Sorghetta czyli dzikie sorgo to zielny chwast pól i warzywników odporny na przeciwności losu i trudny do wytępienia zarówno mechanicznie jak i przy użyciu chemicznych herbicydów.
Ogólna charakterystyka Sorghetta - Dzikie Sorgo - Sorghum halepense
Dzikie sorgo, nazwa naukowa Halepens sorgo, to roślina zielna z rodziny Poaceae lub Graminaceae, pochodzący z Morza Śródziemnego, rozpowszechniony dziko w Europie, na Bliskim Wschodzie i na wszystkich kontynentach. W rzeczywistości rośnie wszędzie: na obrzeżach dróg, wzdłuż brzegów dróg wodnych, na opuszczonych pastwiskach i polach, na obrzeżach lasów, żywopłotów, a zwłaszcza na polach uprawnych i ogrodach warzywnych, poważnie utrudniając produkcję innych uprawy.
Tam Sorghetta jest wieloletnią rośliną zielną o głęboko kłączowo-pęczkowatym i głębokim korzeniu, który z roku na rok rośnie coraz bardziej dając życie bujnemu krzewowi zielnemu o wysokości ponad 1,5 metra, utworzonemu z różnych wyprostowanych i cylindrycznych źdźbeł pokrytych liśćmi o typowym struktura traw.
odchodzi Cauline del dzikie sorgo, o długości ponad 40-50 cm, mają kształt eliptyczno-lancetowaty z płaską zieloną kartką, bruzdowaną centralnie zaznaczonym białokremowym żebrem. Wierzchołek liścia jest ostry, brzeg cały, gładki i ostry ze względu na obecność krzemionki. liście najbliżej wierzchołków są lekko owłosione.
Podstawowe liście mają szerokość 1-2 cm; są liniowe, bezwłose z zakrzywioną blaszką. Wszystkie liście Sorghetta, szczególnie te uszkodzone przez zimno lub gorąco, są źródłem kwasu cyjanowodorowego, który jest szkodliwy dla roślinożerców. W rzeczywistości pasące się zwierzęta, które żywią się tą rośliną w celu gromadzenia gazu azotanowego, cierpią na poważne problemy z układem trawiennym.
Lkwiatostan jest to duża wiecha w kształcie piramidy, o posypanym wyglądzie, złożona z płodnych kłosków i innych sterylnych kłosków.
kłoski płodne i siedzące, są jednokwiatowe, długości 4-6 mm, owale pokryte gładką sierścią i podzielone na małe grupy rozrzucone wzdłuż gałązek i spięte na wierzchołku. Centralna jest siedząca i płodna, natomiast boczne sterylne z krótkimi, lancetowatymi, niezbyt owłosionymi szypułkami. Resta, jeśli są obecne, są krótkie, spiralne i łatwo się odczepiają.
Możesz być zainteresowany: Środki na chwasty
TEN owoce są to małe, błyszczące jądra, które po dojrzeniu przybierają mniej lub bardziej fioletowo-brązowy kolor.
Są lekkie i pozostają pokryte plewkami nawet po osiągnięciu pełnej dojrzałości. Każda dzika roślina sorgo produkuje ponad 20 000 roślin, a gdy spadnie na ziemię, kiełkuje nawet w niesprzyjających warunkach klimatycznych.
Rozkwit
Dzikie sorgo kwitnie latem, od sierpnia do września.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Dzikie sorgo - Sorghetta: siedlisko i klimat
Sorghetta rośnie bez problemu na każdym typie gleby: piaszczystej, suchej, zwartej i ubogiej w materię organiczną.
Podobnie jak chwast, kradnie wodę i składniki odżywcze roślinom rosnącym w jego pobliżu. Dodatkowo trawa ta wytwarza substancje allelopatyczne, które hamują rozwój konkurencyjnych roślin.
W okresie kwitnienia produkuje kwiatostany kolce niesione na wierzchołkach łodyg, które kołyszą się przy najmniejszym podmuchu wiatru.
TEN posiew dojrzałe, bardzo małe i lekkie, około 28 000 na roślinę, opadają na ziemię i kiełkują nawet w niesprzyjających warunkach klimatycznych.
Mnożenie Sorghetta
Rozmnaża się przez nasiona wiosną, pod ziemią za pomocą kłączy pełzających w ziemi, a kiedyś rozmnażano ją także wegetatywnie przez podział kępek i korzenia.
