LArystolochia jest łatwą w uprawie rośliną pnącą nadającą się do ozdabiania pergoli, krat, krat i ścian.
Charakterystyka Arystolochia
Gatunek Arystolochia rodziny Aristolochiaceae rozpowszechniona we wszystkich tropikalnych i umiarkowanych regionach Ziemi, obejmuje różne gatunki wieloletnich lub liściastych roślin zielnych o poroście krzewów.
pomiędzy różnorodność najbardziej uprawiane i rozpowszechnione, jakie pamiętamyAristolochia clematitis, L'Aristolochia sempervivens iAristolochia macrophylla.
Roślina charakteryzuje się bardzo szybkim wzrostem iw zależności od gatunku może osiągać 6 metrów wysokości i rozwijać się na szerokość, tworząc grube krzewy 30-40 cm.
Tam korzeń jest kłączowy i rozłogowy.
trzon jest gładki i wyprostowany lub lekko skręcony.
odchodzi są naprzemienne i sznurowane, z wyraźnymi żebrami, głównie w kształcie serca (podobne do powoju lub Ipomei).
odchodzi mają około 30 cm szerokości, mają intensywnie zielony kolor z niebieskawymi refleksami.
TEN kwiaty, duże i bardzo dekoracyjne, mają kształt żółto-zielonej fajki na zewnątrz i ciemnoczerwony wewnątrz.
TEN kwiaty Arystolochii, u większości gatunków wydzielają intensywny zapach i, podobnie jak Nepenthes, działają jak prawdziwe pułapki na owady zapylające, umożliwiając im wejście, ale blokując ich wyjście ze względu na liczne wewnętrzne włosy, które działają jak bariera.
Dopiero po zapłodnieniu i więdnięciu kwiatu uwięzione owady pokryte pyłkiem będą mogły wyjść i zapylać kolejną roślinę.
owoc to pękająca kapsułka z wieloma with posiew bielmo (ze szczególnie zredukowanym zarodkiem).
Mogą Cię zainteresować: Słoneczne rośliny balkonowe: te odporne na bardzo upalne lato
Rozkwit
Aristolochia kwitnie w okresie wiosenno-letnim.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Uprawa Aristolochii
Narażenie
Chociaż zwolniona, dość rustykalna roślina preferuje jasne miejsca, dobrze wentylowane, ale osłonięte od wiatrów. Na obszarach przybrzeżnych można ją również uprawiać w półcieniu, aby uniknąć oparzeń liści przez bezpośrednie działanie promieni słonecznych w najgorętszych godzinach. Uwielbia łagodny klimat i nie toleruje niskich temperatur.
Ziemia
Choć dobrze rośnie na każdym typie gleby, preferuje miękkie, luźne, bogate w substancje organiczne, a przede wszystkim dobrze przepuszczalne.
Podlewanie
Jest to roślina, którą należy regularnie podlewać od początku wegetacji do późnego lata ze średnią częstotliwością co najmniej 2 razy w tygodniu w okresach dużych upałów. Zimą podlewanie należy ograniczyć do minimum.
Zapłodnienie
od wiosny do końca lata, co 15 dni podawać płynny nawóz bogaty w Azot (N), Fosfor (P) i Potas (K), rozcieńczony w wodzie do podlewania (zmniejszyć o połowę dawkę w porównaniu do podanej w opakowania nawozu).
Mnożenie Aristolochia
Tam roślina może być rozmnażany przez sadzonki w lipcu. Przy dobrze naostrzonych i zdezynfekowanych nożycach pobiera się sadzonki o długości około 10 cm, przecinając je ukośnie bezpośrednio pod węzłem. Pozostaje tylko kilka liści wierzchołkowych, podczas gdy te znajdujące się niżej są eliminowane. Sadzonki ukorzenia się w mieszaninie torfu i piasku w równych częściach.
Doniczkę z sadzonkami należy ustawić w miejscu o stałej temperaturze około 18°C, utrzymując lekko wilgotną glebę.
Po ukorzenieniu (pojawienie się nowych pędów) nowe rośliny o wysokości ok. 5 cm przesadza się do pojedynczych doniczek i hoduje w chłodnym miejscu osłoniętym od bezpośredniego światła słonecznego.
Przeszczep Aristolochii
Przeszczep na stałe przeprowadza się, gdy rośliny są dostatecznie rozwinięte, odporne na światło słoneczne i można je traktować jak rośliny dorosłe.
Przycinanie Aristolochii
Aby stymulować emisję nowych pędów bocznych, w lutym dłuższe gałęzie przycina się na około jedną trzecią ich długości, a przy pełnej wigoru rośliny lekko czubuje się końcówki wegetatywne.
Pasożyty i choroby Arystolochii
Obawia się zgnilizny korzeni spowodowanej stagnacją wody, a wśród chorób grzybowych cierpi na mączniaka prawdziwego lub białą chorobę tylko w zbyt wilgotnym klimacie.
