrzeży. Odbywa się to poprzez ubijanie gleby wokół obroży, blokując w ten sposób fotosyntezę, a tym samym produkcję chlorofilu.

Zbiór selera

Kiedy roślina jest w pełni rozwinięta, a wybrzeża osiągną wystarczający stopień bielenia.
Po zbiorze usuwa się korzeń oraz twarde i włókniste osłonki zewnętrzne.

Szkodniki, choroby i zabiegi na seler

Seler jest atakowany przez myszy, ślimaki i ślimaki, a także przez chrząszcz, od grillotalpy, od Moskwa z seler i od Depresyjny.

Wśród chorób kryptogamicznych seler on szczególnie boi się septoria lub suszenie liści co niszczy liście i całą uprawę brązowawymi plamami.

Zabiegi na bazie produktów zawierających miedź do suszenia liści; w walce z muchami, Depressarią i chrząszczem skuteczne są zabiegi produktami na ich bazie Dimetoat.