wierzba płacząca lub Salix babylonica, to drzewo uprawiane w celach ozdobnych w parkach publicznych i dużych ogrodach prywatnych.
Ogólna charakterystyka wierzby płaczącej
Wierzba Płacząca to drzewo liściaste z rodziny Salicaceae pierwotnie z Chin i rozpowszechniony w rustykalnym stanie na wilgotnych i bagnistych glebach od Europy Środkowej po Azję. To piękne drzewo ozdobne, wprowadzone do Europy w 1692 roku, rośnie dziko również w wielu regionach Włoch.
Drzewo, które ma średnio około 10 metrów wysokości, ma solidny system korzeniowy, który mocno przytwierdza je do podłoża.
trzon main jest masywny, ale krótki. Duża, owalna korona składa się z licznych zwisających gałęzi, które bardzo często dotykają ziemi.
odchodzi wydłużone i lancetowate, na górnej stronie są jasnozielone, natomiast na dolnej są szarawe. Jesienią, przed jesienią, liście wierzby nabierają pięknego, złocistożółtego koloru.
Wierzba to jest roślina dwupienna lub u różnych płci, a więc na gałęziach w okresie kwitnienia wyrastają dwa rodzaje kwiatów zwane baziami.
TEN kwiaty samce to wydłużone kwiatostany o żółtym zabarwieniu; z kolei żeńskie są mniejsze i mają jasnozielony kolor.
TEN owoce są to kapsułki zawierające liczne małe nasiona, z których każde zaopatrzone jest w pappus, kępkę białych i jedwabistych włosów.
TEN posiew, podłużne i ciemne, są bardzo jasne i podobnie jak u topoli i oleandra są rozpraszane przez wiatr nawet w znacznej odległości od miejsca produkcji.
Rozkwit
Wierzba kwitnie wiosną.
Uprawa wierzby płaczącej - Salix Babylonica
Narażenie
Wierzba uwielbia jasne i słoneczne miejsca przez wiele godzin dziennie. Umieszczony w zacienionym miejscu z trudem rośnie. Jest to drzewo, które przystosowuje się do wszystkich typów klimatów, nawet tych charakteryzujących się niskimi temperaturami i częstymi nocnymi przymrozkami.
Może Cię zainteresować: Pieprz różowy - Schinus molle
Ziemia
Rośnie silnie i energicznie na glebach wilgotnych, słabo osuszonych i bogatych w materię organiczną, np. w pobliżu brzegów rzek i jezior.
Podlewanie
Jest to drzewo, które bardzo boi się suszy iz tego powodu wymaga ogromnego i ciągłego nawadniania, zwłaszcza w długich okresach suszy i latem. Młode i niedawno posadzone osobniki wymagają częstszego zaopatrzenia w wodę, ponieważ są niezbędne do zakorzenienia się w nowym domu.
Rozmnożenie wierzby płaczącej
Roślinę rozmnaża się prawie zawsze przez cięcie półzdrewniałe lub zdrewniałe w kwietniu.
Z półzdrewniałych wierzchołków gałęzi pobiera się sadzonki o długości około 70 cm za pomocą dobrze naostrzonych i zdezynfekowanych nożyc.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Są zakopywane pionowo na głębokości 30 centymetrów w podłożu złożonym z uniwersalnej gleby zmieszanej z piaskiem. Około 1 miesiąca po ukorzenieniu (obecność nowych pędów) nowe sadzonki należy sadzić i hodować jak dorosłą roślinę.
Przycinanie wierzby płaczącej
Wierzbę można przycinać tylko w razie potrzeby. Wszelkie przycinanie powinno być wykonywane tylko w celu wyeliminowania gałęzi zarażonych pasożytami, uszkodzonych przez zimno lub skrócenia tych, które połamał wiatr.
Choroby i pasożyty wierzby płaczącej
Jest to drzewo wrażliwe na atak pasożytów zwierzęcych, takich jak mszyce i wszy, ale szczególnie cierpiące na atak Hairstreak. Gąsienice tej ćmy kopią głębokie tunele zarówno na pniu, jak i na gałęziach wtórnych drzewa, dopóki nie ulegną zniszczeniu, a tym samym umrą.
Wśród chorób grzybiczych wierzba najbardziej boi się raka rameala, spowodowanego nadmierną wilgotnością środowiska i rdzą, bardzo częstą patologią u roślin ozdobnych, owocowych i warzywnych, objawiającą się brunatnymi plamami na liściach.