Kuracje i zabiegi
W celach profilaktycznych traktować rośliny określonymi produktami; unikać stagnacji wody, aby zapobiec gniciu korzeni; zimą chroń stopę rośliny przed zimnem i mrozem, robiąc lekką ściółkę ze słomy lub suchych liści.
Zastosowania Aristolochia
Większość gatunków Aristolochia jest wykorzystywana do celów zdobniczych do pokrywania ścian, pergoli lub ganków. W czasach starożytnych i do dziś części rośliny Aristolochia są używane w chińskiej medycynie ludowej do promowania porodu, zapobiegania infekcjom.
Łodygi Aristolochia manshuriensis są stosowane jako środki przeciwzapalne, moczopędne i galaktogeny, natomiast Contorta i Debilis do leczenia bólu żołądka i przeciw obrzękom. Owoce obu gatunków trafiają również na infekcje górnych dróg oddechowych i hemoroidy.
Korzenie Debilis są używane do zwalczania bólu brzucha, bólów głowy, infekcji skóry oraz do łagodzenia swędzenia i pieczenia po ukąszeniach owadów, podczas gdy korzenie Aristolochia clematis są używane jako środek ściągający, emmenagogue oraz jako szałwia i arnika jako środek wspomagający gojenie się ran.
Czy Aristolochia jest trująca?
Pomimo różnych zastosowań w tradycyjnej medycynie chińskiej, Aristolochia jest toksyczna i trująca przez połknięcie, dlatego stosowanie w fitoterapii jest zabronione, ponieważ jego aktywne składniki, w tym kwas arystolochowy, żywica, alkaloidy, pigmenty, garbniki i olejki eteryczne, które mogą powodować drażliwość, niewydolność żylną, ból jelit, ciężką chorobę nerek i raka.
Niebezpieczeństwo tej rośliny dla zdrowia odkryto w latach dziewięćdziesiątych.
Odmiany i gatunki Aristolochia
Istnieje kilka gatunków tej szczególnej rośliny wieloletniej i prawie wszystkie są uprawiane do celów ozdobnych, zwłaszcza w regionach środkowo-południowych i na wyspach południowych Włoch.
Aristolochia Gigantea
Jest to tropikalne pnącze zielne pochodzące z Brazylii, Kolumbii i Panamy. Jest to wiecznie zielone liście o odwrotnie jajowatych, prawie sercowatych liściach jak hypomea i bardzo dużych, zwisających kwiatach, bardzo pachnące bez płatków, które w pąku mają kształt nerki lub kremowej lub ciemnoczerwonej fasoli. Kwitnie obficie od wiosny do lata. Po całkowitym otwarciu kwiaty są ciemnoczerwone z białymi plamkami. Uprawia się ją na zewnątrz tylko na południowych wybrzeżach, ponieważ nie znosi zimna.
Aristolochia elegans lub Aristolochia littoralis
Znany również jako Aristolochia littoralis, jest wiecznie zielonym pnączem pochodzącym z tropikalnych obszarów Brazylii. W pełnym rozwoju wegetatywnym może osiągnąć nawet 20 metrów wysokości. Łodygi przypominające winogrona pokryte są liśćmi w kształcie serca. Latem wytwarza duże, ozdobne i pachnące kwiaty rurkowate. Również ten gatunek powinien być uprawiany w jasnym i przewiewnym miejscu oraz chroniony przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych w najgorętszych godzinach dnia. Wymaga regularnego podlewania w okresach długotrwałej suszy oraz latem. Idealna gleba musi być bogata w substancje organiczne i dobrze osuszona.
Aristolochia Fangchi
Jest to wieloletnia roślina zielna pochodząca z Chin, gdzie rośnie w stanie rustykalnym i rośnie w dolinach i wzdłuż strumieni. Długie winorośle, które z łatwością mogą przekroczyć 5 metrów wysokości, pokryte są podłużnymi liśćmi. Późną wiosną, od maja do czerwca, wytwarza fioletowe kwiaty, które owocują w kształcie kulistej torebki.
Aristolochia Clematitis
Jest to roślina zielna pochodząca z Azji Mniejszej, Kaukazu i Morza Śródziemnego, występuje samorzutnie wzdłuż rowów, brzegów rzek, na nieuprawianych gruntach lub jako chwast na polach i winnicach do 1000 m n.p.m. Jest to wieloletnie zioło o wysokości 40-90 cm, o pełzającym kłączu rozłogi, o sztywnych pędach i skośnych, dużych, ogoniastych liściach, sercowatym u podstawy, kwiatach szypułkowych, żółto-brzusznotubuloza.
Ciekawość
Roślina Aristolochia została po raz pierwszy sklasyfikowana przez Charlesa Linneusza (Carl von Linné), ojca współczesnej taksonomii zwierząt i roślin. Niektóre gatunki są chronione, ponieważ są zagrożone wyginięciem. Aristolochia gigantea w krajach anglosaskich jest znana jako Olbrzymi Pelikan Flower lub też jako Oreja de Elefante.
Galeria zdjęć Aristolochia