Rośliny z nasion wytwarzają kłącza już 3 tygodnie po wykiełkowaniu.
Produkcja nowych sadzonek z kłączy jest znacznie szybsza niż narodziny z nasion.
Szkodniki i choroby Sorghetta
Jest to roślina rustykalna, która nie jest atakowana przez pospolite pasożyty zwierzęce, takie jak mszyce i koszenila. Czasami jednak objawia się infekcjami grzybiczymi od rdzy i mączniaka rzekomego, które powodują brązowawe plamy na liściach.
Zastosowania Sorghetta
Jak wspomniano wcześniej, ta niezwykle inwazyjna roślina była czasami wykorzystywana jako pasza dla roślinożerców i do powstrzymywania erozji gleby.
Odmiany Sorgo
Oprócz sorgo z dzikich chwastów istnieje również odmiana szeroko uprawiana do celów spożywczych.
Sorgo dwukolorowe
Roślina uprawiana w celu wyżywienia ludności Afryki i Azji. Ma grube, mocne źdźbła z szerokimi, lancetowatymi liśćmi. Tworzy gęste wiechy o długości około 50 cm, o kulisto-jajowatych jądrach o wielkości 3-6 mm. Jest to odmiana zboża odporna na suszę i jest uprawiana przede wszystkim przez nas
na paszę.
Uszkodzenia od dzikiego sorgo lub Sorghetta
Dzikie sorgo, niegdyś używane jako ziele przeciw erozji gleby i jako pasza, jest dziś uważane za Convolvolo lub vilucchio, miękką szmatę, farinaccio lub farinello i inne gatunki spontanicznych roślin, jeden z najbardziej inwazyjnych chwastów na świecie, zdolnych do wytrzymujący nawet bardzo różne klimaty.
Jest to jeden z najniebezpieczniejszych chwastów dla kukurydzy, w rzeczywistości jego obecność na polach budzi strach rolników, ponieważ wytwarzając substancje allelopatyczne hamuje jej wzrost, znacznie obniża produkcję, jakość kolb i utrudnia mechaniczne omłot ze względu na zapychanie kolb. samochodów.
Zwalczanie Sorghetta naturalnymi metodami
Jest odporny na częstą orkę gleby.
Ekstrakcja ręczna to technika, która rozwiązuje problem pod warunkiem, że korzeń jest usuwany całkowicie nienaruszony i może być używany w przydomowym ogrodzie, ale nie nadaje się na duże pola uprawne. Dla łatwiejszej ekstrakcji lepiej zwilżyć glebę u podnóża roślin.
Po wydobyciu roślin z ziemi należy je wysuszyć na słońcu, a następnie spalić.
Przycinanie na poziomie gruntu służy jedynie powstrzymywaniu jego rozwoju, zapobieganiu kwitnieniu i owocowaniu, a tym samym rozmnażaniu przez nasiona. Korzeń jednak odepchnie nową roślinność.
Walka chemiczna
Walka chemiczna musi odbywać się za pomocą selektywnego herbicydu, który eliminuje tylko ten gatunek chwastów bez stresu dla innych upraw.
W przypadku silnej inwazji sorgo na polu kukurydzy można zastosować Titus Mais Extra (80 g/ha), herbicyd przeciw chwastom z dodatkiem Codacide (1,25 l/ha), całkowicie biodegradowalnego oleju roślinnego, który poprawia jego dystrybucję zwilżalność i przyczepność do traktowanych chwastów, zapewniając w ten sposób silniejsze działanie chwastobójcze przeciwko chwastom. Kodacyd może być również stosowany w mieszaninie z insektycydem Altacor lub z dodatkiem produktów opartych na dikambie i/lub mezotrionie do zwalczania innych chwastów szerokolistnych.
Angielska nazwa dzikiego sorgo
W Anglii roślina nazywa się: trawa Aleppo.
Ciekawość
La Sorghetta znana jest również jako Cannarecchia, Sorgo d'Aleppo, Sorghetto, Melgastro, Canestrello, Melghetta i Sagginella.
Amerykańska nazwa dzikiego sorgo to trawa Johnsona i jest powiązana z nazwą pułkownika Williama Johnsona, który wprowadził ją w Alabamie w 1840 roku i stąd w ciągu zaledwie 10 lat roślina rozwinęła się w całych Stanach Zjednoczonych Ameryki.
Galeria zdjęć Chwasty
