Uprawa abelii

LAbelia to jest krzewiasta roślina uprawiane do celów zdobniczych w doniczkach i ogrodach jako żywopłoty oddzielające lub kolorowe plamy.

Cechy Abelia grandiflora

LAbelia, którego imię pochodzi od lekarza Clarke Abel jej odkrywcą jest półzimozielona roślina należąca do rodziny Caprifoliaceae pgorąco z Japonii, Chin i Ameryki Łacińskiej.

Roślina o wysokości średnio około 1,5 metra rozwija się tworząc zwarty krzew o zaokrąglonej koronie.

łodygi długie i czerwonawe pokryte licznymi odchodzi owalna, szpiczasta, błyszcząca, jasnozielona skóra z fioletowymi refleksami. Jesienią liście nabierają charakterystycznego brązowo-różowego koloru.

TEN kwiaty biało - różowe, o rurkowatym kształcie i przyjemnie pachnących płatkach, kwitną obficie na bocznych gałązkach do późnej jesieni.

Na końcu rozkwit roślina produkuje małe owoce, zdrewniałe niełupki, zawierające tylko jedno nasiono.

Rozkwit

Roślina Abelia kwitnie od czerwca do późnej jesieni. W regionach charakteryzujących się łagodnym klimatem zimowym roślina czasami przedłuża kwitnienie do grudnia.

Uprawa Abelii

Narażenie

Jest to roślina, która uwielbia miejsca słoneczne lub półcieniste i osłonięte od wiatrów. Nie boi się zimna, ale w zimnych porach roku dobrze jest zrobić bazalną ściółkę z liści zmieszanych z torfem, aby chronić system korzeniowy przed mrozem.

Może Cię zainteresować: Rośliny niebezpieczne dla dzieci

Ziemia

Dobrze rośnie na wszystkich typach przepuszczalnych i bardzo żyznych gleb, ale optymalnym podłożem gwarantującym obfitsze i dłuższe kwitnienie jest mieszanka zwykłej gleby, materiału organicznego i gruboziarnistego piasku.

Podlewanie

Młode rośliny Abelii oraz te uprawiane w doniczkach wymagają regularnego podlewania. Dorosłe rośliny, które są sadzone od dłuższego czasu, nawet jeśli są w stanie wytrzymać nawet kilkudniowe susze, nadal należy podlewać przynajmniej raz w tygodniu w okresie od marca do października. Podlewanie należy zawiesić na zimę, jeśli rośliny znajdują się w ziemi i przerzedzić do minimum dla roślin doniczkowych.

Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy


Zapłodnienie

Aby uzyskać silne i mocne rośliny oraz obfite kwitnienie, od początku maja co 20 dni nawozić abele nawozem bogatym w azot i potas, rozcieńczonym w wodzie do podlewania w dawkach podanych na opakowaniu producenta. Pod koniec zimy podawać na ziemię wokół kołnierza roślin nawóz granulowany o powolnym działaniu, bogaty w materię organiczną.

Abelia: uprawa w doniczkach

Abelia jest rośliną ozdobną nadającą się również do ozdabiania tarasów lub balkonów, dlatego może być uprawiana również w doniczkach lub prostokątnych donicach.

Doniczka musi być wystarczająco szeroka i głęboka, aby umożliwić harmonijny rozwój zarówno systemu korzeniowego, jak i korony. Odpowiednia doniczka musi mieć średnicę 40 cm i głębokość nie mniejszą niż 50 cm. Gleba, nawet ogrodowa, musi być wymieszana z częścią torfu i częścią piasku. Abelię uprawianą w doniczkach należy umieścić w miejscu nasłonecznionym, ale osłoniętym od wiatrów i częściej podlewać. Na terenach o surowym klimacie zimowym powinna być osłonięta od zimna, ale zawsze w jasnym miejscu.Abela uprawiana w doniczkach powinna być również przycinana w momencie ponownego wegetacji; nieuporządkowane gałęzie są skracane, a suche odcinane.

