Tabebuia, różowe drzewo trąbkowe lub Lapacho, to egzotyczna roślina ozdobna o spektakularnym kwitnieniu.
Ogólna charakterystyka Tabebuia
Tam Tabebuia, nazwa naukowa Handroanthus, to roślina tropikalna należąca do rodziny Bignoniaceae, pochodzący z Ameryki Środkowej i Południowej. Jest szeroko rozpowszechniona jako spontaniczna roślina rustykalna w suchych i wilgotnych lasach od Meksyku po Argentynę. Podobnie jak Jacaranda, jest szeroko stosowany do celów zdobniczych w parkach publicznych, ogrodach prywatnych, do drzew w alejach i ulicach miejskich.
Tabebuia to kwitnące drzewo liściaste o wysokości około 30 metrów. Ma solidny i głęboki system korzeniowy, który mocno przytwierdza ją do podłoża.
Część powietrzna jest utworzona przez bagażnik samochodowy wzniesiony z twardego, zwartego i wodoodpornego drewna pokrytego ciemnoszarą korą. Pień, gruby lub szeroki na ponad 80 cm, jest prosty na około 2/3 wysokości, następnie rozgałęzia się, tworząc kulistą i szeroką koronę ze skręconymi gałęziami.
odchodzi które pojawiają się natychmiast po opadnięciu kwiatów, mają skórzastą konsystencję i składają się z 3 do 5 owalnych listków o ciemnozielonym lub jasnozielonym kolorze. Są przeciwległe i petiolate, o długości od 5 do 7,5 cm, o eliptycznym i lancetowatym kształcie, z lekko ząbkowanymi brzegami i pierzastymi żyłkami. Ogonek liści i młode gałązki mają sierściowy wygląd ze względu na obecność gęstych jasnobrązowych włosów.
W okresie kwitnienia między kątami liści lub na wierzchołkowych końcach gałęzi Tabebuia pojawiają się piękne kwiatostany wiechy złożone z licznych kwiatów.
TEN kwiaty z Tabebuia, podobne do tych z Pandorei, są duże z rurkowatą koroną utworzoną z 5 różowych lub żółtych, a czasem także białych, obramowanych płatkami, które otaczają 4 długie pręciki i pręcik (pręcik, który nie wytwarza pyłku). , pojawiają się na nagich gałęziach, przed liśćmi i przychodzą. Są zapylane przez owady zapylające i przyciągają niektóre gatunki kolibrów i innych ptaków.
TEN owoce, wydłużone kapsułki przypominające te z oleandra, mają 2 pękające zastawki, które otwierają się, gdy są w pełni dojrzałe, pozostawiając wiele nasion, które są przyczepione do środkowej przegrody. Wewnątrz centralnej osi znajduje się duża ilość uskrzydlonych i bardzo lekkich nasion, pozbawionych dużych składników odżywczych, co sprawia, że z czasem są podatne na szybką utratę witalności.
Może Cię zainteresować: Rosa Banksiae - Róża Banksiae
TEN posiew, więcej niż tuzin w kapsułce i połączone dwa po dwa, są uskrzydlone i po uwolnieniu są szybko rozpraszane przez wiatr (rozpowszechnianie anemokory), dając życie w bardzo krótkim czasie nowym roślinom Tabebuia, ale ponieważ są ubogie w składniki odżywcze, mają bardzo krótka żywotność, około 10-12 dni, dlatego rodzą nowe sadzonki tylko przy typowych warunkach glebowo-klimatycznych panujących w obecnej porze deszczowej. Jeśli środowisko kiełkowania nie jest sprzyjające, nasiona nie stawiają oporu do następnej pory deszczowej.
Rozkwit
Okres kwitnienia Lapacho lub Tabebuia jest różny: na półkuli północnej kwitnie zimą od grudnia do stycznia, a na półkuli południowej latem od lipca do września.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Uprawa Tabebuia
W naszych szerokościach geograficznych uprawa tego wspaniałego drzewa jest możliwa. W rzeczywistości Europa i Włochy oferują bardzo szeroką gamę mikroklimatów i nietrudno znaleźć te odpowiednie nawet dla roślin pochodzenia tropikalnego. Ogólnie rzecz biorąc, odpowiednie może być każde miejsce, w którym minimalna temperatura w zimie nie spada poniżej 0 stopni (strefa klimatyczna USDA 10a), chociaż niektóre sporadyczne mrozy w ogóle nie zagrażają przetrwaniu tej rośliny. Południowa Portugalia, hiszpańskie obszary przybrzeżne, Riwiera Francuska, południowa Grecja są odpowiednimi obszarami dla tej rośliny. We Włoszech znajdują się wszystkie wybrzeża południa i wysp oraz wybrzeża Ponente Ligure.
Narażenie
Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym, chociaż młode rośliny są bardziej tolerancyjne na cień. Uwielbia upał i toleruje temperatury do 0°C. Jest bardzo odporny na złą pogodę i sól.
Ziemia
Preferuje gleby wilgotne, bogate w substancje organiczne i dobrze zdrenowane. Sadzi się go w zwykłej ziemi ogrodowej zmieszanej z liśćmi i zmieszanej z gruboziarnistym piaskiem.
