Tam Nandina domowa jest to wieloletnia i wiecznie zielona roślina krzewiasta uprawiana w doniczkach i w gruncie ze względu na piękno gron czerwonych jagód, które pokrywają ją od jesieni do późnej zimy.
Ogólna charakterystyka Nandina domestica
Tam Nandina domowa, krzaczasta roślina pochodząca z Azji. Roślina należąca do rodziny Berberidaceae, znany również jako Święty bambus, ma pokrój krzaczasty lub krzewiasty.
TEN popierdolić sięte wyprostowane i rozgałęzione są nagie u podstawy i bogate w liście w górnej części.
odchodzi są pierzaste, owalne, lancetowate, z całymi brzegami i zakończone spiczastym wierzchołkiem. W miesiącach zimowych jasnozielona strona liścia zmienia się w brązowo-czerwoną.
TEN kwiaty, małe i niepozorne, zebrane w kremowobiałe, kolczaste kwiatostany, noszone na wierzchołkowych końcach gałązek.
Owoce to zaokrąglone jagody, które przy niedojrzałości zmieniają kolor z zielonego na jaskrawoczerwone jesienią. Jagody są głodne ptaków.
jagody lub owoce zawierać nasionko ciemne i utrzymują się na roślinie przez cały okres zimowy.
Rozkwit
Nandina kwitnie wiosną, a kwitnienie często trwa do późnego lata.
Uprawa Nandina domestica
Narażenie
Nandina domestica nie wymaga szczególnych wymagań środowiskowych, toleruje niskie temperatury, pełne słońce i półcieniste ekspozycje. Jest bardzo odporny na najróżniejsze warunki atmosferyczne, ponieważ dobrze znosi mrozy i mrozy. Jednak w przypadku szczególnie ostrych zim roślinę należy chronić, przykrywając część gleby przy korzeniach suchymi liśćmi lub innym materiałem do ściółkowania.
Latem z łatwością znosi nawet długotrwałe okresy suszy, zwłaszcza jeśli przebywa w domu przez kilka lat.
Ziemia
Jest to roślina wiecznie zielona, która przystosowując się do każdej gleby preferuje gleby miękkie i przepuszczalne okresowo wzbogacane nawozami organicznymi.W glebach zbyt zwartych i ze stojącą wodą łatwo ulega gniciu korzeni.
Może Cię zainteresować: Sałatka z buraków
Podlewanie
Dorosłe osobniki Nandina domestica są zadowolone z wody deszczowej i powinny być podlewane sporadycznie tylko w okresach silnej suszy. Z kolei młode rośliny lub rośliny sadzone na krótki czas są bardziej wymagające wody i w okresach suszy wymagają regularnego podlewania, które należy przeprowadzać tylko wtedy, gdy gleba jest całkowicie sucha.
Zapłodnienie
okresowo nawozić roślinę granulowanym nawozem organicznym o powolnym działaniu, bogatym w makro i mikroelementy. Nie ma szczególnych potrzeb nawozowych, ale korzysta z zimowej ściółki z obornikiem lub dobrze dojrzałym kompostem. W miesiącach letnich nawozić raz w miesiącu płynnym nawozem do roślin kwitnących, ściśle przestrzegając dawek wskazanych w opakowaniu.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Nandina domestica: uprawa w doniczkach
Różne gatunki Nandina domestica, z wyjątkiem tych o znacznych rozmiarach, można również z łatwością uprawiać w doniczkach na balkonach i tarasach, o ile doniczka ma wymiary odpowiednie do rozwoju systemu korzeniowego i części nabłonkowej lub korony. Idealny pojemnik powinien mieć co najmniej 40 cm szerokości i 50 cm głębokości. Ponieważ obawia się zastoju wody, zaleca się sadzenie go w doniczce, aby wybrać podłoże sprzyjające odprowadzaniu wody: wymieszać trzy części ziemi uniwersalnej i jedną torfu.
Przesadzanie
Nandina domestica jest przesadzana wiosną, kiedy korzenie rośliny zajmują całą dostępną przestrzeń i wychodzą z otworów drenażowych doniczki. Nowy pojemnik musi być szerszy i głębszy niż poprzedni, należy użyć świeżej i żyznej gleby zmieszanej z piaskiem. Na dnie doniczki należy ułożyć kawałki ceramiki, aby ziemia nie zatykała otworów odprowadzających wodę. Nandinę należy zakopać do 3-6 cm od krawędzi doniczki i zaraz potem podlać, aby ułatwić zakorzenienie się w nowym domu.
Mnożenie Nandina domestica
Roślina rozmnaża się przez nasiona, przez podział odrostów podstawowych i przez zdrewniałe cięcie.
Mnożenie przez ziarno
Siew odbywa się wiosną z nasion siewnych i wykorzystuje się nasiona zebrane jesienią. Technika ta jest rzadko stosowana, ponieważ nasiona nie zawsze są płodne, a rośliny mają inne cechy niż oryginalna ze względu na zmienność genetyczną.
Rozmnażanie przez sadzonki
Nandina domestica może być rozmnażana wegetatywnie lub agamicznie za pomocą sadzonki półzdrewniałe zebrane wiosną lub latem lub zdrewniałe sadzonki zebrane wczesną jesienią.
Za pomocą dobrze naostrzonych i zdezynfekowanych nożyc pobiera się czubki gałązek, usuwając większość liści i skracając wierzchołki, następnie sadzonki zakopujemy w wilgotnej i świeżej glebie, trzymamy w zacienionym miejscu i często podlewamy.