Przesadzanie

Przeprowadza się ją wiosną tuż przed wegetatywnym wznowieniem rośliny, gdy jest to konieczne, korzenie wychodzą z otworów drenażowych wody z podlewania. Aby ułatwić odprowadzanie wody, jest ona rozwarstwiana na odgłos gruboziarnistego żwiru i następuje dodanie nowej gleby wzbogaconej w zbilansowany nawóz organiczny w niezbędne dla działalności rośliny makro i mikroelementy.

Mnożenie Abelia

Abelia rozmnaża się przez nasiona, cięcie i odgałęzienie.

Tam siew odbywa się na wiosnę przy użyciu specyficznej gleby, miękkiej i bogatej w substancję organiczną.

Mnożenie przez sadzonki

sadzonki Abelia, zwłaszcza odmiany grandiflora, przeprowadza się w czerwcu, zbierając z rośliny matecznej gałązki o długości 8-10 cm. Aby stymulować zakorzenienie korzeni, nacięcia muszą być traktowane hormonem ukorzeniającym.
Sadzonki w liczbie 3-4 są następnie ukorzeniane w doniczkach wypełnionych ziemią złożoną z torfu i piasku, w równych częściach, zawsze wilgotną. Doniczki należy przechowywać w miejscach osłoniętych o temperaturze 16-18°. Po ukorzenieniu nowe rośliny są hodowane w pojedynczych doniczkach przez co najmniej 1 rok przed sadzeniem na stałe.


Propagacja przez odgałęzienie

Mnożenie przez odgałęzienie odbywa się to poprzez zginanie i szynowanie najdłuższych i najbardziej elastycznych gałęzi w kierunku ziemi. Gdy w miejscu kontaktu z ziemią pojawią się dobrze rozwinięte korzenie, można oddzielić nową roślinę od rośliny matecznej. Rośliny Abelia należy sadzić jesienią po 2 latach uprawy w doniczkach.

Sadzenie lub sadzenie Abelia

Sadzenie sadzonek Abelii odbywa się wiosną, w otworach tak szerokich i głębokich, jak dwa razy większe od glinianego chleba otaczającego korzenie. Roślina nadaje się na małe żywopłoty lub oddzielne kolorowe plamy w ogrodzie. Jeśli chcesz stworzyć żywopłot, oblicz odległość od 50 do 100 cm między jedną rośliną a drugą w zależności od ostatecznego rozmiaru konkretnej odmiany. Przed zagnieżdżeniem dojrzały obornik należy wprowadzić do gleby na głębokość ok. 30 cm.

Parowanie

Rośliny Abelia można łączyć w mieszane żywopłoty z Nandina domestica, Spirea, Osmanthus oraz Pittosforo i Corniolo.

Przycinanie Abelii

Nawet jeśli nie jest to konieczne, wykonuje się przycinanie, aby wyeliminować suche lub uszkodzone gałęzie i nadać krzewowi kształt. Po kwitnieniu skraca się zbyt długie i nieuporządkowane gałęzie z poprzedniego roku. Jeśli z biegiem lat rośliny Abelia staną się zbyt zdrewniałe, można przeprowadzić jeszcze bardziej drastyczne przycinanie.

Pasożyty i choroby Abelia

Abelia obawia się ataku mszyc, a wśród chorób grzybowych cierpi na białą chorobę, zwłaszcza jeśli jest uprawiana w regionach o bardzo wilgotnym klimacie lub obfitych opadów deszczu.

Kuracje i zabiegi

Porażone rośliny Abelii można również potraktować pestycydami ze złocienia, pokrzywy lub czosnku, które bardzo łatwo przygotować nawet w domu. Mimo, że różne gatunki są odporne na intensywne zimno, nadal należy je osłonić u podstawy lekką ściółką ze słomy oraz gatunki hodowane w doniczkach z warstwą kory na glebie.

Odmiany i gatunki Abelia

Wśród wielu odmian abelii wymieniamy kilka gatunków różniących się wielkością i kolorem kwiatów.