Kuracje i zabiegi
Larwy Hairstreak muszą być zwalczane przy pierwszym pojawieniu się produktami biologicznymi, pułapkami feromonowymi lub inokulacją w galeriach entomopatogennych nicieni. Gałęzie zarażone rakiem można ciąć i palić.
Odmiana wierzby
Istnieje kilka gatunków wierzby, niektóre odmiany mieszańcowe uprawiane do celów ozdobnych, inne do produkcji wikliny.
Salix viminalis
Wierzba wiminalna, znana jako Wiklina wierzby, to drzewo lub krzew, które w pełnym rozwoju wegetatywnym przekracza 3 metry wysokości. Ma gałęzie pokryte lancetowato-liniowymi liśćmi z długim, spiczastym wierzchołkiem. Kolor liści jest zielony na górnej blaszce i jedwabiście srebrzysty na dolnej. Wiosną wytwarza kwiatostany złożone z bazi męskiej jajowatej szaro-srebrnej i żółtej oraz żeńskich, mniejszych zielonych, noszonych na roślinach na osobnych roślinach. Uprawia się ją w północnych Włoszech na glebach wilgotnych i zalanych, do wysokości 500 m n.p.m. do produkcji wikliny nadającej się do wyrobu koszy, mat i różnych przedmiotów. Jest to idealne drzewo do rekultywacji gruntów zanieczyszczonych kadmem, chromem, ołowiem, rtęcią, cynkiem, węglowodorami ropopochodnymi, rozpuszczalnikami organicznymi itp.
Św.alix x sepulcralis "Chrysokoma"
Znana jako Złota Wierzba Płacząca, jest najbardziej rozpowszechnionym i uprawianym gatunkiem w regionach świata o klimacie umiarkowanym. Jest to sztuczna hybryda Salix alba 'Vitellina' i Salix babylonica wyprodukowana w szkółce Späth (Niemcy). Posiada cechy pośrednie dla obojga rodziców: złote pędy i mrozoodporność pierwszego i płaczliwość drugiego. Kora jest szarobrązowa i głęboko spękana.
Salix x wahadło
Powszechnie nazywana wierzbą zwisającą, jest krzyżówką hybrydową między Salix babylonica (rodzic żeński) i Salix fragilis lub Salix euxina (rodzic męski). Ta hybrydowa odmiana ma krótki pień, szeroką koronę złożoną z żółtych lub brązowo-żółtych obwisłych gałęzi, które pełzają po ziemi. Liście długie, ostre i zielone są wąskie, lancetowate lub eliptyczne z ząbkowanymi brzegami. Wiosną, od maja do czerwca, wytwarza niepozorne kwiatostany lub kocięta. Ta hybryda jest spektakularna na brzegu strumienia lub jeziora.
Zastosowania
Różne gatunki wierzby są wykorzystywane do celów zdobniczych do ozdabiania ogrodów, parków publicznych oraz w pobliżu jezior lub zbiorników wodnych.
Dzięki gałązkom wierzby płaczącej hormon ukorzeniający jest przygotowany do stymulacji ukorzeniania się sadzonek.
Wierzba: właściwości lecznicze
Willow ma działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, przeciwzapalne i przeciwreumatyczne, właściwości, które nadaje jej wysokie stężenie kwasu salicylowego, naturalnego prekursora aspiryny.
Dawniej w medycynie ludowej wywary przygotowywane z liści stosowano do leczenia gorączki, ropni, reumatyzmu, chorób skóry oraz do przeciwpotnych kąpieli stóp.
Z kory wierzby w wieku co najmniej 2 lat przygotowywano napary na gorączkę i do leczenia biegunki.
Język kwiatów i roślin
Ze względu na swój szczególny wygląd wierzba uznawana jest za roślinę melancholii i symbol nostalgii. Ponadto, ponieważ przedwcześnie traci owoce, drzewo to jest symbolem owocnej czystości.
Ciekawość
Wierzba dla Greków była świętym drzewem, ponieważ była to drzewo poświęcone boginiom księżycowym, nocnym i podziemnym personifikacjom księżyca jako potrójnej bogini.
Ogólna nazwa wierzby pochodzi od łacińskiego słowa salix.
Galeria zdjęć wierzby