Rozmnażanie podstawowych odrostów
Odrosty rosnące u podnóża rośliny są usuwane. Każdą przyssawkę należy wziąć z co najmniej kilkoma dobrze rozwiniętymi korzeniami i sadzić jednocześnie w luźnej, ale dobrze przepuszczalnej glebie, aż pojawią się nowe pędy.
Sadzenie lub sadzenie
Rośliny nandiny należy zakopać w dobrze przygotowanej glebie do wysokości kołnierza i po zagęszczeniu gleby dookoła obficie podlewać, a następnie pielęgnować z zachowaniem odpowiedniej pielęgnacji dla już wyrosłych okazów.
Parowanie
Rośliny Nandina domestica uprawiane w pełnym słońcu doskonale łączą się z odmianami Kniphofia o czerwonych, pomarańczowych lub żółtych kwiatach, natomiast te uprawiane w półcieniu można otoczyć roślinami Hosta plantaginea lub Hemerocallis.
Przycinanie Nandiny
Stare i nagie pędy przycina się u podstawy gleby, aby zachęcić do wypuszczania nowych pędów. Suche są cięte czysto.
Pasożyty i choroby Nandina domestica
Nandina domestica obawia się ataków mszyc i roztoczy. Wśród chorób grzyby cierpią na zgniliznę korzeni spowodowaną nadmiernym poborem wody.
Kuracje i zabiegi
Jednak w przypadku szczególnie ostrych zim roślinę należy chronić, przykrywając część gleby przy korzeniach suchymi liśćmi lub innym materiałem do ściółkowania.
Odmiana lub gatunek Nandina
Wśród wielu odmian czy gatunków pamiętamy te najbardziej cenione do celów ozdobnych.
Nandina Alba
Odmiana krzewiasta o wysokości około 1,80 cm. Tworzy mniej skupione krzewy o rozgałęzionych pędach pokrytych jasnozielonymi liśćmi, ale przede wszystkim o mniejszej sile. Wiosną kwitnie tworząc wiechy drobnych, delikatnych białych kwiatów, a następnie kremowobiałe jagody, mniej liczne i kremowobiałe podobne do tych z Sinforina czy Sinforicarpo. Roślina w Anglii znana jest jako Nandina domestica White berry. Uprawia się ją na słońcu iw półcieniu, na każdej glebie, byle dobrze zdrenowanej, świeżej i żyznej oraz w doniczkach. Bardzo dobrze znosi zanieczyszczenia miejskie.
Nandina Moyers Czerwony
Zimozielony krzew o pionowych pędach przypominających bambus. Liście są delikatne, lśniąco zielone latem i czerwonofioletowe zimą. Kwiaty zebrane w różowawe grona wierzchołkowe kwitną wiosną. Jesienią dojrzewają do szkarłatno-czerwonych jagód, które utrzymują się na gałęziach nawet zimą. zima.
Nandina domestica Królewska Księżniczka
Jest to krzew o pionowym wzroście, zbudowany z wyprostowanych pędów, wiosną pokrytych bordowymi liśćmi, jesienią pomarańczowoczerwonymi. Wiosną i latem wytwarza różowobiałe kwiaty, które kwitną w gronach na końcach gałązek. Jesienią dojrzewają czerwone jagody. Jest to odmiana, która przystosowuje się do słońca i cienia. Jest odporny na suszę i bardzo mroźne zimowe temperatury.
Nandina domestica Umpqua wojownik
Ta odmiana w pełnym rozwoju wegetatywnym może osiągnąć nawet 12,5 metra wysokości. Jest to wyprostowany krzew o pionowych gałęziach pokrytych wiecznie zielonymi pierzastymi liśćmi, które jesienią przebarwiają się na czerwono-fioletowy. Tworzy długie, stożkowate wiechy o gwiaździstych białych kwiatach z dużymi żółtymi pylnikami. Jesienią dojrzewają grona czerwonych jagód, które utrzymują się na gałęziach nawet zimą i stanowią pożywienie dla ptaków, a także jako ozdobę w parkach publicznych. ty
Odmiana Nandina domestica Firepower
Jest to karłowata odmiana pochodząca z Japonii. Tworzy zwarte krzewy o wysokości ok. 60 cm, o liściach czerwonawo-pomarańczowych, jesienią przebarwiających się na czerwono. Kwiaty, drobne i białe, zebrane w końcowe kłosy, pojawiają się latem, a za nimi pojawiają się czerwone jagody. Powinna być uprawiana na żyznej, przepuszczalnej, niezbyt suchej glebie. Wytrzymuje minimalną temperaturę -5 ° C. Doskonale sprawdza się w małych ogrodach oraz jako obrzeże basenów i zacienionych zakątków.
Zastosowania
Rośliny Nandina domestica są wykorzystywane w ogrodnictwie do celów zdobniczych do wykonywania żywopłotów ogrodzeniowych, a nawet jako pojedyncze elementy. Gałązki z czerwonymi jagodami są używane do żywych ozdoby świąteczne
Trująca nandina domestica?
Jest to roślina lekko toksyczna dla ludzi. Jest trujący dla kotów i gryzoni.
Ciekawość
Nandina domestica, zwana także rajskim bambusem, jest uważana za świętą roślinę w niektórych regionach Azji iz tego powodu uprawiana jest w pobliżu świątyń.
Galeria zdjęć Nandina domowa