Podlewanie
Tabebuia jest rośliną tropikalną przyzwyczajoną do wilgotnych gleb, dlatego nawadnianie należy regulować tak, aby wiosną i latem gleba uprawna była zawsze wilgotna. W okresie jesienno – zimowym gleba jest ledwo wilgotna i tylko w razie potrzeby.
Zapłodnienie
W okresie wegetacji roślina potrzebuje składników odżywczych, dlatego co 2 miesiące musi być nawożona nawozem o powolnym działaniu, przeznaczonym dla roślin zielonych i kwitnących, zbilansowanym w azot (N), fosfor (P), potas (K), a także wzbogacony mikroelementy przydatne do jego harmonijnego rozwoju. Nawóz należy podawać u nasady rośliny około 10 centymetrów od pnia. Jeśli roślina jest młoda i niedawno posadzona, można również podawać płynny nawóz rozcieńczony w wodzie używanej do nawadniania, średnio co 15 dni.
Rozmnożenie Tabebuia - Lapacho
Rozmnażanie następuje przez nasiona i cięcie.
Świeże nasiona Tabebuia zebrane w pełnej dojrzałości są wysoce zdolne do kiełkowania, ale ich żywotność spada do minimum w miarę upływu dni 10-12. Aby mieć duże szanse powodzenia, wysiew należy zatem wykonać jak najszybciej, zakopując nasiona w rozsadniku zawierającym luźną glebę zmieszaną z piaskiem.
Grządkę siewną należy następnie umieścić w osłoniętym i częściowo zacienionym miejscu. Gdy sadzonki osiągną wysokość 2-4 cm można je przenieść do pojedynczych doniczek i hodować w nich do momentu sadzenia, zwykle po 3 miesiącach.
Rozmnażanie przez sadzonki
Za pomocą dobrze naostrzonych i zdezynfekowanych nożyc pobiera się częściowo zdrewniałe sadzonki o długości 18 20 cm i ukorzenia się je w mieszaninie torfu i piasku w równych częściach i po ukorzenieniu
zakopane w ziemi.
Sadzenie lub sadzenie
Rośliny Tabebuia zakupione od wyspecjalizowanych szkółek nasiennych sadzi się w dołkach dwukrotnie większych od glinianego chleba.
Na dnie każdego otworu należy umieścić piasek lub gruboziarnisty żwir, aby ułatwić odprowadzanie wody.
Następnie dodaje się dojrzały obornik i warstwę gleby powstałą w wyniku wykopu.
Roślinę wyciąga się z doniczki, umieszcza w dołku i do kilku centymetrów od kołnierza dodaje się więcej ziemi.
Gleba jest zagęszczana rękami i na koniec obficie podlewana.
Nowo posadzone młode rośliny Tabebuia będą rosły dość szybko, osiągając po 2 latach wysokość około 3 metrów.
Przycinanie Tabebuia
Zabiegi przycinania są przeprowadzane tylko w razie potrzeby i zwykle muszą być wykonywane tylko w celu powstrzymania rozwoju korony lub nadania harmonii kształtu. Suche i zniszczone przez zimno gałązki przycina się skośnymi cięciami dobrze naostrzonymi nożycami i dezynfekuje płomieniem lub wybielaczem.
Pasożyty i choroby Jacaranda
Jest to roślina rzadko atakowana przez koszenilę i mszyce; nie cierpi na choroby grzybowe.
Użyj w ogrodnictwie
Tabebuia Jest to spektakularnie kwitnące drzewo, które można uprawiać w ogrodach przybrzeżnych, ponieważ jest odporne na zasolenie oraz w ogrodach prywatnych, parkach publicznych, skwerach i wzdłuż alei regionów lub wysp o łagodnym klimacie zimowym.
Drewno w kolorze żółtawym, bardzo twarde i ciężkie, nawet jeśli jest bardzo trudne do obróbki ręcznej, jest szeroko stosowane ze względu na swoją odporność na warunki atmosferyczne do produkcji belek lub innych elementów konstrukcyjnych przeznaczonych do użytku na zewnątrz lub do budowy łuków.
Zastosowanie lecznicze
Tabebuia to roślina, która posiada również właściwości fitoterapeutyczne dzięki zawartości składników aktywnych o działaniu przeciwzapalnym, przeciwwirusowym, przeciwbakteryjnym, przeciwutleniającym, przeciwgrzybicznym, oczyszczającym i tonizującym.
Jego kora, w miejscach jej pochodzenia, była od dawna wykorzystywana do użytku wewnętrznego i zewnętrznego w celu łagodzenia licznych dolegliwości i zapobiegania ich wystąpieniu. Ma działanie łagodzące, przeciwgrzybicze i przeciwzapalne, dlatego jest przydatne w zmniejszaniu zmian i infekcji skóry i jamy ustnej. Skutecznie leczy dolegliwości wywołane przez candida. Może służyć do prania lub owijania.
Ekstrakt z kory odmiany Tabebuia Impetiginosa jest wysoce skuteczny w leczeniu liszajca, infekcji skóry wywołanej przez gronkowce lub paciorkowce.
Ciekawość
Lapacho to narodowe drzewo Paragwaju i jest nazywane różnymi nazwami w zależności od narodu, a najpopularniejsze to: Lapacho colorado, Purple Lapacho, Pau d'Arco, Tecoma curialis, Taheebo-tree, Pink Ipê, Lapacho morado, lpê Roxo .
Galeria zdjęć Tabebuia - Lapacho
