Tam Commiphora mirra to egzotyczna roślina znana na całym świecie z produkcji mirry, aromatycznej żywicy, która ma szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach handlu.
Ogólna charakterystyka mirry - Commiphora mirra
Tam Mirra, nazwa naukowa Commiphora mirra, jest nadrzewno-krzewiastą rośliną należącą do rodzaju Commiphora z rodziny Burseraceae.
Istnieje około pięćdziesięciu gatunków Commiphora, ale najczęściej używanym do produkcji mirry jest Commiphora mirra, krzew rosnący na wolności na wysokości od około 250 do 1300 metrów w gorących i suchych półpustynnych obszarach Afryki, Arabii, Pakistan, a także w wielu rejonach Indii.
Znana jest na całym świecie ze sprzedaży swojej aromatycznej żywicy pozyskiwanej z kory. W naszych szerokościach geograficznych roślina uprawiana jest jako ozdoba, a także jako bonsai.
Commiphora mirra w pełnym rozwoju wegetatywnym osiąga 4 metry wysokości. Jest to roślina bardzo długowieczna.
Roślina ma gruby, zdrewniały pień o sękatej, spękanej, srebrzystoszarej korze. Czasami u podstawy pnia tworzy się duży ogonek, który dzięki zapasowi wody pozwala roślinie przetrwać w okresach upałów i długotrwałej suszy.
Gałęzie są skręcone i zaopatrzone w długie ostre kolce. Baldachim jest nieregularnie rozszerzany.
odchodzi, zebrane na gałązkach w kępkach po 3-4, liściaste, drobne, skórzaste, intensywnie zielone. Są krótko uszypułowane i mają zaokrąglony, klapowaty kształt. Strona liścia jest gładka, a margines obramowany.
Pod koniec pory deszczowej drzewo mirry pokrywa się pomarańczowymi kwiatami zebranymi w kwiatostany wiechowe.
TEN owoce, powstające w wyniku dojrzewania kwiatów, są bardzo ozdobnymi czerwonymi jagodami.
Również pod koniec lata z pęknięć w korze wydobywa się żywiczny wysięk wytwarzany przez komórki miąższu roślinnego, mirrę.
Tam mirra świeży kapiący z pęknięć w korze ma słodki balsamiczny zapach z pikantnymi nutami, gorzki i kwaśny żółto-pomarańczowy kolor, a wysuszony jest szarawy lub żółtobrązowy.
Może Cię zainteresować: Rośliny wzmacniające układ odpornościowy
Uprawa mirry - Commiphora mirra
Narażenie
Jest to roślina, która nawet jeśli nie gardzi półcieniem, preferuje ekspozycję na słońce i osłonę od wiatrów. Lubi ciepłą i suchą pogodę. Nie toleruje zimna i nie wytrzymuje temperatur poniżej 6-8 °C.
Ziemia
Jest to roślina, która rośnie na stanowiskach półpustynnych i dlatego do uprawy potrzebuje gleby lekkiej, bardzo przepuszczalnej i średnio żyznej. Optymalnym podłożem jest mieszanka torfu i grubego piasku.
Podlewanie
Młody i niedawno posadzony okaz należy regularnie podlewać w okresie wegetacji, ale tylko wtedy, gdy gleba jest całkowicie sucha. Nawadnianie należy stopniowo ograniczać w sezonie jesiennym i całkowicie zaprzestać w miesiącach zimowych.
Masz problemy z roślinami? Dołącz do grupy
Zapłodnienie
Glebę uprawną młodego osobnika młodej mirry, a zwłaszcza tej hodowanej jako bonsai, należy w okresie wegetacji wzbogacić specjalnym płynnym nawozem złożonym z trzech podstawowych pierwiastków: azotu (N), fosforu (P) i potasu (K ), każdy element ma inny cel. Azot do wspomagania wzrostu liści i łodyg, fosfor do zdrowego rozwoju korzeni i potas do produkcji kwiatów i owoców. Możesz użyć płynnego nawozu odpowiednio rozcieńczonego w wodzie do nawadniania.
Mirra: uprawa w doniczkach
Do uprawy w doniczkach wybiera się Commiphora wildii, najbardziej odpowiedni gatunek do hodowli jako bonsai. Jest to wdzięczna, ale ciernista, aromatyczna roślina, którą należy uprawiać w pełnym słońcu w miejscu osłoniętym od wahań temperatury. Należy ją podlewać, gdy gleba jest sucha i nawożona przez cały cykl wegetacyjny.
Przesadzanie
Zwykle przeprowadza się ją, gdy dostępna przestrzeń jest niewystarczająca. Stosuje się nowe, bardzo lekkie i średnio żyzne podłoże.
Rozmnożenie mirry
Roślina rozmnaża się przez nasiona. Nowe okazy można również pozyskiwać w sposób agamiczny poprzez cięcie gałęzi, jednak traktowane określonym hormonem w celu ułatwienia jej ukorzenienia.
Nowe rośliny uzyskane z siewu lub cięcia należy traktować jak oryginalną roślinę.