Abelia floribunda

Wiecznie zielony krzew pochodzący z Meksyku, który uwielbia ciepło. Daje 2-3 metry wysokości, silnie wysklepione pędy o brązowej barwie, pokryte jajowato - zaokrąglonymi liśćmi o ciemnej i jasnozielonej barwie. W okresie kwitnienia na wierzchołkach pędów pojawiają się liczne kiście kwiatów, długie i obwisłe, z koronami od jasnoróżowego do wiśniowoczerwonego, podobnie jak u Russelii. Należy go chronić przed zimnem, ponieważ nie znosi zbyt mroźnych zimowych temperatur.

Abelia x grandiflora Edward Goucher

Jest to krzew zimozielony, o szerokim pokroju, czerwono-brązowym kolorze lubi normalną glebę, preferuje ekspozycję słońce kwiat różowy należy do rodziny Caprifoliacea a okres kwitnienia to lipiec-wrzesień maksymalna wysokość 100 cm - 120 cm aby uzyskać dobry wynik musi być posadzony z gęstością 1 rośliny na m2.

Abelia X grandiflora 'Konfetti'

Jest to niewielka odmiana krzewu, która rośnie bardzo wolno i generalnie nie przekracza 80 cm wysokości. Gałązki pokryte są różnobarwnymi kremowobiałymi liśćmi. Liście długości 2-3 cm są spiczaste, błyszczące, z białymi brzegami i zielonym środkiem, nawet półzimozielone. w regionach o klimacie umiarkowanym utrzymują się nawet zimą. Od lipca do końca października wytwarza białe lub białe kwiaty rurkowate z bladoróżowymi pasemkami. Powinna być uprawiana w pełnym słońcu, na normalnej, ale dobrze przepuszczalnej glebie. Jest to krzew odporny na ok. -20°C nawet bez ochrony.

Abelia triflora

Duży krzew o pięknej korze i dużych ciemnozielonych liściach. Latem wytwarza dużą ilość małych, niezwykle pachnących białych kwiatów. Jest to bardzo rustykalny gatunek pochodzący z Himalajów, charakteryzujący się wczesnym kwitnieniem na przełomie kwietnia - maja. Posiada dużą moc dekoracyjną.

Abelia chinensis

Jest to średniej wielkości krzew liściasty o rozszerzonym kształcie, krzaczasta, energiczna bylina, która może osiągnąć 2 metry wysokości.
Wytwarza liście w kolorze czerwonawym. Kwiaty są białe z różowym odcieniem i lekko pachnące. Odmiana „China rose” jest bardzo piękna, z bardziej różowymi, trwałymi i niezwykle pachnącymi koronami.

Zastosowania

Rośliny Abelia są wykorzystywane w ogrodnictwie do wykonywania żywopłotów ogrodzeniowych, oddzielnych plam koloru w ogrodzie, w mieszanych obramowaniach lub jako tło do ogrodów skalnych, ściany wychodzące na południe. W doniczkach hoduje się karłowate odmiany do upiększania balkonów i tarasów.

Abelia w języku kwiatów

Abelia w żargonie kwiatów symbolizuje szczęście i dobre życzenia. Ma też podwójne znaczenie: wyraz zaufania we własne siły i skupienia w trudnych chwilach.

Ciekawość

Abelia to roślina uprawiana przez Chińczyków od czasów starożytnych jako roślina do celów rytualnych. Według starożytnych wierzeń roślina ta ma moc ochrony domu, jego mieszkańców, w tym zwierząt domowych.

Abelia została odkryta około 1800 roku przez Clarke'a Abla, wybitnego brytyjskiego chirurga i przyrodnika
członek Towarzystwa Królewskiego, a także Towarzystwa Geologicznego …

Galeria zdjęć Abelia

Będziesz pomóc w rozwoju serwisu, dzieląc stronę ze swoimi znajomymi

wave wave wave wave wave