Sadzenie lub sadzenie mirry
Roślinę Mirry sadzi się w miejscu w ogrodzie wystawionym na słońce przez wiele godzin w ciągu dnia. Zamierzony otwór musi mieć co najmniej 30 cm głębokości i 60 cm szerokości,
Przed sadzeniem, aby ułatwić odprowadzenie wody, wykop wzbogaca się warstwą grubego piasku o grubości 10 cm, aby ułatwić odprowadzenie wody i uniknąć gnicia korzeni krzewu Commiphora myrrha.
Następnie odłóż warstwę ziemi i umieść krzew w dołku, uważając, aby nie pozostawić pustych przestrzeni.
Gleba jest dobrze zagęszczona i podlewana wodą najlepiej deszczową lub niezbyt twardą.
Roślinę należy podlewać regularnie co dwa tygodnie, jeśli gleba jest całkowicie sucha, wtedy dobrze ugruntowany krzew jest zadowolony z deszczu.
Kolekcja
Żywicę mirry, podobnie jak żywicę kadzidła, zbiera się z kory 3-4 letniego krzewu.
- Kora Commiphora jest nacinana na głębokość do 2,5 cm i pozwala się na ucieczkę żywicy.
- Po 15 dniach, kiedy żywica mirry jest całkowicie stwardniała, zbiera się ją odrywając ją od kory.
- W rodzimych miejscach masy żywicy zebrane z ciepłego czerwono-brązowego koloru są gromadzone w workach z koziej skóry i wysyłane prawie wyłącznie do Adenu. Najbardziej poszukiwaną jakością mirry jest „ogo”, pochodząca z obszarów śródlądowych z dala od wybrzeża Somalii i Gubanu (83). Dawno temu masy żywiczne (krople lub łzy mirry) były eksportowane z Adenu do innych krajów, gdzie były przetwarzane na rezinoidy i olejki.
Różnorodność Commiphora
Rodzaj obejmuje kilka gatunków.
Commiphora wightii
Zwróć uwagę, jak Commiphora mukul, to roślina krzewiasta pochodząca z Indii. Osiąga wysokość 2-3 metrów z łodygami i gałęziami pokrytymi korą koloru popiołu. Ma wiele ciernistych gałęzi z prostymi lub złożonymi jajowatymi liśćmi i nieregularnie ząbkowanym brzegiem. Jest to roślina dwupienna: okazy z kwiatami męskimi i hermafrodytami oraz okazy z kwiatami wyłącznie żeńskimi. W okresie kwitnienia wytwarza kwiaty z koroną złożoną z 4 różowawych płatków, które prowadzą do dojrzewania drobnych pestek ze spiczastym wierzchołkiem. Mirra, która wyłania się z pęknięć w korze, ma żółtawy kolor i balsamiczny zapach.
Commiphora gileadensis
Odmiana rozpowszechniona w Arabii Saudyjskiej, Jemenie, południowym Omanie, Sudanie i południowo-wschodnim Egipcie. z niej uzyskuje się pachnącą żywicę podobną do mirry, znaną jako balsam z Mekki, stosowaną w przemyśle perfumeryjnym.
Commiphora wildii
Znany jako Omumburi Kadzidło namibijskie, Commiphora wildii, to endemiczny gatunek rozpowszechniony na skalistych zboczach między 600 a 1000 metrów nad poziomem morza. W pełnym rozwoju wegetatywnym ma średnią wysokość około 2 metrów. W listopadzie wytwarza obfity żywiczny wysięk, który wysycha w powietrzu w ciągu 10-15 dni, który jest zwykle zbierany przed porą deszczową. Żywica wydobywająca się z kory tego gatunku jest używana ze względu na jej przyjemny zapach w preparatach do pielęgnacji skóry.
Zastosowania mirry
Żywica lub mirra była używana w przeszłości do balsamowania zmarłych i spopielana jak kadzidło podczas obrzędów religijnych. pojawia się, gdy jest spalany, zamiast topić się, ma tendencję do rozszerzania się i spalania.
Dziś we współczesnej medycynie wykorzystuje się go również do wytwarzania leków ze względu na swoje właściwości lecznicze: antyseptyczne, ściągające, wiatropędne, przeciwzapalne, regenerujące i lecznicze.
W kosmetyce mirra wykorzystywana jest jako zapach w mydłach, produktach do kąpieli, a nawet kremach do twarzy, balsamach do ust oraz jako składnik past do zębów.
W ogrodnictwie roślina jest ceniona jako ozdobne bonsai, a także jako naturalny środek odstraszający muchy, komary i inne dokuczliwe owady.
Na rynku dostępna jest mirra produkowana na południu Półwyspu Arabskiego (Oman i Jemen) oraz w północno-wschodniej Afryce (Somalia).
Informacje: Właściwość mirry.
Ciekawość
Commiphora mirra, roślina kojarzona z boskim pięknem, jest wspomniana przez Owidiusza w X księdze Metamorfoz.
Głównymi producentami mirry są kraje południa Półwyspu Arabskiego (Oman i Jemen) oraz północno-wschodniej Afryki (Somalia).
Galeria zdjęć Rośliny egzotyczne
